zaterdag 29 december 2012

Tegen de stroom inroeien


“Uit het driemaandelijks onderzoek ‘Burgerperspectieven’ blijkt dat 70 % van de Nederlanders vindt dat ons land zich meer moet richten op de binnenlandse problemen en minder op het buitenland. Nu krijgen binnenlandse problemen altijd al meer aandacht van ons kabinet dan de buitenlandse. Tenminste als bijvoorbeeld de begroting mee als maatstaf mag worden genomen. Maar de enquête gaat eigenlijk over ‘meer’ aandacht. En dat vinden ook nog eens 6 % meer mensen dan vorig jaar.
Steeds minder Nederlanders vinden dat ons land een bijdrage moet leveren aan internationale missies, bestrijding van buitenlandse armoede en wereldwijde klimaatproblemen. Het kabinet moet eerst de problemen in eigen land aanpakken voordat er geld naar het buitenland mag, vinden veel ondervraagden”.
“Hoewel 1/3 van de mensen somber is over hun eigen toekomst en verwacht dat de eigen financiële situatie verslechterd, vinden de ondervraagden de crisis niet het grootste probleem: men maakt zich drukker om de veranderende (lees verslechterende) omgangsvormen. Ruim driekwart van de Nederlanders vindt dat ons land steeds meer ‘ieder voor zich’ wordt”. Aldus een bericht van het Algemeen Nederlands Persbureau in onze regionale kranten.

Nu zult u mij niet bij de bovenstaande 70 % vinden. Ik vind het uiterst belangrijk dat Nederland internationale solidariteit in daden omzet. Dat is ook economische en maatschappelijk goed voor onze samenleving. Maar het is ook niet zo consequent en wellicht kortzichtig dat mensen het een probleem vinden dat het in Nederland meer ‘ieder voor zich’ wordt, maar dat dat het tussen landen wel meer ‘ieder voor zich’ moet worden. Het probleem ‘ieder voor zich’ vraagt om daden.

Een bladzijde verder in de krant van vrijdag 28 december staat een bericht uit Israël wat een vergelijkbare strekking heeft. Voor de verkiezingen op 22 januari 2013 aldaar zijn de belangrijkste verkiezingsthema’s vooral binnenlandse problemen zoals de hoge kosten van levensonderhoud, gebrek aan betaalbare woningen en toenemende armoede. Het vredesproces met de Palestijnen en bijvoorbeeld de gevechten rondom de Gazastrook, de muur en het illegaal bouwen van nieuwe nederzettingen in bezette gebieden, krijgen minder aandacht.

Publieke opinie wordt gevormd, maar heeft ook zichzelf versterkende effecten. Voor mensen, maar ook voor politieke partijen die vasthouden aan de (oude) waarden en uitgangspunten zijn het moeilijke tijden. Ze moeten tegen de stroom inroeien. Zo waren milieuproblemen en duurzaamheid geen verkiezingsthema bij de Tweede Kamerverkiezingen op 22 september jl. Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking wel. Daarbij kunnen politieke partijen vasthouden aan hun idealen en het (electorale) verlies incasseren. Of (te veel) water bij de wijn doen en als zijnde niet meer voldoende geloofwaardig ook hun (electorale) verlies incasseren.
Volgens mij heeft GroenLinks met toenemend omarmen van liberalisme zoals afbraak van sociale zekerheid (ontslag en WW), vooral last van het tweede verlies gehad. Ook een linkser GroenLinks zal voorlopig nog fors tegen de stroom in moeten roeien. Maar een standvastig GroenLinks zal weer groeien omdat veel mensen die politiek toch zullen waarderen. Voor het in binnen- en buitenland verminderen van ‘ieder voor zich’ en het vergroten van (internationale) solidariteit.

Op- en afritten Nuth naar en vanuit de richting Heerlen mogen niet dicht!


Op- en afritten Nuth naar en vanuit de richting Heerlen mogen niet dicht!

De krant van 24 december berichtte dat Rijkswaterstaat na de aanleg van de Buitenring en de grote aansluitrotonde tussen Schinnen en Nuth de opritten in Nuth wil sluiten. Dat heeft forse negatieve gevolgen voor een aantal binnenwegen.
Misschien is de sluiting uit oogpunt van verkeersveiligheid op de A76 nog te beargumenteren, maar ik had van Rijkswaterstaat meer ‘omgevingsbewustzijn’ verwacht. Er wordt tegelijkertijd fors ingeleverd op de verkeersveiligheid (vooral van het toch al kwetsbare langzaam verkeer) en de gezondheid van de langs die binnenwegen wonende burgers.
Al in de rekenmodellen die gebruikt zijn voor de onderbouwing van de Buitenring, wordt gewaarschuwd voor de nadelige gevolgen bij een aantal binnenwegen van deze beoogde sluiting van vooral de oprit en afrit in Nuth naar en vanuit de richting Heerlen.

Niet alleen de gemeente Nuth is tegen sluiting van die op- en afrit, maar ook de gemeente Heerlen. Echter, gemeenten kunnen niet procederen tegen het provinciale inpassingsplan voor de Buitenring. Buitenspel gezet via de Crisis- en herstelwet. Ook worden de bezwaren van derden tegen deze verwachte problemen niet door de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State behandeld omdat ze buiten de begrenzing van het plan vallen en deze burgers en organisaties als ‘niet belanghebbend’ worden aangemerkt. Dat is mij gebleken bij de hoorzittingen over de eerste, wel vernietigde versie.
Er ligt ook een motie van Provinciale Staten tegen sluiting van deze op- en afrit. Maar PS hebben in meerderheid voor de Buitenring gestemd en daarmee deze ‘vervelende bijwerking’ over ons afgeroepen.

Wat overblijft is enkele brieven sturen naar de Afdeling Bestuursrechtspraak, de provincie en de gemeenten. De Afdeling kan worden gevraagd om deze ongewenste maar wel rechtstreekse neveneffecten toch mee te wegen in hun finale besluitvorming.
Omdat dit kan worden aangemerkt als planschade, kan de provincie schadeclaims vanwege de extra geluidsoverlast tegemoet zien. En de gemeente wordt om medewerking gevraagd om aanvullende verkeersmaatregelen te nemen, vooral om de afnemende veiligheid voor fietsers te voorkomen. Daarbij zullen de gemeenten de kosten moeten kunnen verhalen op de provincie, omdat ook daar de rechtstreekse oorzaak ligt (de veroorzaker betaalt).

In dit verband is de eerste reactie van gedeputeerde Erik Koppe niet best. Hij geeft aan dat de sluiting van de op- en afritten eerst voor een jaar geldt. In dat jaar worden de verkeerseffecten gemeten. Bij de behandeling van het inpassingsplan in Provinciale Staten in juni 2012 noemde hij dat in vergelijkbare situaties nog “eens kijken of er geen bloed uitkomt”. Dat is niet zo’n nette vergelijking, maar ook een weinig consequent standpunt.
Deze gevolgen zijn becijferd in dezelfde rapporten die de verkeerskundige noodzaak van de Buitenring onderbouwen. Die verkeersaantallen zijn voor de provincie ‘heilig’ voor de beargumentering van de Buitenring. Maar als de gevolgen niet in de kraam te pas komen, dan worden die cijfers in twijfel getrokken en wordt het ‘eens een jaar aangezien’ of de noodzaak van het nemen van maatregelen wel zo groot is. Tel daarna nog enkele jaren plannen en voorbereiden bij op en duidelijk is dat deze gevolgen voor jaren worden afgewenteld op de burgers. De provincie zou deze aanvullende maatregelen gelijktijdig met de Buitenring gereed moeten hebben, in plaats van proberen onder deze verantwoordelijkheid uit te komen.

Wat zijn de verwachten problemen? De Buitenring gaat voor veel meer verkeer zorgen op de routes Esschenweg – Terlindenweg – Klinkertstraat en Esschenweg – Brommelen – Hellebroek. Doordat de aansluiting van de Buitenring en de kern Nuth op de A76 naar het noorden, richting Schinnen wordt verplaatst, zal er namelijk veel verkeer van deze routes gebruik gaan maken dat nu nog van en naar Nuth de autoweg neemt.


Toename gemiddelde dagelijkse verkeersbelasting als gevolg van de Buitenring:
Weg; Verkeer nu; Verkeer bij Buitenring; % toename
Brommelen (Laarderweg – Bisseweg): 1.500; 5.600; 273%
Brommelen (Esschenweg – Molenweg): 2.500; 7.100; 184%
Esschenweg: 3.200; 4.900; 50%
Terlindenweg: 4.300; 7.500; 74%
Klinkertstraat: 5.200; 7.700; 48%

De Esschenweg, Hellebroek en Klinkertstraat zijn (ten dele) ingericht als 30 km-gebied. Andere delen van deze routes, bijvoorbeeld de Laarderweg, zijn nog niet voorzien van een vrijliggend fietspad of adequate fietsstroken (deel Terlindenweg). De route Nuth - Heerlen is belangrijk voor fietsers. Het is zelfs een officiële provinciale fietsroute.
Grote delen van deze routes zijn nu al zwaar belast met sluipverkeer. En dat terwijl de ‘autoweg’ naar Heerlen er naast loopt! De maximale snelheid van 30 km/uur is aan het meeste gemotoriseerde verkeer niet besteed. Vooral als er groepen scholieren fietsen, ontstaan er vaak hachelijke inhaalsituaties. Het streven voor deze wegen zou dan ook meer gericht moeten zijn op afname van gemotoriseerd verkeer en toename van langzaam verkeer. Nu dreigt het langzaam verkeer ook op deze wegen ten gevolge van de Buitenring in de verdrukking te komen.

Het nemen van maatregelen is niet voorzien binnen het project van de Buitenring. In het najaar van 2012 is in overleg tussen de Fietsersbond en ambtenaren van de provincie afgesproken dat eerst het besluit van Rijkswaterstaat wordt afgewacht. Nu moet de provincie laten blijken dat ze deze verwachte problemen ook daadwerkelijke serieus neemt.

Meer verkeer betekent ook meer verkeerslawaai. Zo heeft de Klinkertstraat in Hoensbroek nu al de hoogste gemiddelde overschrijding van de plandrempel van het Actieplan Geluid van heel Heerlen (14,4 dB). Ook voor de andere delen van de betrokken straten waar gewoond wordt, gaan problemen ontstaan en zullen uit oogpunt van volksgezondheid aanvullende geluidswerende voorzieningen moeten worden aangebracht.
In het rapport ‘Gehanteerde verkeersgegevens geluid’ ontbreken echter de gegevens over mijn eigen woonstraat, de Esschenweg. Dit is een onverklaarbare en waarschijnlijk ook onterechte tekortkoming. Volgens de Geluidsbelastingskaart van Heerlen is de geluidsbelasting van de woningen langs de Esschenweg nu al ver boven de normalerwijze geaccepteerde normen (voorkeursgrenswaarde Wet Geluidhinder 48 dB, plandrempel Actieplan Geluid 53 dB). Deze huizen ondervinden namelijk een geluidsbelasting over een etmaal gemeten van 60 – 65 en 65 – 70 dB. Deze hoge geluidsbelasting wordt niet alleen door autoverkeer veroorzaakt, maar ook door in verhouding veel vrachtverkeer en landbouwverkeer.

Naar verwachting betekent een groei van het aantal voertuigbewegingen van zo’n 50 % ook een forse toename van de geluidsbelasting. Als zoals in het verleden de geluidsbelasting autonoom groeit, dan is dat een te accepteren feit, waarbij ten hoogste maatregelen kunnen worden verwacht via het genoemde gemeentelijk Actieplan Geluid, (maar daar worden andere prioriteiten in gesteld).
Echter, deze groeiprognose van het verkeer en daarmee de zwaardere geluidsbelasting zijn direct herleidbaar vanuit de aanleg van de Buitenring. Daarmee is ook de verwachte verslechtering van de leefsituatie in de bovengenoemde straten rechtstreeks het gevolg van de Buitenring.

Een verslechtering van leefbaarheid door een nog hogere geluidsbelasting voor deze binnenwegen en in het bijzonder de Klinkertstraat en de Esschenweg ten gevolge van de Buitenring, is niet aanvaardbaar. Voor het gereedkomen van de Buitenring dient de daadwerkelijke verslechtering van de geluidsbelasting voor woningen aan deze binnenwegen met maatregelen te worden voorkomen.
Deze maatregelen moeten worden beschouwd als ‘bestuurscompensatie’. Deze ‘planschade’ mag niet worden afgewenteld op de burger of de gemeente.


zaterdag 22 december 2012

Niet zoveel waarde hechten aan polls van de regionale kranten LD / DDL?


Toen deze zomer de raadsfractie van de SP, waarschijnlijk met instemming van het college van Burgemeester en Wethouders van Heerlen, het idee lanceerde om de tippelzone te sluiten, hebben de regionale kranten Limburgs Dagblad en Dagblad De Limburger hun lezers via een poll om hun mening gevraagd.
Meer dan driekwart van de 1131 stemmers in deze opiniepeiling was het er mee eens dat “de tippelzone niet meer van deze tijd is”. Deze poll vond plaats na één krantenbericht na een lange stilte rondom de tippelzone.

In oktober kreeg het SP-initiatief een vervolg met een concreet voorstel van B&W. Daar volgde behoorlijk wat meer publiciteit op en daarmee ook meer informatie over de voor- en tegenargumenten. De kranten organiseerden weer een poll met als vraag: “Sluiting tippelzone is voorbarig!” De uitslag op 23 oktober was fors anders dan enkele maanden eerder: 51 % van de 1144 stemmen was het met de stelling eens en 49 % oneens.

Opvallende overeenkomst is het bijna gelijke aantal stemmen. Het verschil in uitslag is wellicht te verklaren door het verschil in de vraagstelling “niet meer van deze tijd” versus “sluiting is voorbarig”. Dat is voer voor sociologen die meer weten over door de wijze van vraagstelling te beïnvloeden antwoorden. Ook het verschil in geboden informatie kan mee spelen. Of ‘de burger’ verandert (vaker) van mening? Vergelijk het met de grote verschuivingen in de polls voorafgaande aan verkiezingen.

Hoe dan ook, de verschillen zijn te groot om een van beide polls betrouwbaar of representatief te noemen. Ofwel, het is waarschijnlijk niet verantwoord om uit de uitslag van deze polls heldere conclusies te trekken of beleid op te baseren. De uitslag van deze polls en wellicht over het algemeen dit soort polls is te veel aan stemming onderhevig. Dus niet te veel waarde hechten aan deze polls? En ook niet aan dit minuscuul en waarschijnlijk ook niet representatieve onderzoekje.


zondag 16 december 2012

ICMP informatie- en feestavond 22 december 2012


De Stichting Iraakse Cultuur & Maatschappij Parkstad organiseert op zaterdag 22 december 2012 een informatie - en culturele kerstfeestavond met als thema: multicultureel samenleven is de toekomst.

De bijeenkomst begint om 18.30 uur, in de grote zaal van Luciushof, aan de Putgraaf 3,6411 GT in Heerlen. De zaal gaat om 18.00 uur open.

De informatie deel gaat over Immigratie, integratie en asiel in het regeerakkoord van de nieuwe regering.

De tweede deel van de avond gaat over kerstmis (veelal zo aangeduid door rooms-katholieken) of kerstfeest (veelal zo aangeduid door protestanten). Met kerstmis wordt door christenen de geboorte van Jezus gevierd. Het kerstfeest wordt in de westers- christelijke wereld gevierd op 25 december, maar in de oosters-orthodoxe kerken (zoals de Russisch-orthodoxe kerk), wordt de Juliaanse kalender gebruikt, zodat het daar twee weken later valt. In veel streken zijn er speciale vieringen op de avond ervoor (kerstavond, middernachtsmis) en/of de dag erna.

Het lijkt de laatste tijd niet zo goed te gaan met de multiculturele samenleving. De standpunten in de politiek verharden en steeds vaker lijken er problemen te ontstaan tussen de verschillende culturele groepen in de Nederlandse samenleving.

De tegenstellingen, en het debat hierover, lijken zich de laatste jaren te verharden. Sinds de moord op Pim Fortuyn en Theo van Gogh komen bevolkingsgroepen steeds meer tegenover elkaar te staan. Het 'politiek correcte' denken van vroeger, waarbij niet werd gepraat over de problemen die ontstonden met de komst van de nieuwe Nederlanders, is inmiddels al lang verleden tijd. En de positieve kanten van de multiculturele samenleving zijn nauwelijks meer onderwerp van gesprek.

ICMP levert een bijdrage aan het vormgeven van burgerparticipatie en bevorderen van de multiculturele samenleving in parkstad .Om burgers en maatschappelijke organisaties in de toekomst te betrekken bij het beleid wordt een agenda ingesteld.

Programma

18.00 uur zaal open

18.30 uur welkomstwoord door de voorzitter van de stichting ICMP

18.45 uur Herdenken slachtoffers geweld in het Midden -Oosten

19.00 uur presentatie over immigratie, integratie en asiel in het regeerakkoord 2012

20.00 uur informatie over kerst.

20.15 uur pauze (koffie en Irakese thee met hapjes).

20.20 uur muziek uit Irak

21.45 uur bloemen en cadeaus verspreiden aan vrijwilligers van het jaar

22.00 uur Einde programma

donderdag 6 december 2012

Woningmarkt is gebaat bij beperking hypotheekrenteaftrek.


De huizenprijzen daalden fors de laatste twee jaar (wel met regionale verschillen). Er wisselden ook weinig huizen van eigenaar. Dit najaar is er een kleine opleving in het aantal transacties. Dat wordt verklaard door de wijziging van de mogelijkheden voor de hypotheekrenteaftrek. Vanaf 1 januari 2013 kan bij nieuw afgesloten hypotheken de rente alleen nog van de belasting worden afgetrokken als ook de hypotheek wordt afgelost. In 30 jaar moet de hypotheek afgelost zijn. (Nu mag de hypotheek nog maar voor de helft aflossingsvrij zijn, als men in aanmerking wil komen voor de Nationale Hypotheek Garantie en een wat lagere rente).

Rente én aflossing hebben natuurlijk hogere maandlasten tot gevolg dan wanneer men alleen rente betaalt en het totale hypotheekbedrag in stand houdt. Veel mensen willen graag lage maandlasten en zo weinig mogelijk belasting betalen. Makelaars bevelen het nu kopen van een huis zelfs aan maar die hebben wel belang bij een hogere omzet.
Echter, is het wel verstandig? Waarom nemen mensen nog een extra risico om de uiterste mogelijkheden te benutten van aflossingsvrije hypotheken, vaak met erg risicovolle beleggingsconstructies? Hebben deze mensen dan de laatste tijd de krant niet gelezen of anderszins het nieuws gevolgd? Worden zij de laatste slachtoffers van de mooie verkooppraatjes van de hypotheekverstrekkers?

De lagere aftrekbaarheid van hypotheekrente levert de schatkist (op termijn) miljarden op. Maar de kabinetsmaatregelen zijn óók bedoeld als veiligheidsklep voor huizenbezitters en zeker voor de mensen die het onderste uit de kan willen hebben en een maximale hypotheek nemen. Als de huizenprijzen verder dalen, dan zullen veel mensen die hun hypotheek niet aflossen, fors in de problemen komen als ze hun huis weer willen verkopen. Want iemand die een huis koopt, moet zich realiseren dat hij vanaf dat moment weer potentieel verkoper is van zijn huis. Huizen die minder waard zijn dan de hypotheek, staan ‘onder water’. Dat zijn er al honderdduizenden. Zolang men niet verkoopt is dat niet zo’n probleem. Maar bij verkoop blijft een restschuld over die tot tienduizenden euro’s kan oplopen. Niks aan de hand als je voldoende zeker inkomen hebt. Maar heel veel mensen hebben die zekerheid niet meer….

Men zou vanaf 1 januari bij hetzelfde inkomen zo’n 5 tot 10 % minder hypotheek krijgen. Maar de maandlasten zijn de laatste jaren al lager doordat de huizen goedkoper zijn geworden en de rente vrij laag is. De verminderde belastingaftrek wordt de komende jaren waarschijnlijk gecompenseerd door de lagere rentekosten. Moet dan de volledige aftrekbaarheid van de belastingen de doorslag geven? Het is gewoon verstandiger om ‘net als vroeger’ af te lossen. Dat heeft als bijkomend voordeel dat je echt eigendom vormt. En dat is weer mooi meegenomen in een tijd waarin ook de pensioenen niet meer de zekerheid van vroeger bieden.

Makelaars verwachten dat na 1 januari 2013 de huizenprijzen weer verder gaan dalen. Het is voorlopig nog een ‘kopersmarkt’. Een voorzichtigere koper heeft dus alle tijd om het huis te zoeken wat (financieel) bij hem past. In deze onzekere tijden bouwt de aflossende huizenbezitter wat meer zekerheid in. En als de mensen beseffen dat ze minder risico’s lopen, dan trekt de woningmarkt vanzelf weer aan.

dinsdag 27 november 2012

Demonstratie Stop Tihange 12 januari 2013 Maastricht

Maastricht, 27 november 2012

PERSBERICHT

Demonstratie “Stop Tihange” op 12 januari 2013 – petitie richting 7.000 handtekeningen

MAASTRICHT – Op initiatief van de Zuid-Limburgse gemeenteraadsfracties en de Provinciale Statenfractie van GroenLinks wordt op 12 januari 2013 in Maastricht een internationale demonstratie tegen de kerncentrale van Tihange georganiseerd. Na een mars vanaf het station naar de Markt zullen de handtekeningen van de petitie tihangedicht.petities.nl worden aangeboden aan de Veiligheidsregio Zuid-Limburg en aan de Tweede Kamer.



“Bijna 7.000 mensen uit Zuid-Limburg en de Euregio steunen de oproep dat er veiligheidsplannen moeten worden gemaakt in verband met de risico’s van de kerncentrale van Tihange”, aldus Statenlid Gert-Jan Krabbendam en raadslid Rob Hoenen namens GroenLinks. “We willen bereiken dat er plannen voor schuilen, evacuatie en uitdelen van jodiumpillen komen tot 80 kilometer van de potentiële rampplek. Daarnaast willen we grensoverschrijdende kernrampoefeningen en spoedige sluiting van de tikkende tijdbom Tihange. De Zuid-Limburgse oproep aan Den Haag om eindelijk eens van woorden daden te maken als het om de veiligheid van de Limburgse bevolking gaat, wordt steeds luider.”

De demonstratie start op zaterdag 12 januari 2013 om 14:00 uur op het station van Maastricht. De route gaat via de binnenstad naar de Markt. “Iedereen aan wie een kernenergieveilige toekomst voor zijn of haar kinderen en kleinkinderen aan het hart gaat, is van harte uitgenodigd om mee te lopen. Het gaat om een serieus probleem, maar we houden de toon ludiek”, aldus de GroenLinksers.

Burgemeester Hoes van Maastricht heeft als voorzitter van de Veiligheidsregio Zuid-Limburg zijn deelname toegezegd. Daarnaast zijn de gouverneur en woordvoerders uit de Tweede Kamer uitgenodigd om de petitie in ontvangst te nemen.

Brunssum gaat toch verhoensbroeken?


Gemeenten moeten meer dan 100.000 inwoners krijgen, zegt het coalitieakkoord van VVD en PvdA. Houdt dat in dat Brunssum bij Heerlen komt? In de Brunssumse gemeenteraad werd dat spookbeeld al neergezet als dat Brunssum wordt verhoensbroekt. Daarbij refererend aan het opslokken van Hoensbroek door Heerlen bij de grote gemeentelijke herindeling in 1982. Brunssum mag dus in geen geval verhoensbroeken.
Maar als ik me goed kan herinneren was de gemeenteraad van Hoensbroek, toen dat nog een zelfstandige gemeente was, geen toonbeeld van saamhorigheid en goede verstandhoudingen. En misschien was dat al een reden voor het einde van de zelfstandige gemeente. Eigenlijk was de raad van Hoensbroek al verbrunssumd toen het door Heerlen werd ingelijfd. Dus als de raad van Brunssum zijn kansen op zelfstandigheid wil vergroten, dan is het raadzaam om afscheid te nemen van verbrunssumde verhoudingen?

Een beetje verhoensbroeken gaat Brunssum nu wel al met de nieuwe burgemeester Luc Winants. Maar Luc is wel al een beetje een grensgeval. Als Luc naar de overkant van de Akerstraat keek, keek hij naar Treebeek dat sinds 1982 Brunssum is. Maar toen Luc jong was keek hij met een schuin oog over Heerlen uit….?


zondag 18 november 2012

Petitie ‘sluit de kerncentrales in Tihange’


De kerncentrale in Tihange (België) kampt met groeiende problemen door ouderdom en slijtage. Diverse rapporten spreken over sterke tekortkomingen van de veiligheid. Grote, dichtbevolkte, stukken van Limburg, België en Duitsland liggen in de directe gevarenzone. Tihange sluiten is de enige oplossing!

Vlak over de grens langs de Maas bij Huy staat een krakkemikkige kerncentrale met een lekkend reactorvat en met een omhulsel vol betonrot. De afstand tot het Vrijthof is in vogelvlucht zo’n 40 kilometer. Heel Zuid-Limburg ligt ruim binnen de 80 km. Zone. In de 80 km-zone rondom de kerncentrale van Fukushima moest iedereen worden geëvacueerd. Bovendien staat de wind hier het grootste deel van het jaar uit het zuidwesten. Dus als het mis gaat, dan krijgt Zuid-Limburg de volle laag. Die centrale vormt dus een groot gevaar voor onze regio en moet dicht!

Echter, de Belgische regering twijfelt en de Nederlandse regering doet (nog) te weinig. Daarom: geef ze een zetje in de goede richting!

Zie de foto uit de Belgische krant Le Soir van 1 september jl:



©Elodie Ledure – Le Soir

GroenLinks Limburg is een online petitie begonnen ‘Tihange dicht – Limburg veilig’. Een belangrijk onderwerp, waarvoor we als bedreigde bewoners zoveel mogelijk mensen moeten mobiliseren (GroenLinks of niet, Limburger of niet).

Het ondertekenen van de petitie kost je nog geen minuut. Dit moet je doen:
• Volg de link http://petities.nl/petitie/tihange-dicht-limburg-veilig
• teken de petitie door naam en e-mailadres in te vullen – desnoods anoniem – en
• klik op de link in de bevestigingsmail die je daarna meteen krijgt

Tot slot: maak deze petitie verder bekend door deze aan zoveel mogelijk mensen die je kent door te sturen, of anderszins attent te maken op dit bericht.


Protest tegen pensioenfondsen die in kernwapens investeren.


Op 2 november heeft de actiegroep Campagne tegen Wapenhandel geprotesteerd bij het ABP aan de Oude Lindestraat 70 in Heerlen omdat dit pensioenfonds in kernwapens belegt. Zij plaatsten een protestbord met de tekst 'Dit pensioenfonds belegt in kernwapens', dat overigens weer vlot werd verwijderd. Maar het punt was gemaakt.

Onderzoek van de Campagne tegen Wapenhandel toont aan dat Nederlandse pensioenfondsen de afgelopen tijd meer zijn gaan investeren in bedrijven die betrokken zijn bij de ontwikkeling, productie of onderhoud van kernwapens. Volgens CtW belegt ABP momenteel ruim € 660 miljoen in twintig bedrijven die betrokken zijn bij ontwikkeling, productie en onderhoud van kernwapens.
Daarentegen heeft volgens Mark Akkerman van CtW een flink aantal pensioenfondsen de afgelopen jaren de beleggingsportefeuilles geschoond van bedrijven die kernwapens maken. De achterblijvers zijn juist meer pensioengeld gaan investeren in bedrijven als EADS en BAE Systems (zie website www.stopwapenhandel.org).

Het behoeft eigenlijk geen betoog dat kernwapens de meest vernietigende wapens zijn. Bij gebruik van kernwapens kan geen onderscheid gemaakt worden tussen militaire doelen en burgerdoelen. Bovendien blijven kernwapens nog jaren na gebruik slachtoffers maken. Het Non-proliferatieverdrag (NPV) verplicht staten tot nucleaire ontwapening, maar in plaats daar van worden de kernwapens van de NAVO gemoderniseerd.

Het ABP ontkent niet dat het belegt in deze bedrijven. ABP heeft een transparant beleggingsbeleid, dat is verwoord in een 24 blz. tellend ‘Corporate Governance Raamwerk’. Daarin zegt het ABP op te letten op ‘goed ondernemingsbestuur’ van de bedrijven waar het aandeelhouder en mede-eigenaar is. Daarnaast heeft het ABP de nota ‘Beleid inzake verantwoord beleggen’ waarin ABP ook aangeeft maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen. Hierbij let het ABP op ‘milieu, sociale omstandigheden en goed ondernemingsbestuur’.
Wat betreft bewapening legt het ABP ‘verantwoord beleggen’ uit als niet beleggen in bedrijven die verboden wapens maken zoals clusterbommen en landmijnen. Zo heeft het ABP 15 bedrijven uitgesloten die betrokken zijn bij clusterbommen en één die het Non-proliferatieverdrag schendt. Daarnaast belegt het ABP niet in staatsobligaties van 10 landen die onder het wapenembargo van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties vallen.
Het ABP volgt in haar beleid de nationale wetgeving en internationale verplichtingen van de Nederlandse overheid. En die wil de kernwapens ook nog niet de wereld uit. De bedrijven die betrokken zijn bij kernwapens zijn daarom niet uitgesloten. Voorbeelden zijn vliegtuigbouwer Boeing, Honneywell (simulatieapparatuur) en Rolls-Royce (nieuwe Britse kernwapenonderzeeërs).

Volgens Campagne tegen Wapenhandel zijn er in Nederland verschillende pensioenfondsen die laten zien dat het beter kan: UWV, Zorg en Werk, Akzo, Post NL, ING en Philips vinden de betrokkenheid van deze bedrijven in kernwapens voldoende reden om hier niet (meer) in te beleggen. ABP kan dus ook een eigen verantwoordelijkheid nemen in plaats als braaf ambtenarenfonds zich achter zijn belangrijkste opdrachtgever te verschuilen.
Zie voor het onderzoek naar beleggingen in kernwapens en foto's van de actie www.stopwapenhandel.org. Op deze website is ook de mogelijkheid om een petitie te ondertekenen ‘Geen pensioengeld voor wapens!’

zaterdag 10 november 2012

Station Hoensbroek sluiten is niet zo’n goed idee.


De regionale kranten Limburgs Dagblad en Dagblad De Limburger berichten op vrijdag 9 november over het uitvoerige plan voor het treinvervoer van de fracties CDA, PvdA, VVD, D66, en 50-Plus in Provinciale Staten van Limburg. Zo over het algemeen en voor zover de kranten erover berichten, is het een goed en ambitieus plan. De intenties zijn er, hoewel ook moet worden erkend dat veel onderdelen al jaren op de verlanglijstjes staan van verschillende politieke partijen. Het plan kost vele miljoenen en als je wat van het Rijk (Prorail) wil, dan is het zo langzaamaan ook gebruikelijk dat er fors provinciaal geld bij moet. Maar daar staat tegenover dat onze provincie de Essentgelden beter kan investeren dan oppotten en het risico blijven lopen dat het Rijk ze links- of rechtsom inpikt of dat ze vanzelf minder waard worden.

Maar bij één onderdeel ‘dicht bij huis’ zet ik als jaartrajecthouder toch wel grote vraagtekens. Men wil station Hoensbroek zo’n kilometer ‘verplaatsen’ naar de Woonboulevard. Ook dit geen nieuw idee en tot nu toe gelukkig niet realistisch gebleken. Omdat ik tussen beide locaties inwoon, zou het voor mij persoonlijk geen ramp zijn, hoogstens enkele minuten langer fietsen en treinen. Maar de redenering erachter loopt toch mank.

Ik heb geen bezwaar tegen een nieuw station bij de Ikea. Meer mensen met het openbaar vervoer is altijd winst. De plek bij het viaduct over de Verlengde Terhoevenderweg is er al helemaal op voorbereid. Al weet ik niet hoe hoog te verwachtingen moeten zijn. Het winkelende publiek blijft waarschijnlijk in grote mate met de auto komen. Het lukte Veolia en gemeenteraad niet eens om een busverbinding naar de Woonboulevard in stand te houden. In hoeverre de investering in een nieuw station zich loont, zal nog nader beoordeeld moeten worden. Wellicht dat de eerste ervaringen met het nieuwe station Woonboulevard – In de Cramer (op de lijn Heerlen – Maastricht) hier al duidelijkheid kunnen bieden?

Nameten van de afstand tussen station Hoensbroek en de locatie voor het station Woonboulevard wijst uit dat de verplaatsing volgens het plan met een kilometer in de praktijk via het spoor 1,5 km en via de weg voor voetgangers en fietsers meer dan 2 km betekent. Het ‘verplaatsen’ van station Hoensbroek is feitelijk het verdoezelen voor ‘sluiten’. Met sluiten van een station stimuleer je het reizen per trein zeker niet. Sluiten is voor het merendeel van de paar honderd dagelijkse in- en uitstappers niet gewenst en zeker geen verbetering. Veel treinreizigers zijn afkomstig uit de buurt Nieuw-Lotbroek of werken op de nabij gelegen bedrijventerreinen en gaan te voet naar het station. Een station Woonboulevard ligt dan niet meer op loopafstand.
En sluiten hoeft ook niet. De halte is met recente investeringen (bijvoorbeeld in de fietsenstalling, weer glas in de wachthuisjes en moderne hekken – wel jammer van de groene hagen) voldoende bij de tijd.

Hoensbroek maakt deel uit van de stoptreinverbinding tussen Heerlen en Sittard. Deze lijn kent een uurverbinding met in ochtend- en avondspits een halfuurverbinding met enkele tussentreinen. Goed van het plan is dat het nu de hele dag een halfuurverbinding wordt. Een extra stop bij station Woonboulevard zou deze dienstregeling geen geweld aandoen, omdat er binnen het halfuur nog voldoende tijd is beschikbaar is. Het openbaar treinvervoer kan dus zeker een stimulans krijgen met een nieuw station Woonboulevard. Maar dat hoeft niet ten koste gaan van station Hoensbroek en zijn reizigers. Want je moet maar afwachten of iedereen met een ‘verplaatsing’ meegaat.

Geen plek in ‘Elders’ voor ‘De Reiziger’? Het kunstwerk moet naar elders?


“Helaas geen plek in ‘Elders’ voor ‘De Reiziger’” kopten onze regionale kranten Limburgs Dagblad en Dagblad De Limburger op vrijdag 9 november jl. Voor mij waren ‘Elders’ en ‘De Reiziger’ nieuw. ‘Elders’ wordt de toch wel aardige en originele naam van het nieuwe station in het Maankwartier. En ‘De Reiziger’ is blijkbaar de naam van het grote glas-in-lood-kunstwerk van het huidige station: een kleurrijke glaswand van kunstenaar Hans Truijen. Omdat het van binnenuit gezien hoog in de hoek ‘hangt’ en van buitenaf alleen vanuit een weinig gebruikte looprichting zichtbaar is, wordt het ondanks zijn afmeting van 50 m² door de meeste mensen niet bewust opgemerkt, laat staan echt aandacht aan geschonken (ik neem mezelf als referentie). Jammer.
Volgens de ontwerper van het Maankwartier, kunstenaar Michel Huisman, is er geen plek voor ‘De Reiziger’ in het nieuwe Maankwartier: “Het kunstwerk is niet gemaakt voor het Maankwartier. Het is breder dan hoog en past nergens in het Maankwartier”. Het kunstwerk heeft wel ‘eeuwigheidswaarde’, maar niet op deze plek. Het wordt dus veiliggesteld door het op te slaan totdat er wel ergens een gebouw voor wordt gevonden.

Ik moet onwillekeurig terugdenken aan de 40 meter lange ‘Waterpartij met de kleurrijke geologische achterwand’ van kunstenaar Theo Lenartz bij de onderdoorgang van de Tweede Promenade onder de Geerstraat. Dit kunstwerk bezat volgens B&W en de gemeenteraad geen eeuwigheidswaarde en werd gesloopt omdat er een van de vier ‘kopgebouwen’ moest komen.

Nu wordt weer een kunstwerk verwijderd, dat karakteristiek is voor de moderne stad Heerlen en uit een periode stamt waar we toch al niet zoveel van hebben. Is dit niet te voorkomen? Het argument van Michel Huisman dat het te breed is, kan worden omzeild. Op de foto in de krant is duidelijk te zien dat het glas-in-loodraam in de breedte uit 8 panelen bestaat. Het kan dus in vieren worden geknipt. Als die in vier ramen naast elkaar worden gehangen, dan past het wel in het verticale concept van het Maankwartier. Het zou dan een mooi, kleurrijk element zijn in het overwegend (te monotoon?) witte Maankwartier. Sterker nog, een contrasterend element zou zelfs de beleving van het totaalconcept kunnen vergroten? En gevierendeeld is het kunstwerk beter genietbaar, dan in dozen verpakt.
Kunstenaar Michel Huisman (wat was je standpunt over de gesloopte waterpartij?) kan wellicht wat creatiever zijn en het kunstwerk ‘De Reiziger’ een plek gunnen in zijn kunstwerk Maankwartier?

zondag 21 oktober 2012

Heerlense tippelzone wordt gesloten?

Heerlense tippelprostituees worden in de toekomst weer opgejaagd.

De kranten van vrijdag 12 oktober openen hun regionale editie Parkstad met het bericht dat Heerlen de tippelzone per 1 januari 2013 sluit. De tijden veranderen. Het aantal prostituees is gedaald tot acht en het aantal bezoekers 25 à 30 per avond. Dat is fors minder dan de 65 prostituees bij de opening nu 12 jaar geleden.
Indertijd golden er drie argumenten voor een tippelzone: hulpverlening, veiligheid en geen overlast elders in de stad (waarvoor een tippelverbod geldt). De SP heeft toen ook ingebracht dat de tippelprostitutie en het gebruik maken van deze vrouwen een moreel verwerpelijke activiteit is. Ik ben het daar mee eens, maar het is ook een beroep en prostitutie is een realiteit. Blijkbaar vinden B&W dat ze nu het morele aspect kunnen laten prevaleren. De tippelzone heeft zijn doelen bereikt en heeft goed gefunctioneerd. Het is echter een verkeerde conclusie dat de tippelzone nu zonder meer gesloten kan worden. Met het sluiten wordt naar de toekomst toe onvoldoende perspectief geboden voor zorg, veiligheid en mogelijke overlast. Het is een illusie dat met deze maatregel misbruik van de vrouwen wordt voorkomen. Sterker nog, de risico’s voor de resterende prostituees worden veel groter.
Want hebben de 8 prostituees van nu dan voldoende zelfredzaamheid en elders een veilige werkplek? Daar lijkt het niet op. De problematieken van deze prostituees zijn nog zeer vergelijkbaar met eertijds. Je zou verwachten dat B&W de faciliteiten en hulpverlening verminderen tot het op deze groep afgestemde niveau. Nee dus.
De prostituees worden niet alleen aan hun lot overgelaten, ze worden in de toekomst weer opgejaagd. Zo worden ze teruggeworpen op een zombiebestaan. Als tippelen in de hele stad wordt verboden, dan doet het beroepsverbod weer zijn intrede in Heerlen. Volgens B&W zal de politie (die toch om werk verlegen zat) streng handhaven: “De vrouwen riskeren aanhouding en de klanten een bestuurlijke dwangsom, beginnend met € 250 en oplopend tot € 10.000”.
Daarmee stopt Heerlen met het nemen van verantwoordelijkheid voor een maatschappelijk probleem en wordt het afgewenteld op buurgemeenten en kwetsbare vrouwen. De begrippen solidariteit en zorgzaamheid gelden volgens B&W niet voor iedereen die het nodig heeft. B&W zijn niet bezorgd om de vrouwen, alleen om de mogelijke overlast. Het is natuurlijk niet hip genoeg om het voor deze vrouwen op te nemen. Maar de socialisten onder hen zouden toch moeten weten dat voor deze vrouwen geldt: “Zuerst kommt das Fressen, dann die Moral” (Bertholt Brecht).


dinsdag 9 oktober 2012

Lintje voor Fely Seijben


Koninklijke onderscheiding voor Heerlense vredes- en ‘derde wereld’-activiste Fely Seijben

Op zaterdag 29 september kreeg Fely Seijben een koninklijke onderscheiding voor haar jarenlange vredeswerk. Ze kreeg het lintje van burgemeester Paul Depla van Heerlen die achteraf niet toevallig de markt en manifestatie ‘Heerlen in de Wereld, de Wereld in Heerlen’ kwam openen.

Ik mocht de aanvrager zijn en daarmee de aanstichter van deze voor Fely complete verrassing. Voor de aanvraag heb ik een overzicht van haar verdiensten gemaakt, waarbij ik gebruik heb gemaakt van de nagenoeg complete uitgaven van het VredesNieuws van het Vredesplatform Heerlen.
Het is volgens mede-platformlid Henk Dado niet helemaal zeker of Fely al voor 1983 actief was bij de voorloper van Vredesplatform Heerlen. Ze is op 29 oktober 1983 mee geweest met de grote vrededemonstratie in Den Haag (tegen de kruisraketten). Daarna is het Vredesplatform Heerlen heropgericht, zodat we ervan kunnen uitgaan dat ze mee aan de wieg van het huidige platform heeft gestaan.
Ze heeft actief mee georganiseerd en geholpen aan de Actieweek van 6-12 mei 1984 met een wake in de zaal van de kerk van de Nederlands Hervormde Gemeente aan het Tempsplein. Vanaf 1984 heeft ze ieder jaar actief mee georganiseerd aan de activiteiten tijdens de Vredeweek (3de week van september) in Heerlen.
Ze heeft gecoördineerd en mee georganiseerd met het Volkspetitionnement (september en oktober 1985, in Heerlen dik 15.000 handtekeningen, opgehaald door ± 400 mensen). Haar dochter Estelle: “Ik weet dat tijdens het volkspetitionnement ons huis op de kop stond”.
Vanaf september 1985 is Fely ook ‘wijkcontactpersoon’ voor de buurt Schandelen en omgeving en heeft ze in haar buurt het VredesNieuws rondgebracht. Dit gebeurde tot 2008 omdat vanaf dan het VredesNieuws via e-mail wordt verstuurd.

Vanaf mei 1987 startten de contacten voor een stedenband in Hongarije, waar Fely vanaf het begin bij betrokken is. Zij maakte de eerste reis mee in augustus 1988 naar de Hongaarse stad Györ (nog voor de val van het IJzeren Gordijn). Er zijn daarna bijna jaarlijks uitwisselingsreizen geweest, die Fely nagenoeg allemaal meemaakte. Voor zover kan worden nagegaan tenminste 21 reizen. Vanaf 1998 was ze de centrale spil van de stedenband. 9 maal kwamen er delegaties uit Györ in Heerlen en omgeving op bezoek. Daarnaast waren er jarenlang vanuit Heerlen contacten en uitwisselingen door het Bernardinuscollege en de Pedagogische Academie / PABO – Hogeschool Zuyd, waar Fely voor het Vredesplatform bij betrokken was en vaak een dagprogramma organiseerde. Tevens zijn er diverse meer incidentele uitwisselingen geweest, waarbij Fely organisaties uit Györ en Heerlen bij elkaar bracht. De gemeente Heerlen heeft echter nooit de behoefte gehad om tot een formele stedenband te komen. Wel heeft het gemeentehuis onderdak geboden aan een Hongaarse productenmarkt en twee kunsttentoonstellingen. In 2008, 20 jaar na de start, zijn de activiteiten van het Vredesplatform in het kader van de stedenband Heerlen – Györ beëindigd.
Een groot aantal jaren (bij benadering 15) heeft Fely tijdens de Vredesweek ook het oecumenisch avondgebed georganiseerd.

In de 80er jaren was het Vredesplatform een ‘echt’ platform waarvan de leden een vereniging of groepering vertegenwoordigden. Fely is altijd lid geweest namens het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV). Ze is ook al die tijd (vanaf ± 1980) actief lid geweest in de IKV-kern Heerlen. Tot begin deze eeuw heeft de IKV-kern als groep gefunctioneerd. Vanuit die rol droeg zij zorg voor het breed uitdragen van het vredesgedachtegoed (mededeling Henk Dado). In de beginperiode heeft ze ook contacten onderhouden met mensen in de DDR (mededeling Estelle Seijben).
Vanaf de 90er jaren is het Vredesplatform meer een zelfstandige groep met 6 tot 10 leden, waar wel nog de IKV-kern en het Vredesburo Heerlen deel van uitmaakten.

Vanaf 1998 zijn de vredesactiviteiten in de Vredesweek gecombineerd met activiteiten van de Overleggroep Mondiale Vorming Heerlen, sinds 2009 HeerlenMondiaal. HeerlenMondiaal is een platform waarvan de leden een vereniging of groepering vertegenwoordigden. Fely is vanaf het begin (tweede helft 80er jaren) lid geweest namens het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV), waarschijnlijk tot rond de eeuwwisseling. Na een paar jaar ook namens het Vredesplatform Heerlen.
De Overleggroep heeft vanaf 1999 de jaarlijkse manifestatie / markt ‘Heerlen in de Wereld – De Wereld in Heerlen’ georganiseerd. Fely is vanaf het begin bij de organisatie hiervan betrokken. De laatste jaren heeft zij hierin een centrale rol. De kans is groot dat de markt van 29 september 2012 de laatste is die Fely zal organiseren.
Van 2002 tot 2008 heeft Fely zich ingezet voor het meer drinken van Max Havelaar - Fair Trade koffie en thee. Hierbij heeft ze vooral ook richting gemeente Heerlen actie ondernomen.
Van 2005 tot 2008 is Fely actief geweest in de werkgroep Heerlen Millenniumgemeente.
Meestal was zij ook betrokken bij de organisatie van Mensenrechtendag (10 december) en de Goede Vrijdag – viering.

Fely heeft aan de organisatie van de verschillende activiteiten in de loop van de jaren ontelbare uren besteed. Ze heeft het lintje dik en dik verdiend. Ik ben trots op haar. Fely was zeer verguld en dankbaar met haar onderscheiding maar gaf aan dat haar lintje ook voor de andere leden en vrijwilligers van het Vredesplatform en HeerlenMondiaal is. En ik vind het ook best bijzonder dat voor onze activiteiten een koninklijke onderscheiding is verleend.

Harrie Winteraeken,
Voorzitter van het Vredesplatform Heerlen
Voorzitter van HeerlenMondiaal


GroenLinks, een nieuw begin?


GroenLinks, een nieuw begin?

Na een tumultueus weekeinde met eerst het wegsturen van Jolande Sap en daarna het opstappen van het partijbestuur, maar ook nog in de nasleep van de desastreus verlopen verkiezingen, wil ik ‘vanaf de zijlijn’ wel wat opmerkingen maken.
Met ‘stront aan de knikker’ krijg je veel meer publiciteit dan met een goed inhoudelijk verhaal. Je hoort wel eens zeggen dat alle publiciteit goede publiciteit is, maar ik geloof dat niet. Het feit dat GroenLinks nu zo veel aandacht krijgt, doet de partij weinig goeds. Ruzie wordt door de kiezer in elk geval niet gewaardeerd. Dat achterbakse van eerst iemand steunen en vervolgens via slinkse wijze de poten onder de stoel vandaan zagen.

Het is goed dat binnen GroenLinks discussie mag worden gevoerd. Maar ik constateer ook dat op zich niet eens zo zware kritiek wordt uitvergroot en dat er direct veel verder gaande consequenties aan worden verbonden, dan waarschijnlijk nodig. Zo lijkt het dat kritiek niet meer mag leiden tot verbetering, maar snel dodelijk is. Er zijn ook andere wegen om kritische opmerkingen tegemoet te treden. Iemand die niet goed functioneert, zou een kans tot verbeteren moeten krijgen. Dat geldt zeker als de malaise niet geheel te wijten is aan één persoon. Sterker nog, als de slechte verkiezingsuitslag slechts in mindere mate aan Jolande Sap te wijten is, dan is het wegsturen maar een klein deel van de noodzakelijke oplossingen. En misschien is dit niet meer dan een slechte of geheel overbodige afleidingsmanoeuvre.

Jolande Sap mocht nu niet worden weggestuurd en al zeker niet door het partijbestuur. Zij heeft voor de verkiezingen met 84 % een overduidelijk mandaat gekregen van de GroenLinks-leden. Toch blijft de tegenkandidatuur van Tofik Dibi aan haar kleven. Jolande heeft dik 200.000 stemmen gekregen, waaronder de mijne. Vanzelfsprekend wordt er een onderzoek gedaan naar de verkiezingsnederlaag en hoe nu verder.
Maar daar werd niet op gewacht. Het partijbestuur stuurde Jolande weg, op basis van een aantal gesprekken met ‘belangrijke’ kaderleden. De geraadpleegde personen mogen zeker een mening hebben, maar ze hebben geen relevant mandaat. Het partijbestuur heeft voorbarig gehandeld als een oligarchie die de partijdemocratie niet respecteerde. Zonder erop acht te slaan of de kritiek wel voldoende representatief is, en zonder de ‘maatregel’ te relativeren ten opzichte van wat voor kwaad ze er de partij mee aandeden. “Zo kan het niet langer” is een heel eigengereide conclusie. Je moet jezelf toch wel heel belangrijk vinden. Zeker als je moet erkennen dat de belangrijkste mensen, namelijk de andere Tweede Kamerleden, onvoldoende zijn geraadpleegd.
Ze hebben mij beroofd van mijn vertegenwoordiger in de Tweede Kamer! Het is goed dat het partijbestuur ook is opgestapt, maar ze hadden dat moeten doen voordat ze Jolande de laan uit stuurden. Met zo’n partijbestuur hoef je geen politiek opponenten te hebben om een gevoelige nederlaag te leiden.

Maar het past wel in een lange reeks van persoonlijke excessen die GroenLinks de laatste jaren hebben geteisterd (denk bijvoorbeeld aan Tara Singh Varma, Wijnand Duyvendak, Mariko Peters, Paul Rosenmöller en V&D, de Mercedes van de partner van Femke Halsema). En in bijna alle gevallen was het niet de GroenLinkse politiek die in deze conflicten centraal stond. Maar wel werd GroenLinks schade berokkend (vaak ook door de negatieve publiciteit daaromheen). Een verschrikkelijk oncollegiale en laffe, verderfelijke hebbelijkheid is het inseinen van media als je blijkbaar intern onvoldoende gelijk krijgt. Media mogen je dan met open armen ontvangen en daarbij de kritiek nog vaak aandikken, het is niet in het belang van GroenLinks.

Ik geef toe dat ik hier voorbij dreig te gaan aan een aantal wezenlijke politiek besluiten en tendensen zoals de politiemissie in Kunduz, het Lenteakkoord en de liberalere koers van GroenLinks. Maar over het algemeen waren dit inhoudelijk verdedigbare keuzes (van de Tweede Kamerfractie). Het manco ligt er meer in dat de burger/ kiezer dergelijke keuzes niet van GroenLinks verwacht. Het compromis van wat binnenhalen maar ook wat prijs geven, wordt onvoldoende begrepen, zeker als tegenstanders de nadruk leggen op wat niet gerealiseerd of tegendraads aan GroenLinks is. En ook daarmee heeft GroenLinks zich van veel kiezers verwijderd.

Wat zullen we ervan leren? In ieder geval veel voorzichtiger zijn met kritiek op iemands functioneren. Laat de rust binnen GroenLinks wederkeren en de inhoudelijke politiek de boventoon voeren. Naar de kiezers toe zal GroenLinks aan betrouwbaarheid moeten winnen en meer aan de verwachtingen gaan voldoen. GroenLinks zal zijn sterke punten meer nadruk moeten geven. Het is een progressieve, toekomstgerichte partij. GroenLinks wil verandering maar moet wel volgbaar blijven voor de burgers en andere partijen. Altijd een stap vooruit zijn, maar niet te ver voor de muziek uitlopen.

GroenLinks moet weer worden zoals ik het al dik 20 jaar graag zie: vooral groene politiek voeren, maar ‘links’ niet veronachtzamen. GroenLinks moet solidair blijven met de armoede, de onderkant van de samenleving, de minderheden, de multiculturele samenleving, vluchtelingenproblematiek en ontwikkelingssamenwerking. Vanwege beperkte menskracht, maar ook uit tactisch oogpunt moet GroenLinks geen concurrent willen zijn van de PvdA en de SP, maar er een betrouwbare partner van worden met een meerwaarde. Terechte waardering van PvdA en SP zal electoraal beter voor GroenLinks zijn dan dat deze partijen je op links bekritiseren. Ik ben ervan overtuigd dat er voor een dergelijk GroenLinks een ruime plek in het Nederlandse politieke spectrum zal zijn. Ik wens Bram van Ojik en zijn collega’s dan ook heel veel succes.


PvdA en FNV maken na verkiezingen ommezwaai.


Na de verkiezingen gunnen VVD en PvdA elkaar wat in tussenakkoord.

Voor de financiële behandeling van de begroting 2013 hebben VVD en PvdA bij de coalitiebesprekingen begin oktober een tussenakkoord bereikt. Daarbij hebben ze wederzijds compromissen gesloten en elkaar zo ook wat gegund. Op zich is daar niets mis mee. Zo werkt de coalitiepolitiek in Nederland.
Echter, hiermee wordt ook een kwalijk trekje van de politiek erg duidelijk. Namelijk dat er voor de verkiezingen vaak met grote stelligheid zaken worden beweerd, die later weer worden herroepen. Zo heeft dit tussenakkoord slechts enkele wijzigingen ten opzichte van het Lenteakkoord. De belangrijkste zijn het toch niet belasten van de reiskostenvergoeding en een overbruggingsregeling voor vutters met lagere inkomens dat het inkomensgat door het verschuiven van de WAO beperkt ongedaan maakt (beide maatregelen waren ook voor de verkiezingen al breed ter discussie).
Verder zijn de plannen voor verduurzaming ad € 155 miljoen weer geschrapt. Dat is vooral pijnlijk voor GroenLinks, voor een ‘groene’ Samsom en voor Nederland over het algemeen. Dit bewijst ook dat de lange termijn door de politiek, maar ook door de kiezer niet zo belangrijk wordt gevonden.

Voor het overige is het Lenteakkoord grotendeels ongeschonden gebleven. Het schrappen van de langstudeerboete is ook oké maar dat maakte geen deel uit van het Lenteakkoord.
Wat ik hier wil opmerken is dat de houding van de PvdA zeer sterk verschilt tussen nu en enkele maanden geleden. Nu wordt (terecht) het bereiken van een compromis een goede zaak gevonden. Maar herinnert u zich nog de grote verwijten van de PvdA richting de partners van het Lenteakkoord dat zij in een week tijd een veel uitgebreider en ten opzichte van de eerdere kabinetsplannen veel positiever compromis hadden bereikt? Vooral GroenLinks heeft sterk te lijden gehad onder de verwijten van de tegenstanders van het Lenteakkoord.

Niet alleen de PvdA heeft zich in mijn ogen op dit gebied misdragen. Ook de FNV-bonden hebben zich voor de verkiezingen zeer negatief uitgelaten over het Lenteakkoord en de ‘Kunduzpartijen’. In het eind juni aan kaderleden toegezonden pamflet ‘Niet slopen maar bouwen’ vatten de FNV-bonden in zes punten de ‘afbraakplannen samen:
1. De ontslagbescherming voor de werknemers wordt afgeschaft.
2. De ontslagvergoedingen worden tot op het bot uitgekleed.
3. De netto reiskostenvergoeding woon-werkverkeer wordt afgeschaft.
4. De AOW gaat versneld in 2013 omhoog.
5. De ziektekosten gaan fors omhoog.
6. De btw gaat met 2 % omhoog.

Van deze 6 punten is er één wezenlijk veranderd, waarbij de gevolgen door het verhogen van de assurantiebelasting gewoon op een andere manier op de burgers worden verhaald. Het punt van de benodigde overbrugging werd al direct erkend. En nu laat de FNV weten dat ze over het tussenakkoord ‘gematigd positief’ zijn. Dat de vakbonden letterlijk en figuurlijk probeerden de stemming te beïnvloeden, dat kan ik wel begrijpen. Dat dit te ongenuanceerd gebeurde, was direct al te constateren. Maar dat de vakbonden met dit tussenakkoord de strijdbijl al begraven, vind ik ongeloofwaardig. Of beseffen de vakbonden nu ook dat ze voor de verkiezingen te hoog van stapel liepen? Alleen maak dat de kiezer vooraf duidelijk!


zaterdag 6 oktober 2012

Heerlenaren vragen energiebedrijven om verantwoord te ondernemen


Heerlenaren vragen energiebedrijven om verantwoord te ondernemen

Maken Essent, Nuon, E-on en Electrabel vuile handen?


Ruim 120 Heerlenaren zetten afgelopen zaterdag tijdens de markt / manifestatie Heerlen in de Wereld, de Wereld in Heerlen hun handtekening onder een oproep aan de energiebedrijven om meer maatschappelijk verantwoord te ondernemen. Ditmaal ging het niet specifiek over het milieu, maar over de herkomst van hun grondstoffen en in het bijzonder steenkool. Met een marktkraam met een stapel kolen, een kolenkit en in de wind wapperende “vuile handen” vroeg het Vredesplatform Heerlen, dat ook Ambassade van Vrede is, zaterdag aandacht voor de winning van kolen.

In de voormalige mijnstreek trok de tekst “KOLEN?” die groot op de stand was bevestigd, ruime publieksaandacht. Van winkelend publiek, maar ook van oud mijnwerkers, hun kinderen en hun kleinkinderen, die nu ook wel eens echte kolen wilden zien. De vrijwilligers van de “Ambassade van Vrede” namen de gelegenheid te baat om het publiek te wijzen op de huidige winning van kolen en de conflicten die daarbij (en bij de winning van ander grondstoffen) gepaard gaan.

Kolen worden gestookt in een zestal energiecentrales in Nederland. Hoewel de energiebedrijven nog geen informatie willen geven over de herkomst van de kolen, is het vermoeden dat deze kolen ook afkomstig zijn uit landen en van bedrijven die mensenrechten met voeten treden.
In het bijzonder de winning van steenkool in Colombia gaat gepaard met geweld, moord, grondonteigening en ernstige milieuschade. Het Vredesplatform Heerlen acht het van groot belang dat mensen in Nederland weten hoe steenkool, waar zij immers ook gebruik van maken, in Colombia gewonnen wordt.



Mede in het kader van een landelijke actie van IKV Pax Christi verzamelde het Vredesplatform, annex Ambassade van Vrede, ruim 120 handtekeningen. Met deze handtekeningen worden de energiebedrijven Essent, Nuon, E-on en Electrabel gevraagd om inzicht te geven in de herkomst van de kolen die zij gebruiken en alleen zaken te doen met landen en bedrijven waar de mensenrechten worden gerespecteerd of daar druk op uit te oefenen. Met een beroep op “maatschappelijk verantwoord ondernemen”, een ontwikkeling die in alle bedrijven gaande is, gaat het Vredesplatform er van uit dat de directies van energiebedrijven hier serieus aandacht aan geven.



zondag 2 september 2012

Bezuinigingen, sparen en consumeren.


Bezuinigingen, sparen en consumeren.

De Staat der Nederlanden heeft geld tekort en doet daarom twee dingen: besparen op de uitgaven en zorgen voor meer inkomsten. Macro-economisch maakt het niet zo veel verschil. Het arme Rijk haalt het uit de samenleving en pompt het er weer in terug. Voor de burgerij als geheel en de algemene koopkracht maakt het ook niet zo veel uit welke maatregelen worden genomen. Voor de individuele burger maakt het natuurlijk wel veel uit of hij extra getroffen wordt door bezuinigingen of in verhouding veel belasting moet betalen.
Welke groepen meer en welke groepen minder, hangt sterk af van de politieke keuzes die Kabinet en Tweede Kamer gaan maken. Dat proces is gestart via het Lenteakkoord (een politieke prestatie van formaat). Na de verkiezingen wordt hier bij de coalitieonderhandelingen een vervolg aan gegeven.

Als gevolg van het minder presteren van de economie daalt de koopkracht, maar ook niet zo veel. Er verdwijnt amper geld uit de samenleving door wat de overheid doet. Het komt alleen ergens anders terecht. En waar het weer terecht komt, bijvoorbeeld in de zorg, onderwijs en uitkeringen, wordt het ook weer uitgegeven.
De echte inkomsten en uitgaven van de samenleving als geheel zijn bijvoorbeeld de winst uit export (positieve handelsbalans), onze buitenlandse vakanties minus het toerisme naar Nederland toe, en wat ‘kleinere posten’ zoals de netto kosten voor de Europese Unie en ontwikkelingssamenwerking.

In onze samenleving is absoluut geen tekort aan geld. Dat hebben we in overvloed. Degene die kredietwaardig is, kan extra krijgen tegen historisch lage rente. En als de Staat schulden gaat aflossen, komt er nog meer geld vrij. Maar ook de gemiddelde burger (en dan besef ik terdege dat er veel mensen zijn die het niet breed hebben) houdt geld over. We sparen als nooit te voren.
Nu ben ik nooit een groot pleitbezorger geweest van een consumptie-economie, maar blijkbaar heeft onze economie last van onze spaarwoede.

Zou de economie groeien, dan ontvangt het Rijk meer belastinginkomsten. Nu dat niet het geval is, verhoogt het Rijk de belastingen en accijnzen. De keuze voor de burgerij is eigenlijk: links- of rechtsom. We kunnen doorgaan met sparen en onze bijdrage aan de samenleving voldoen in de vorm van belasting betalen, of we kunnen meer consumeren. Maar dan wel alsjeblief aan duurzaam geproduceerde goederen en diensten.



Tweede Kamerverkiezingen: GroenLinks is uit?


GroenLinks is uit?

Laatst las ik in een krant: “Het milieu is uit”. Alsof ons leefmilieu een modeartikel is. Het ging over de maximale snelheid van 130 km/uur op autosnelwegen. De persoon die werd geciteerd was zeker weten iemand die het goed uitkomt dat het milieu uit is. En dus worden tegenargumenten gekleineerd of gebagatelliseerd. En de man had gelijk: ‘milieu’ staat daadwerkelijk minder in de belangstelling.
Dat gebeurt nu ook met GroenLinks. GroenLinks is uit. Telt minder mee. Is in de opiniepeilingen verkleind en in de campagne teruggebracht tot een onbetekenende factor. Veelal door uitlatingen van anderen die er baat bij hebben dat GroenLinks kleiner wordt. En ik heb de indruk dat de media de lat voor GroenLinks hoger leggen dan voor andere partijen. Dit alles dwingt GroenLinks in ieder geval fors in de verdediging, terwijl het zoveel fijner en makkelijker is om op winst te koersen.

Maar GroenLinks heeft zich ook van zijn traditionele kiezer verwijderd. Kiezers die niet meegaan in de veranderingen die GroenLinks doormaakt en afhaken. Deels worden mensen afgeschrikt door akkefietjes binnen de partij waaronder de negatieve uitstraling die de kandidatuur van Tofik Dibi op Jolande Sap had. En dat ondanks de overweldigende keuze van de leden voor Jolande. Waarom werden de lijsttrekkersverkiezingen niet geaccepteerd zoals bij andere partijen?
Het Lente-akkoord heeft voor het imago van GroenLinks niet goed uitgepakt. En dat terwijl ik vind dat hier GroenLinks op z’n best is. Verantwoordelijkheid genomen op een moeilijk moment, veel zaken ten goede gekeerd. Maar het compromis was blijkbaar onvoldoende. Hoe hoog zijn de verwachtingen bij GroenLinks? Dat ze ‘alles’ bereiken? De negatieve aspecten worden GroenLinks meer aangewreven dan dat de positieve compenseren. Het glas is blijkbaar half leeg.

Genoeg redenen om dan ook maar geen GroenLinks te stemmen? Voor mij in ieder geval niet. Voor mij blijft GroenLinks met stip de beste partij. GroenLinks mag dat niet ‘in’ zijn op dit moment, veel zaken waar GroenLinks voor staat, zijn niet minder belangrijk geworden.
Niet dat ik voor de volle 100 % achter de ideeën van GroenLinks sta. Blijft GroenLinks voldoende links? Ook ik heb mijn twijfels over het arbeidsmarktbeleid en in bijzonder het verminderen van de ontslagbescherming. Wat echter onvoldoende aandacht krijgt, is dat GroenLinks onlangs een totaalprogramma voor de aanpak van de ‘crisis’ heeft gepresenteerd. Er worden veel aanvullende maatregelen voorgesteld. Het totaalpakket moet worden uitgevoerd, niet alleen de negatieve voor de werknemers.

Ik vind dat GroenLinks een onmisbare aanvulling in het politieke spectrum is. Niet zozeer vanwege de linkse kant, maar het is de enige milieupartij. En alleen al een sterke aanwezigheid zorgt dat het ‘groene’ ook bij andere partijen prominenter op de agenda staat. GroenLinks maakt over het algemeen goede keuzes. Ze hebben een evenwichtig verkiezingsprogramma. Natuurlijk vind ik sommige zaken belangrijker dan andere. Natuur, milieu en ontwikkelingssamenwerking bijvoorbeeld. Een andere mobiliteit en energiepolitiek (klimaat!) Europa ook. Ik vind het niet zo erg dat rijken meer moeten inleveren want ik ben niet zo’n fan van de (luxe) consumptiemaatschappij. Dus zijn ook forse verhogingen van de accijns en belastingen op fossiele energie geen probleem. Zo worden de kosten op arbeid verlaagd.

Naar mijn mening komt GroenLinks ook goed tevoorschijn in de CBP-vergelijking van de verkiezingsprogramma’s. Toch koopkrachtbehoud, het meeste van allemaal, en dat ondanks de doorberekening van hogere kosten in de zorg, ook het meeste van allemaal.
Wat ik ook waardeer is dat GroenLinks enerzijds beleidsvast is maar wel altijd zoekend naar oplossingen, op de toekomst gericht. Niet op de korte termijn gericht en al helemaal niet populistisch. En het mag misschien ook ‘uit’ zijn, ik ben blij dat GroenLinks een vrouwelijke lijsttrekker heeft en dat de uitstraling vriendelijker, minder macho is dan van menige andere partij.

Ik heb geen probleem deze verkiezingen. Maar heel veel mensen wel. Waar moet ik op stemmen? Mijn advies is: op de partij waar je je bij de meeste onderwerpen thuis voelt. Daarvoor moet je ze wel vergelijken op die onderwerpen die je zelf belangrijk vindt. Dan mag je ook je geheugen aanspreken. Wat waren de standpunten in vergelijking tot de anderen? Zo heeft elke partij zijn sterke en minder sterke kanten. Dat vergelijken lijkt deze verkiezingscampagne extra moeilijk vanwege de nadruk op de toch wel oppervlakkige verkiezingsdebatten van 4 tot 6 lijsttrekkers en het onderlinge gekissebis.

En strategisch stemmen? Dat maakt het allemaal nog moeilijker. Het lijkt erop dat GroenLinks nu knel zit tussen PvdA en SP. Maar dat is altijd al zo geweest en het onderlinge resultaat is eigenlijk niet zo doorslaggevend. Al ben ik wel van mening dat een paar zetels meer voor GroenLinks meer meerwaarde bieden dan pakweg de 25ste voor PvdA of SP. Als Nederland van rechts af wil, dan is de beste garantie daarvoor dat rechts geen meerderheid kan realiseren. En als links een meerderheid kan en wil vormen (met name de grote PvdA heeft in het verleden niet gekozen voor andere linkse partijen, maar voor CDA en paars), dan is een groter GroenLinks beter dan een klein clubje. Het zou best knullig zijn als een gehalveerd GroenLinks links aan een meerderheid moet gaan helpen.
En als je door strategisch te stemmen zelf al water bij de wijn doet, en de betreffende partij doet dat ook bij de coalitieonderhandelingen, dan blijft er nog minder over van je idealen.

Een stem op GroenLinks is nooit weg. En hoe groter GroenLinks wordt, des te groter is de kans dat ze nodig zijn om die meerderheid van 76 zetels te maken. Hoewel dit de oude garde teleurstelt, is het goed dat GroenLinks wel solidariteit uitstraalt, maar een liberalere koers vaart door vooral nadruk te leggen op de eigen verantwoordelijkheid van de burgers. Het is echter deze verkiezingen de vraag of dat voldoende aanslaat bij de (nieuwe) groepen kiezers die GroenLinks hiermee wil aanspreken.
Het is niet zo erg als GroenLinks kiezers verliest aan de PvdA en SP, als dit wordt gecompenseerd door nieuwe kiezers die wel solidair-liberaal groen willen stemmen, maar niet zo gecharmeerd zijn van traditioneel links. De echte winst bij deze verkiezingen moet van rechts komen. Als dit niet lukt, dan zijn deze verkiezingen verloren, niet alleen voor GroenLinks. Mijn laatste opmerking mag geen vrijbrief zijn om maar afscheid te nemen van GroenLinks al lijkt het een beetje erop dat GroenLinks zich ten opzichte van SP en PvdA electoraal opoffert.


Dit stukje heb ik geschreven omdat veel traditioneel GroenLinksstemmers nu twijfelen en GroenLinks het slecht doet in de opiniepeilingen. In mijn nieuwsbrief Berichten Vanaf de Zijlijn en deze weblog heb ik regelmatig stukjes gepubliceerd over de belangrijkste discussiepunten van GroenLinks (Kunduz, Lente-akkoord). Daar verwijs ik nu ook naar voor meer achtergrond bij mijn mening.



zaterdag 18 augustus 2012

Tippelzone is niet meer van deze tijd?


Heerlense tippelzone is niet meer van deze tijd?

Meer dan driekwart van de 1131 stemmers in de opiniepeiling over de Heerlense tippelzone is het er mee eens dat de tippelzone niet meer van deze tijd is. Geconstateerd kan worden dat de laatste 10 jaar het aantal prostituees en hun klanten is afgenomen. Verder is het een voorziening die min of meer geruisloos functioneert en in een bepaalde behoefte voorziet; een voorziening die geen overlast veroorzaakt en die een veilige werkplek plus enige geborgenheid biedt voor de prostituees.

Het idee van de SP om de tippelzone op te heffen, is misschien niet zo goed doordacht. Het is niet te verwachten dat het oudste beroep in Heerlen zomaar in het niets oplost, al zal het aantal heroïnehoeren waarschijnlijk wel verminderen. Aan de tippelzone is een tippelverbod verbonden voor de rest van Heerlen. Mocht het gemeentebestuur de tippelzone sluiten, dan zal elders in Heerlen het tippelen weer toegestaan moeten worden. Zo’n straat is niet zo eenvoudig aangewezen. De CBS-weg zal men waarschijnlijk niet in gedachten hebben? Daarnaast zullen er her en der afwerkplekken ontstaan, die overlast zullen veroorzaken.
Wellicht is het een beter idee om de tippelzone te handhaven en een aantal nieuwe vergunningen te verlenen.


donderdag 26 juli 2012

Het gaat niet goed met GroenLinks in de peilingen. Waar ligt dat aan?



Het gaat niet goed met GroenLinks in de peilingen. Waar ligt dat aan? Ik hoor graag uw mening.

Op een blogbericht van mij (21 mei) over het bezoek van Jan Marijnissen (SP) aan Heerlen en zijn uitlatingen over GroenLinks als mogelijke partner in de linkse samenwerking, heeft zich een algemene discussie over GroenLinks ontwikkeld tussen Rob Ramakers en mij. Die discussie heeft zich veralgemeniseerd en past niet meer bij dat blogbericht.
Daarnaast mag wat mij betreft de discussie verbreed worden tot meer deelnemers. Daarbij hoop ik wel op voor GroenLinks opbouwende kritiek en mogelijk constructieve suggesties.
Ik zal normaal gesproken reacties publiceren en zoveel mogelijk reageren op deze bijdragen.


GroenLinks wordt in het verdomhoekje gedreven.


Klein incident wordt onterecht opgeblazen tot leiderschapscrisis

Gisteren met mijn broers op stap geweest naar Luik. Onder andere de mooie tentoonstelling over de zestiger jaren bezocht in het indrukwekkende station Liège Guillemins. Bij de lunch kwam een voorval van meer dan 10 jaar geleden ter sprake. Op de terugreis van onze jaarlijkse bierbrouwerijvakantie hebben we een keer niet geluncht, maar in een Konditorei een groot stuk Kuchen gegeten. Ik dacht dat dit een ‘tussendoortje’ was en dat de lunch nog zou komen. Daarbij hecht ik best waarde aan een goede lunch. Toen bleek dat ik het met het stuk taart verder moest doen, protesteerde ik wat, zonder resultaat overigens.
Gisteren zei mijn jongste broer over toen: ”Maar jij hebt ook geen autoriteit”. Dat verder al die jaren tijdens vakanties en uitstapjes op voldoende wijze is geluncht en daarmee ook rekening is gehouden met mijn voorkeur, werd met deze stelling terzijde geschoven. Het grapje van mijn broer is aardig, maar als ik de vergelijking maak met GroenLinks, dan wordt duidelijk dat in het groot ook dergelijke onterechte uitvergrotingen gebeuren.

Afgelopen week kreeg Jolande Sap in een artikel in onze regionale kranten DDL en LD van 24 juli forse kritiek. Ze mist gezag. Het is neergeschreven als ondermijnende kritiek. De aanleiding was een interview met Ineke van Gent in de Volkskrant van zaterdag 21 juli. Er werd gesteld dat het bestuur van de GroenLinksfractie al een jaar lang niet apart bij elkaar gekomen was.
Uit enkele citaten werden algemene en wellicht suggestieve conclusies getrokken. Vervolgens wordt er van alles bijgehaald inclusief het vertrek van Jolande én de mogelijke opvolgers. Een enorme uitvergroting van de oorspronkelijke citaten gevolgd door pure speculatie.
Eén voorbeeld wordt uitgelicht en omgevormd tot een algemene karaktereigenschap, die negatief wordt beoordeeld en niet gerelativeerd is met andere eigenschappen. Het is niet aannemelijk gemaakt dat het voorbeeld voldoende representatief is voor deze algemene bewering. Er wordt wel gewag gemaakt van de tegenkandidatuur van Tofik Dibi, maar niet van de winst van Jolande op Tofik met 84 % van de stemmen, wat haar wél gezag geeft binnen GroenLinks. Dat Jolande namens GroenLinks haar stempel kan drukken op zware politieke onderhandelingen, is bewezen, maar dat straalt blijkbaar ook geen gezag uit. Daarbij is teveel gezag ook niet goed. Waarschijnlijk is haar stijl van leidinggeven aan de fractie minder ingegeven door ‘gezag’ en meer door democratie en gelijkwaardigheid? (Suggestieve opmerking mijnerzijds: ze is Geert Wilders niet en de PVV hoeft ook niet de maatstaf voor GroenLinks te zijn).

Een en ander wordt mede beschreven vanwege de slechte peilingen. Maar ligt de oorzaak daarvan alleen bij wat er in de fractie gebeurt? Venijnige berichtgeving over GroenLinks gaat vaak niet over inhoudelijke onderwerpen. Dit terwijl GroenLinks wel veel inhoudelijke keuzes maakt en voorstellen doet, die over het algemeen redelijk goed zijn onderbouwd vanuit een politieke visie. Daar mag men het niet mee eens zijn, maar schrijf dan ook met een bepaalde mate van objectiviteit over de voors en tegens!
Hier is naar mijn mening sprake van het bewust en onterecht schetsen van een negatief beeld . Dit gebeurt wel vaker en draagt bij aan een negatieve spiraal. Daar is GroenLinks zeker niet volledig zelf schuld aan. Zo’n algemene bewering is wel erg gemakkelijk opgeschreven, maar of het zorgvuldig en correct is? Daarbij schrijft het halve journaille ‘m over en versterkt zo het uitvergrootte beeld. Imagoschade is hiermee gemakkelijk veroorzaakt. GroenLinks wordt zo als een gebeten hond in het verdomhoekje gedreven. De ‘opiniemaker’ mag dat blijkbaar want hij is niet verantwoordelijk voor de gevolgen?


Schaduwmunt tussenoplossing voor houdgreep Griekenland?


Griekenland loopt weer achter op het invullen van de toezeggingen om binnen de euro te mogen blijven. Het zijn ook enorme opgaven waar ze in Griekenland voor staan, waarvan veel bezuinigingen ook zeer zware neveneffecten hebben en schade berokkenen aan de Griekse economie. De nieuwe Griekse regering heeft ook al aangekondigd meer tijd nodig te hebben.
Het geduld raakt op bij de donateurs onder aanvoering van Duitsland. Nu roept de één wel vlotter dan de ander dat Griekenland uit de euro moet (en daarmee uit de Europese unie?). En gelijktijdig is het tegengeluid dat Griekenland loslaten ook weer verschrikkelijk veel geld gaat kosten en dat de problemen snel zullen overslaan naar Spanje en Italië. Houdt Griekenland de rijke landen daadwerkelijk in een houdgreep waaraan ze zich niet aan kunnen ontworstelen?

Wat wellicht kan helpen bij het ontwarren van deze gordiaanse knoop, is een objectieve uiteenzetting van de voor- en nadelen van zo’n stap. Zo’n studie is ook nodig voor de publieke opinie. Wat gaat ons de verdere steun aan Griekenland nog kosten en wat kost het ons als Griekenland failliet gaat? Zo’n vergelijking hoeft niet op een paar miljard nauwkeurig, maar binnen aangegeven marges en wellicht ook met een paar scenario’s, moet deze voorspelling wel betrouwbaar zijn. Hebben we geen planbureau dat dit overzicht kan maken?

Een tussenoplossing kan het in het leven roepen van een binnenlandse schaduwmunt zijn. In het dagelijks leven worden er dan twee munten naast elkaar gebruikt. Talrijke landen met een zwakke munt hebben dat al eerder gedaan. En ook in Nederland zijn er op kleine schaal initiatieven voor het uitwisselen van diensten en producten zonder geldoverdracht.
Voor het internationale verkeer gebruikt men ‘vreemde valuta’ zoals de dollar of de euro. Zo kan Griekenland euro’s verdienen met export en toerisme. Import wordt wel fors duurder en zal moeten verminderen. Geïmporteerde luxe producten kan men dan alleen in euro’s of dollars kopen. En als de handelsbalans positief wordt, dan kunnen ook schulden worden afgelost.

De nieuwe Drachme wordt aanzienlijk minder waard dan de euro. Griekenland wordt goedkoper voor het buitenland en daarmee aantrekkelijker. In het binnenland moet er een nieuw evenwicht ontstaan voor de waarde van deze munt. De Grieken moeten binnen Griekenland voldoende vertrouwen hebben dat als ze dit nieuwe geld in handen krijgen, dat ze het ook weer kunnen uitgeven aan producten en diensten. Maar dat is dan een interne aangelegenheid, zodat de Grieken wat dit betreft niet boos meer hoeven te worden op Europa. En duur importeren is een stimulans om meer zelfvoorzienend te worden, wat de interne economie weer stimuleert.
Tot zover mijn aanzet. De uitwerking is aan de economen. En als dit idee perspectiefrijk is, dan mogen Spanje en Italië er ook over nadenken.

zaterdag 14 juli 2012

Openbaar aanbesteden stoptreinen Zuid- en Midden-Limburg biedt ook voordelen?


Met het openbaar aanbesteden stoptreinen Zuid- en Midden-Limburg zijn ook voordelen te behalen.

Het plan om de spoortrajecten Roermond – Maastricht en Sittard – Heerlen open te stellen voor andere vervoerders dan de Nederlandse Spoorwegen is al een poosje oud, maar heeft onlangs met een nader onderzoek en een brief van minister Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu) aan de Tweede Kamer een nieuwe impuls gekregen. Ineke van Gent reageert namens GroenLinks (weer) negatief op het verder opknippen van het spoor. Op zich heeft zij een aantal valide argumenten (zie http://tweedekamer.groenlinks.nl/node/86263), maar wellicht zijn er meer voordelen te behalen en nadelen te voorkomen?

Veolia z in Zuid- en Midden-Limburg de eerste gegadigde zijn, omdat zij efficiënt kunnen aanhaken bij de bestaande dienstregelingen in Limburg (Maastricht – Heerlen – Kerkrade & Roermond – Venlo – Nijmegen). Toen Veolia startte, werd de dienstfrequentie bijna verdubbeld. NS beloven al jaren meer stoptreinen, vooral tussen Heerlen en Sittard, maar daar is tot nu toe niets van terecht gekomen. NS zijn wel heel geleidelijk aan het bijna 50 jaar oude maar best betrouwbare materieel aan het vervangen door (oudere) sprinters uit de Randstad. De banken van die oude gele treinen zitten wel beter dan de smalle en harde Veolia-bankjes (5 plaatsen op een rij) en die sprinters.

Misschien moet de NS minder in bescherming worden genomen. Dat NS tegensputteren is logisch, maar niet zo heel sterk beargumenteerd. Het spoor wordt niet beheerd en de dienstregeling niet bewaakt door NS maar door Prorail (dat ook zijn portie kritiek verdient). De vervoerders zouden elkaar meer als partners en collega’s en minder als concurrenten moeten beschouwen. Ze zouden beter moeten samenwerken om hun hoofddoel, een optimale dienstverlening aan de reizigers, te bereiken. Ik denk dat een beter functionerend openbaar vervoer en daarmee meer reizigers, voor alle vervoerders voordeel biedt. Dat vraagt onder andere om een andere houding van NS, die zullen moeten aanvaarden dat het bedrijf geen monopolist meer is.

Verschillende vervoerders per treinreis mogen niet extra kosten met zich meebrengen voor de reizigers. Met beter samenwerken kan worden voorkomen dat opnieuw een instaptarief moet worden betaald bij overstappen op een andere vervoerder (een voorwaarde die toch al moet worden ingevuld voor de definitieve invoering van de OV-chipknip).
Dat overstappen minder makkelijk wordt, is maar een mager argument. Men zou de dienstregeling wél op elkaar kunnen afstemmen en elkaars aansluitingen overnemen. Men zou bij beperkte vertraging wél kunnen wachten, al moet worden geconstateerd dat NS aansluitingen tegenwoordig zelf ook nog amper overneemt. Ik heb overigens ontluisterende taferelen gezien op station Roermond waar de deuren van de NS-intercity sloten terwijl de helft van de Veolia-reizigers nog aan het instappen was.

De bovengenoemde lijnen leiden blijkbaar verlies. De grote NS nemen dat verlies in hun totale exploitatie. Als ze deze stoptreinen niet meer hoeven in te zetten, dan sparen ze dus geld dat voor een betere dienstverlening elders kan worden ingezet. Maar als er openbare aanbesteding plaatsvindt, dan kunnen deze kosten ook afgetrokken worden van het budget van NS. En als NS zelf mee doen met deze openbare aanbesteding dan kunnen ze de verliesrekening weer ‘terugverdienen’. Want het besluit is niet: NS stop met stoptreinen, maar wie biedt de beste dienstverlening voor een bepaald bedrag.
Naar mijn mening moet GroenLinks zich vooral richten op het verbeteren van wat verbeterd moet worden. En Nederlandse Spoorwegen kunnen bewijzen dat ze beter kunnen presteren dan dat ze nu doen.

Harrie Winteraeken (NS-jaartrajectkaarthouder Hoensbroek – Sittard)

Bron: berichten Dagblad de Limburger / Limburgs Dagblad van vrijdag 13 juli 2012 en de website van GroenLinks “Reizigers hebben geen baat bij verder opknippen van het spoor”.

Vredesplatform Heerlen: positief nieuws slaat aan.


Persbericht

Positief nieuws slaat aan.
Ook veel handtekeningen tegen president Assad van Syrië.


Onlangs heeft het Vredesplatform Heerlen op de Promenade in Heerlen positief nieuws onder de aandacht gebracht. We ontvangen elke dag een de overvloed aan negatieve en pessimistische berichtgeving: de euro moet gered, de staatsschuld moet omlaag, er moet bezuinigd en de belastingen gaan omhoog. Verder nieuws over terrorisme, islamisering, de rechtspraak, de gezondheidszorg, criminaliteit, drugsoverlast, stijgende werkloosheid enz. enz. Het beeld ontstaat dat het maar niks is in Nederland en ook niet in onze Zuid-Limburgse regio.
Ontkennen helpt niet, maar om hieraan tegenwicht te bieden vindt het Vredesplatform dat de mensen wat goed nieuws en optimisme kunnen gebruiken.

Enkele voorbeelden: Achter de wolken schijnt de zon
Daarvoor is een folder gemaakt met een selectie van wat het Vredesplatform positief nieuws vindt. Bijvoorbeeld: uit onderzoek van april 2012 blijkt dat Nederland op de vierde plek staat op een lijst van landen waar de mensen het gelukkigst zijn. Nederland behoort ook tot de top 10 van landen met het hoogste inkomen per persoon (hoewel je aan zo’n boodschap niet zoveel hebt als je rond moet komen van een minimum inkomen). Er is in dit land blijkbaar toch veel waar we gelukkig van worden. Waardoor we de toekomst minder somber hoeven in te zien. En daarvoor is deze folder bedoeld.

We hebben bijna 300 folders uitgedeeld. En om de mensen ook geluk toe te wensen kregen de meesten ook kleine klavertje-4-knolletjes, dat ze wel zelf in het bijgeleverde potje aan het groeien moeten krijgen.
Als achterliggende gedachte gelooft het Vredesplatform dat positief denken bijdraagt aan een vreedzame samenleving.

Ook aandacht gevraagd voor Syrië
Het Vredesplatform heeft ook aandacht gevraagd voor de verschrikkelijke situatie in Syrië. Dat lijkt wellicht tegengesteld aan het bovenstaande, maar als mensen zich realiseren hoe goed we het hier over het algemeen hebben, dan blijkt ook een grotere mate van solidariteit. We verzamelden in 4½ uur 235 handtekeningen voor de actie van Amnesty International: Poetin, stop Assad! Deze actie is een oproep aan president Poetin van Rusland om de steun op te zeggen aan het regime van president Assad van Syrië, geen veto op te leggen aan internationale acties en geen wapens meer te leveren aan Syrië.
Verder kon worden gedoneerd voor de actie van IKV Pax Christi Adopt a Revolution (ook giro 5161 Utrecht.) Met deze actie ondersteunt IKV Pax Christi lokale burgercomités in Syrië. De bijdragen van Adopt a Revolution worden gebruikt om vreedzame acties te ondersteunen, bijvoorbeeld voor drukwerk, beltegoed en eenvoudige communicatieapparatuur. We hebben € 40 overgemaakt.

De tekst van de folder is gepubliceerd in het vorige blogbericht.

Namens het Vredesplatform Heerlen
Harrie Winteraeken
(voorzitter)


Vredesplatform Heerlen: folder over positief nieuws


Folder Vredesplatform Heerlen:

POSITIEF NIEUWS

We lezen er elke dag over: de euro moet gered, de staatsschuld moet omlaag, er moet bezuinigd en de belastingen gaan omhoog. Dat merken we in onze beurs.
En dan maar niet te spreken over het terrorisme, islamisering, de rechtspraak, de gezondheidszorg, criminaliteit, drugsoverlast en stijgende werkloosheid. Nee, het is maar niks in Nederland en ook niet in onze Zuid-Limburgse regio.
Ontkennen helpt niet, maar we kunnen wel wat goed nieuws en optimisme gebruiken.

Achter de wolken schijnt de zon
Uit onderzoek van april 2012 blijkt dat Nederland op de vierde plek staat op een lijst van landen waar de mensen het gelukkigst zijn. Nederland behoort ook tot de top 10 van landen met het hoogste inkomen per persoon (hoewel je aan zo’n boodschap niet zoveel hebt als je rond moet komen van een minimum inkomen). Er is in dit land blijkbaar toch veel waar we gelukkig van worden. Waardoor we de toekomst minder somber hoeven in te zien. En daarvoor is deze folder bedoeld. Zomaar een greep uit positieve nieuws berichten waar u blij van kunt worden. Omdat het Vredesplatform Heerlen u dat gunt.

Het Vredesplatform Heerlen gelooft dat positief denken bijdraagt aan een vreedzame samenleving. Het Vredesplatvorm is een Ambassade van de Vrede.

Heerlen sociaalste stad van Nederland
De gemeente Heerlen is de sociaalste stad van Nederland. Dat blijkt uit een tweejaarlijks onderzoek van de FNV. Heerlen steekt met kop en schouders uit boven de andere deelnemende gemeenten met een topscore van 75 punten, de hoogst haalbare.

Impuls voor leefbaarheid wijken.
Parkstad en Provincie investeren 21,5 miljoen euro in leefbaarheid wijken. Hoensbroek-Passart kan rekenen op een bijdrage van 8,73 miljoen euro. De wijken Hoensbroek (Heerlen), Nieuwenhagen-Lichtenberg (Landgraaf) en Brunssum- Centrum-Noord kunnen rekenen op financiële ondersteuning voor de grootschalige herstructurering van de woningvoorraad.

Samen hapje eten
Elke donderdagavond rond de klok van vijf schuiven in het jongeren-activiteitencentrum The Max in Hoensbroek ongeveer acht senioren aan tafel om samen een hapje te eten. Gezellig. Maar ook bijzonder want de maaltijd wordt telkens bereid door jongeren. De senioren mogen zich lekker laten verwennen door de jeugd, die natuurlijk een hapje mee-eet.

Ontmoeting allochtone en autochtone wijkbewoners
De afgelopen maanden werden in het buurtcentrum MSP (Meezenbroek, Schaesbergerveld en Palemig) avonden georganiseerd met allochtone en autochtone bezoekers. Daarin werd mooie en nuttige informatie gegeven over landen waar menigeen graag op vakantie wil gaan. Er was culturele informatie over de landen zelf en over hun leef- en eetgewoontes en er mocht geproefd worden van hun lekkernijen. De landen die voorbij gekomen zijn waren o.a. Indonesië, Oekraïne, Palestina, Irak, Suriname, Marokko en Nederland.

Verschillende culturen winst voor de samenleving
Het percentage men-sen dat blij is met de multiculturele samenleving is sinds 2008 licht gestegen en is met 75% ruim hoger dan het percentage Nederlanders dat van mening is dat verschillende culturen geen winst zijn voor de samenleving. (Bron: onderzoek burger-perspectieven van COB 2012/1).

Nederlanders vertrouwen politici
Nederlanders hebben, ten opzichte van andere West-Europese landen een behoorlijk vertrouwen in politici en het rechtsstelsel. (Bron: onderzoek burgerperspectieven van COB 2012/1).

Gratis van kunst genieten
Alle Heerlenaren kunnen dankzij de gratis expositie bij Schunck gaan genieten van onze ‘eigen’ kunst. Het museum ondergaat hiervoor een metamorfose van toonkamer naar woonkamer.

Viaducten in Heerlen krijgen kleur
De viaducten aan de Valkenburgerweg, de Looierstraat, Parallelweg en Bremersweg krijgen vrolijke en sprekende graffitikleuren in plaats van grijs. Buurtbewoners en ondernemers hebben meebepaald wat de thema’s moesten worden. Namelijk het ‘Romeins verleden van Heerlen’ en ‘natuur/landschap’. Het viaduct aan de Valkenburgerweg is naar verwachting half juli klaar.

Hulp bij het maken van de juiste keuzen
Ben je tussen de 16 en 27 jaar, heb je geen werk en volg je geen opleiding? Het Jongerenloket Heerlen wil je helpen bij het vinden van een baan of scholing en kan je helpen door de mogelijkheden op een rijtje te zetten: Wil of kun je terug naar school of wil je liever een combinatie van leren en werken? Waar ben je goed in, welk beroep past bij jou? Kom je misschien in aanmerking voor een uitkering? Heb je schulden of problemen waardoor je niet goed in je vel zit? (Meer info: zoek op internet naar jongerenloket Heerlen).

Beweegtuin voor senioren
In het vijverpark van Meezenbroek komt nog deze zomer een mooi aangelegde tuin waar senioren samen kunnen sporten en elkaar kunnen ontmoeten. Met fitnesstoestellen speciaal gemaakt voor de buitenlucht.

Actief en vitaal ouder worden. Dat kan in Heerlen.
De welzijnsorganisatie Alcander heeft een boekje uitgebracht met daarin een overzicht van alle mogelijkheden om te bewegen in Heerlen. In iedere wijk zijn er activiteiten. Zo kunt u country line dance, darten, sjoelen, wandelen aqua joggen of watergymnastieken. Meer info: www.alcander.nl

Grondwater beschermd
De gemeente Landgraaf gaat binnenkort het onkruid weer duurzaam bestrijden. Chemische bestrijding is weliswaar iets goedkoper, maar leidt tot verontreiniging van grondwater.

Unilever stopt met plofkip
Voedingsmiddelen-concern Unilever gaat voor zijn producten kippen gebruiken die een beter leven hebben gehad.

22 euro retour
Burgers van Heerlen die in 2011 daadwerkelijk afvalstoffenheffing hebben betaald, krijgen per huishouden 22 euro terug.
Dit is mogelijk omdat in 2011 meer geld is opgehaald door belastingen dan dat is betaald aan de Rd4 voor het inzamelen van huisvuil.

100 miljoen euro extra voor onderzoek
DSM pompt de komende jaren ongeveer 100 miljoen euro in nieuwe onderzoeksgebouwen op de Chemelot Campus in Sittard-Geleen en het biotechnologiecentrum in Delft. Dit levert enkele honderden banen op.

Kenniscentrum op Avantis
Bedrijventerrein Avantis in Heerlen krijgt een Kenniscentrum Nieuwe Energie, waar ondernemers en onderwijsinstellingen nauw samenwerken. Investering: 19 miljoen euro.

Limburg 2e op toerisme ranglijst
Limburg staat tweede op de toerismeranglijst van het ING Economisch Bureau. Zeeland heeft de toppositie en Gelderland bezet de derde plaats. Tussen mei 2010 en mei 2011 besteedden toeristen circa 3,4 miljard euro in Limburg (circa 10 procent van bruto regionaal product).




zondag 24 juni 2012

FNV ongenuanceerd in verzet tegen Kunduz-akkoord


Aan de bestuurders in Brabant en Limburg
van FNV Bondgenoten, ABVAKABO en FNV Bouw
t.a.v. Meindert Gorter en Henk van Rees.

Per e-mail: rac-weert@bg.fnv.nl


Betreft: FNV bonden in verzet tegen Kunduz-akkoord
Uw brief van juni 2012


Beste mensen,

Ik voel me genoodzaakt te reageren op jullie brief / pamflet ‘Niet slopen maar bouwen’ gericht aan alle kaderleden van Abvakabo FNV werkzaam en/of woonachtig in Brabant en Limburg. Ik vind dat jullie een veel te eenzijdige benadering hebben wat betreft de in jullie ogen negatieve aspecten van het Kunduz- of Lenteakkoord.

De samenvatting die jullie geven:
Wat houden deze afbraakplannen zoal in:
1. De ontslagbescherming voor de werknemers wordt afgeschaft.
2. De ontslagvergoedingen worden tot op het bot uitgekleed.
3. De netto reiskostenvergoeding woon-werkverkeer wordt afgeschaft.
4. De AOW gaat versneld in 2013 omhoog.
5. De ziektekosten gaan fors omhoog.
6. De btw gaat met 2 % omhoog.

Naar mijn mening straalt jullie actie onvoldoende nuance uit. Het is zeer conservatieve belangenbehartiging. Ik had ook van de vakbonden enig begrip verwacht voor het pakket maatregelen als geheel.
• Begrip voor de noodzaak van de bezuinigingen en ombuigingen. Het terugdringen van het begrotingstekort en daarmee minder problemen doorschuiven naar jongere generaties die waarschijnlijk genoeg ‘eigen problemen’ te verhapstukken krijgen zoals vergrijzing en afname bevolking, energie- en milieucrisis, mondiale problemen, klimaatverandering enz.
• Begrip voor de context van jullie opsomming van maatregelen. Veel maatregelen hebben meerdere doelen, maar belangrijker is dat ze al een stuk evenwichtiger zijn dan wat de Catshuisakkoorden (CDA, VVD en PVV) voorspelden. Daarbij zijn er met dit akkoord al zeer afkeurenswaardige bezuinigingen teruggedraaid.
• Daarenboven is de houdbaarheidsdatum van het Kunduz-akkoord slechts beperkt tot de verkiezingen en de daarop volgende coalitieonderhandelingen. Jullie verontwaardiging zou daarom positiever gericht moeten zijn op wat van de huidige voorstellen behouden moet worden en wat nog moet verbeterd. Daarbij is wel uitdrukkelijk het politieke krachtenveld in beeld. De politiek moet het totaal aan noodzakelijke maatregelen afwegen en compromissen sluiten (zie nu al hoe partijen ook afstand nemen van bepaalde onderdelen).
• Jullie mogen gerust ook meedenken over wat de alternatieven zijn. Welke maatregelen zijn minder pijnlijk en hebben wel een vergelijkbaar of zelfs beter effect voor de begroting, de werkgelegenheid en de solidariteit met de zwakkeren in onze samenleving. Daarbij dienen niet de uitzonderingsgevallen bepalend te zijn, maar de grote lijn.

Nog enkele inhoudelijke opmerkingen:

Ad 1.: de ontslagbescherming wordt niet afgeschaft, maar ik ben het met jullie eens dat de ontslagbescherming een groot verworven recht is, het verdedigen waard. Maar geef het een kans of denk mee hoe de arbeidsmarkt losgetrokken kan worden. Daarbij is de complementaire maatregel dat werkgevers het eerste half jaar de WW moeten betalen van ontslagen werknemers. Dat zet ook een forse rem op onverhoedse ontslagen. Werkgevers zullen onder normale omstandigheden zich nog wel eens bedenken om goed personeel te ontslaan als het niet strikt noodzakelijk is.

Ad 2.: Dat er wat aan hoge ontslagvergoedingen en vooral de ‘gouden handdrukken’, moet gebeuren, is iedereen het mee eens. Ook deze maatregel heeft zijn aanvulling nodig. Het is uitdrukkelijk de bedoeling dat er grotere inspanningen worden verricht om mensen weer aan nieuw werk te helpen. Die instrumenten moeten effectiever worden, zodat uiteindelijk minder mensen in de WW en de bijstand terecht komen.

Ad 3.: Cijfers van het CBS wijzen uit dat mensen die verder reizen ook over het algemeen meer verdienen. Het is dus op twee wijzen een solidaire maatregel met de minder betaalden: in vergelijking is deze maatregel nadelig voor hoger betaalden en lager betaalden profiteerden al minder van de belastingvrije reiskostenvergoeding omdat ze toch al minder belasting betalen. Daarbij rijden wellicht meer mensen samen naar het werk zodat deze maatregel ook bijdraagt aan de filedruk, waardoor er minder nieuw asfalt nodig is en energie en milieu worden gespaard.

Ad 4.: De AOW gaat versneld in 2013 omhoog. Dat de pensioengerechtigde leeftijd omhoog gaat, is onontkoombaar. De terechte vraag is wel hoe kunnen mensen die niet hun 67ste kunnen halen, een redelijk vangnet krijgen. Wellicht een ‘ouderen-WAO’?

Ad 5.: ‘De ziektekosten gaan fors omhoog’ is een terechte constatering. De vragen zijn: kunnen de kosten van de gezondheidszorg worden beperkt, wat waarschijnlijk pijnlijke keuzes met zich meebrengt. En wie gaat het betalen? Steun wellicht de plannen van enkele politieke partijen om de ziektekosten meer naar draagkracht te laten betalen.

Ad 6.: Het is in mijn ogen belangrijk dat alleen het hoge BTW-tarief met 2 % omhoog gaat. Dat betekent dat het eerste levensonderhoud en daarmee de mensen op minimumniveau grotendeels worden ontzien. Natuurlijk is het niet leuk en dat geldt ook voor andere verhogingen van accijns (tabak, alcohol). De staat zou ook de inkomstenbelasting kunnen verhogen met een vergelijkbaar effect?

Ik hoop dat jullie op de geplande bijeenkomsten niet alleen oppositie voeren maar erin zullen slagen een meer genuanceerd beeld weer te geven dan het pamflet / uitnodiging ‘niet slopen maar bouwen’ uitstraalt. Welke invulling krijgt ‘maar bouwen’? En dat de vakbonden willen meedenken zonder al te veel af te wentelen op groepen die het niet kunnen hebben.

In afwachting van uw reactie,
groet ik u vriendelijk,

H.J. Winteraeken
(lid Abvakabo, lid Georganiseerd Overleg Waterschap Roer en Overmaas).

zaterdag 16 juni 2012

CDA vernieuwt zijn verkiezingslijst

Het CDA vernieuwt zijn verkiezingslijst in lijn met de begin dit jaar ingezette koerswijziging. Ger Koopmans keert niet meer terug in de Tweede Kamer.

Het CDA verdient een compliment. Ik waardeer het dat het CDA zijn verkiezingslijst radicaal heeft vernieuwd. Daarmee laat het CDA zien dat de koers wordt verlegd. Het uitgangspuntenprogramma Radicaal van het midden, dat het CDA begin dit jaar heeft gepresenteerd,wordt daarmee ook vertaald. Zie mijn eerdere commentaar hierop in mijn bericht op mijn blog van 22 januari.

Een van de mensen die de politieke arena van de Tweede Kamer moeten verlaten, is Ger Koopmans. Waar hij in eerste instantie nog graag wilde doorgaan, en ik kan dat natuurlijk begrijpen als je met hart en ziel je werk doet, heeft de partij anders geoordeeld. Ger Koopmans is te veel een voorman van de te rechtse koers van het CDA. Daarmee past hij niet in het nieuwe streven van het CDA. Zie hier ook mijn bijdrage op mijn blog van 28 april.
Het siert Ger dat hij bij het bekend worden van de nieuwe lijst zijn plaatsmaken ruiterlijk accepteert. Ik gun Ger Koopmans een mooie maatschappelijke voortzetting van zijn carrière, bijvoorbeeld als belangenbehartiger bij een organisatie waar hij affiniteit mee heeft. Want daar is hij best goed in.

Een ander teken van de koersverlegging van het CDA is het volmondig meegaan met het Kunduz- of Lenteakkoord. Veel van de eerst met de VVD en PVV afgesproken bezuinigingen en wetswijzigingen bleken toch te gortig. Er viel op meerdere terreinen een zucht van verlichting waar te nemen.

Het nieuwe CDA gun ik best een redelijk verkiezingsresultaat, zeker als ook veel CDA-kiezers terugkeren, die de laatste tijd rechts hebben gestemd. Maar het is ook goed mogelijk dat het CDA vanuit het midden ook weer aantrekkelijk wordt voor de kiezers die eertijds het CDA hebben afgewezen omdat het een te rechtse koers is gaan lopen.
En nu nog ver weg, maar na de verkiezingen, dan blijkt of het CDA zijn koers daadwerkelijk gaat verleggen. Dat is pas zichtbaar via de opstelling bij de coalitieonderhandelingen en vervolgens tijdens de nieuwe regeerperiode.


maandag 28 mei 2012

Tofik sopt het zich maar op, ik ga voor Sap.


Geen groot stuk over de kandidatuur van Tofik Dibi voor het lijsttrekkerschap van GroenLinks. Ik heb hiervoor te weinig toe te voegen aan de veelheid aan publiciteit. Maar ik wil wel kwijt dat ik weinig op heb met Tofik. Zeker na gisteren, waar hij afstand nam van het standpunt over de politiemissie naar Kunduz. Zijn profileringsdrang en haantjesgedrag gaan me echt te ver. En uit deze uitlatingen blijken zijn politieke opportunisme en onbetrouwbaarheid. Hij sopt het zich maar op, ik ga vol overtuiging voor Sap.

maandag 21 mei 2012

Marijnissen serveert GroenLinks af: kortzichtige verkiezingsretoriek en eigen kwetsbaarheid verbergen.


Marijnissen serveert GroenLinks af: kortzichtige verkiezingsretoriek en eigen kwetsbaarheid verbergen.

Op zondagmiddag 20 mei vond er in de Nieuwe Nor in Heerlen een bijeenkomst plaats over samenwerken door de linkse partijen. Volgens de regionale kranten Limburgs Dagblad en Dagblad De Limburger van maandag 21 mei draaide de discussie uit op een afstraffing van GroenLinks. Dat vraagt om een reactie.

Het blijkt een discussie te zijn geweest tussen vertegenwoordigers van slechts 2 partijen, SP (Jan Marijnissen) en PvdA (Frans Timmermans). Het is om te beginnen raar dat GroenLinks niet was uitgenodigd. GroenLinks is momenteel wel beeldbepalend als het om samenwerken gaat. Nu kon er geen tegenwicht worden geboden en werd de partij volgens de krant door Marijnissen volledig afgemaakt. Door geen verdediging te kunnen voeren worden halve waarheden blijkbaar hele waarheden.

Als ik de krant mag geloven, dan is men niet toegekomen aan het hoofddiscussiepunt van de middag: hoe kan links wél samenwerken? Of waarom lukt dat rechts wel en links niet? Maar aan die vraag is men blijkbaar niet toegekomen. Het loopt geheel anders.
Het blijkt weer een klassiek voorbeeld dat kritiek leveren op anderen veel gemakkelijker is dan oplossingen aandragen. Het kan in verkiezingstijd best tactisch aanvaardbaar zijn om de verschillen te benadrukken en je eigen partij te profileren, ook al gaat dat ten koste van de ander. Maar je gaat wel als SP (want Jan Marijnissen spreekt uitdrukkelijk namens de SP) erg ver als je GroenLinks bij voorbaat uitsluit voor de samenwerking en coalitievorming na de verkiezingen.
Natuurlijk kunnen SP en PvdA samen wel een meerderheid van 76 zetels winnen. Maar stel dat je meer partijen nodig hebt? Dan is samenwerking geboden. Het is niet netjes en verstandig van Marijnissen om een partij te schofferen en uit te sluiten die je wellicht wel nodig hebt voor een meerderheid. Of mag de PvdA van de SP weer met het CDA en/of VVD?

Er is natuurlijk maar één SP. En al die andere partijen hebben ten minste ten dele andere doelen. Om een coalitie te vormen moet je compromissen sluiten. Dat is moeilijk vanuit je uitgangspunten én het is moeilijk uit te leggen aan de kiezers. Compromissen sluiten is veel risicovoller dan langs de zijlijn staan. Compromissen zijn snel onderhevig aan kritiek omdat ze voor de één te ver gaan en voor de ander niet ver genoeg. De criticaster zal stellen dat het glas half leeg is en de voorstander dat het glas half vol is. Tegenstanders hebben het over het Kunduz-akkoord en de anderen over het Lente-akkoord. Beeldvorming is belangrijk in verkiezingstijd.

Vanwaar de woede van de SP op GroenLinks? Niet alleen vanwege de inhoud. Ook omdat het bedreigend is? Ook omdat SP en PvdA een beetje jaloers zijn op GroenLinks? Omdat die partij wel bewijst dat je wat bereiken kan met samenwerking? Omdat je daarmee ook succesjes kan binnenhalen? Want niemand kan ontkennen dat het verschil tussen het Catshuis-akkoord tussen VVD, CDA & PVV en het Lente-akkoord groot is. En SP en PvdA willen niet aanvaarden dat er een zittend kabinet is van VVD en CDA en dat die partijen samen opereren. De politieke realiteit is dat die partijen zich nu niet uit elkaar laten spelen en dat er dus geen mogelijkheid was voor een grote linkse samenwerking met nog meer beleidsombuigingen. Na de verkiezingen wellicht wel?

Echter, de kritiek op GroenLinks is niet mals. Het is niet goed of het deugt niet. Volledig tegen afzetten. Maar is dat geen afleidingsmanoeuvre? De centrale vraag die de SP zich moet stellen is of ze wel wil samenwerken na de verkiezingen? De starheid loslaten. En daarmee ook compromisbereid zijn. Wel jezelf willen vernieuwen? Vuile handen maken of traditioneel (gemakkelijk) oppositie voeren en blijven roepen dat het nog beter kan?
Wil je een behoorlijk deel van je programma bereiken, dan is samenwerking geboden. En dan is ook een andere tactiek nodig. Meer zoeken naar overeenkomsten, naar wat deze partijen kan binden. Plus een andere onderlinge sfeer en benadering binnen ‘links’.