De sfeer is verhard…
Dat de omgangsvormen in onze samenleving en in de politiek een stuk minder vriendelijk zijn, is alom bekend. Aan de vergadertafels zal men nog wel redelijk beschaafde omgangsvormen hebben, maar er gebeuren steeds vaker en meer en zwaardere incidenten in het politieke omveld eromheen. Men bedient zich van oneigenlijk middelen zoals intimidatie en (doods)bedreiging. De sociale media zijn er berucht om. Maar ook de verruwing en het aantal rechtstreekse confrontaties nemen toe. Triest voorbeeld is het op zondagmiddag 19 februari opwachten van Sigrid Kaag door ongeveer 20 boeren en complotdenkers in het Overijsselse Diepenheim. Met tractoren hadden ze alles klemgezet, ze hadden een vechthond en fakkels (op klaarlichte dag!) bij zich en scholden Sigrid Kaag uit (bron AD nieuws 20-2-23).
Wat mij opvalt is dat de agitatoren steeds vaker op de persoon spelen. En ze worden steeds gemener en achterbakser. Er wordt niet meer open gediscussieerd over inhoudelijke onderwerpen waarbij argumenten voor en tegen worden uitgewisseld. Men verdoezelt de eigen intimidatie door ‘m te vergoelijken: fakkels voor een ‘warm welkom’.
In toenemende mate wordt, vooral door de demonstranten en de eraan gelieerde meer rechtse afsplitsingen van de VVD en het CDA, het misleiden en het niet spreken van de waarheid, liegen dus, toelaatbaar gevonden. Overgenomen van Donald Trump en Vladimir Poetin.
Minstens zo verontrustend is dat te veel mensen ontvankelijk zijn voor nepnieuws en feitenvrije meningen. Men weigert niet alleen zelf na te denken, als anderen het nepnieuws ontkrachten wordt dat niet geloofd en terzijde geschoven: ‘maar het had zo wel kunnen gebeuren’.
In de politieke cultuur komt het steeds vaker voor dat achterliggende motieven niet openlijk worden uitgesproken. Zie bijvoorbeeld ook de verkiezingscampagne van de BoerBurgerBeweging die uiterst vriendelijk is en spreekt over ‘beter’, terwijl niet duidelijk wordt gemaakt wat er voor wie beter moet worden en voor wie en wat dat dan niet ‘beter’ is. Maar het lijkt erop dat ze zo wel veel kiezers aan zich weten te binden.
Het is triest dat politieke meningsverschillen in mindere mate in dialoog kunnen worden opgelost. Als het eigenbelang botst met het algemeen belang, dat men tenminste respect heeft voor de keuze voor het algemeen belang. En dat het onderlinge vertrouwen weer groeit dat als iemand wat moet inleveren voor de realisatie van dat algemeen belang, deze wel de zekerheid heeft in voldoende mate te worden gecompenseerd. Wat moet worden voorkomen is dat misleiding, intimidatie en bedreiging zich gaan lonen en dat de mensen die deze methodes hanteren er ook beter van worden. Maar jammer genoeg zijn veel minder nadenkende kiezers wel ontvankelijk voor die gemakkelijke praatjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten