Overkapping station Heerlen is bestuurlijk fiasco.

De regionale kranten Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad berichtten woensdag 28 mei dat de “plaat van het Maankwartier € 7,1 miljoen duurder wordt”. Voor wie zich de eerste berichten hierover in november 2013 nog herinnert, toen was sprake van een overschrijding van de aanbestedingssom met € 8,5 miljoen. Zo vergeleken vallen die € 7,1 miljoen nog mee?

Nee, wat hier vooralsnog achter de schermen is gebeurd, kan niet geheim blijven maar moet consequenties krijgen. Ook de gemeente Heerlen dient een transparante overheid te zijn, want hier wordt met geld ons burgers gemarchandeerd. Het is ook niet noodzakelijk dat de gemeenteraad geheimhouding in stand houdt. Alle partners kennen de contracten en hebben op de eerste rij gezeten bij het fout gaan van deze gang van zaken. Of is het hoofddoel van geheimhouding om het college van burgemeester en wethouders de hand boven het hoofd te houden.?

Waar liggen werkelijke de oorzaken? De aannemer lijkt de dans te ontspringen. Normaal gesproken is een aannemer gebonden aan de geoffreerde prijs. BAM Civiel heeft echter met maar € 7,5 miljoen heel ver onder de oorspronkelijke raming van € 16,5 miljoen ingeschreven. Heeft BAM gegokt op meerwerk? Of was deze aanbesteding doorgestoken kaart omdat men ‘voor de bühne’ moest bezuinigen? Welke forse veranderingen na de aanbesteding hebben tot deze meerkosten geleid? En waren die aanpassingen niet van te voren te voorzien?

De kranten berichten uit het geheime rapport van ingenieursbureau TAUW: ‘Prorail bepaalt, Heerlen betaalt’. Op zich is dat begrijpelijk omdat Prorail verantwoordelijk is voor de veiligheid. De plaat moet beschermen tegen ernstige mogelijk ongelukken. Maar die eisen hadden wel in een ‘dichtgetimmerd bestek’ voor de aanbesteding meegenomen moeten worden.  

De gemeente heeft volgens TAUW “verzuimd risico’s af te dekken in de bouwcontracten”. Is er sprake van een niet te tolereren onzorgvuldigheid? Zijn aanbestedingsdeskundigen gepasseerd die dergelijke contracten normaal gesproken doorpluizen op risico’s? Is dit gebroddel het gevolg van puur haastwerk?

En/of overheerst boven alles de bestuurlijke wil om het Maankwartier te bouwen? Blijft men blind en doof voor het redelijke argument van grote leegstand door de ingezakte kantoormarkt en een groot overschot aan winkelvloeroppervlak? In deze tijd waar vanwege de krimp wordt gesloopt en ruimte vrijkomt, ga je toch geen onlogische oppervlakte ‘bouwrijp’ maken voor zo’n € 5.000 per vierkante meter?

Is Heerlen niet voorzienbaar veel te ver gegaan? Het amateurisme van B&W om zich als speler op een markt te bewegen waar ze niet competent zijn, is bij de Plu (door de rechter teruggefloten) en ’t Loon (sloopplannen die niet doorgaan) ook al aangetoond.

En wie is dan echt verantwoordelijk? Ik nijg naar B&W en in het bijzonder naar de wethouders Riet de Wit en Barry Braeken. Riet de Wit heeft ‘de plaat gepoetst’ en kan niet meer ter verantwoording worden geroepen. Barry Braeken wel. Zijn het oplossen van dit probleem en het mogelijk politieke consequenties trekken onderdeel van de zeer ongebruikelijke constructie van het fulltime wethouderschap voor de PvdA met maar twee zetels onder toezicht van de Ouderenpartij? Het probleem is in ieder geval al bewust over de gemeenteraadsverkiezingen heen getild. Zodat de kiezer dit over vier jaar weer is vergeten? Maar misschien is het met deze constructie wel de bedoeling dat Barry Braeken opstapt, zodat een andere wethouder met een schone lei kan beginnen? Bijvoorbeeld Charles Claessens (CDA), die op zijn werk wel met het bijltje van grote projecten (Provincie Limburg – Buitenring) weet te hakken?

Rest nog de politieke vraag of de gemeenteraad en vooral de coalitie meegaat in het geheim houden van dit vraagstuk? Hoe zou de SP reageren als ze niet in de coalitie zouden zitten? Voor Ron Meijer (Nederlands raadslid van het jaar) en de zijnen is dit ook een kwestie van politieke integriteit.

Ps.: Inmiddels heeft de gemeenteraadsfractie van  GroenLinks in Heerlen hierover vragen aan het college van Burgemeester en Wethouders gesteld.

11e Café Mondiaal 5 juni thema 'water'.

 

Persbericht

Café Mondiaal, 11^de aflevering.

Donderdag 5 juni, aanvang 19.30 uur.

Café Pelt, Pancratiusplein 48, Heerlen.

Water

Schoon drinkwater is wellicht de allerbelangrijkste levensbehoefte. Het is ook één van de millenniumdoelen en heeft bovendien raakvlakken met andere millenniumdoelen. Wij vinden het vanzelfsprekend dat er schoon drinkwater uit de kraan komt, maar dat genot heeft lang niet iedereen op aarde. Er is in Bolivia al een burgeroorlog gevoerd voor drinkwater om privatisering van water terug te dringen. Het conflict tussen Israël en Palestina vindt ook deels zijn oorsprong in de verdeling van het schaarse water van de rivier de Jordaan. Volgens de president van de Wereldbank zullen er de komende 5 tot 10 jaar meerdere oorlogen gevoerd worden voor zoet water.

Over water is veel te vertellen, o.a.: hoeveel zoet water is er beschikbaar? En hoe is het verdeeld? Het klinkt raar maar in hoeverre is Nederland afhankelijk van de import van water (indirect via voedselproductie en industrie)? Hoeveel water wordt er verbruikt in Nederland? En hoe kun je dat terugdringen? En waarom moet dat? In Nederland is het eigenlijk onzin om bronwater in plaats van kraanwater te drinken, maar waar is dit wel noodzakelijk? Hoe ernstig is de watervervuiling (vooral landbouwgif, plastic, olie)? En wat is er tegen te doen? Hoe wordt water gezuiverd en is dat voldoende? En hebben we het in Nederland over een luxeprobleem in vergelijking met veel ontwikkelingslanden? Is vitalisering van water (het water ‘levend’ maken) zinnig?

Tevens komt het gebruik van de zee als transportmiddel en dumpplek voor afval (plastic soep) aan de orde, evenals overbevissing. Hoe kan water op een verantwoorde manier gebruikt worden voor energieopwekking?

Zoals hierboven aangegeven, is ‘water’ een zeer veelzijdig onderwerp waar iedereen over kan meepraten. Helmut Steeman van Transition Town Parksjtad Limburg zal de inleiding verzorgen.

Bijeenkomst met Tineke en Gerrit Koenders op 2 juni in Schaesberg.

Persbericht

Maandag 2 juni, aanvang 19.30 uur.

Parochiezaal van de Petrus en Pauluskerk,

Kerkplein, Schaesberg.

Dit jaar was het thema van de Vastenactie voor diverse parochies in Heerlen en Landgraaf ‘water en sanitair in Ghana’. Deze actie was voor het project van Tineke en Gerrit Koenders uit Landgraaf, die op dit moment in Ghana wonen. Zij realiseren daar in verschillende dorpen schoon drinkwater en nieuw sanitair.

Voor de Pasen waren er in het kader van de Vastenactie diverse vieringen in de kerken en de Elisabethkapel van Parc Imstenrade. Tevens zijn er op verschillende plaatsen ‘koffiestops’ georganiseerd.

Sophie Schins heeft in enkele tientallen klassen op diverse scholen gastlessen over Ghana en in het bijzonder de projecten van Tineke en Gerrit Koenders gegeven. De totale opbrengst hiervoor hopen we op deze bijeenkomst bekend te kunnen maken.

Tineke en Gerrit Koenders, die momenteel voor korte tijd in Nederland zijn, zullen tijdens deze bijeenkomst zelf vertellen wat er met het geld gedaan gaat worden.

De informatieavond vind plaats op 2 juni, aanvang 19.30 uur, in de parochiezaal van de Petrus & Pauluskerk naast de kerk in het Kerkplein van Schaesberg, gemeente Landgraaf.

We nodigen iedereen die Tineke en Gerrit een warm hart toedragen uit om naar deze inspirerende avond te komen.

Achtergrondinformatie

Korte toelichting op de activiteiten van Tineke en Gerrit Koenders.  Zij zijn in 2010 voor 5 jaar naar Ghana vertrokken. Tineke en Gerrit werken voor de stichting ‘Kans voor open doel’.  Tineke werkt in het weeshuis ‘Safe our lives’ in Anwiankwanta. Gerrit promoot het voetballen en in het bijzonder het verbeteren van velden en trainingsmogelijkheden. Samen werken ze ook om de hygiënische omstandigheden te verbeteren in zes dorpen in het Denyase Ashanti district. Het project zorgt voor waterputten en sanitaire voorzieningen.

Sophie Schins heeft de projecten van Tineke en Gerrit Koenders begin dit jaar zelf bezocht.

Met vriendelijke groeten,

Sophie Schins en Harrie Winteraeken

Persoonlijke noot: Tineke en Gerrit zijn er in geslaagd om hun idealistische idealen te verwezenlijken. Dat is bewonderenswaardig en inspirerend!

Roda JC gedegradeerd, directeur ontslagen, problemen opgelost?

Ik kijk als buitenstaander tegen het geheel aan, net zoals die 16 miljoen bondscoaches die het Nederlands elftal vanaf de zijlijn adviseren. Maar wellicht is het onderstaande ook een mening zonder overdadig veel emotionele betrokkenheid?

Algemeen en financieel directeur Marcel van den Bunder moest vertrekken. Een opinieartikel van journalist Rob Sproken op de voorpagina van onze regionale kranten van maandag 5 mei zal daar wel aan hebben bijgedragen.

Er zal, de krant volgend, zeker veel op zijn stijl van leidinggeven aan te merken zijn geweest. En dit was wellicht ook voldoende om de algemeen directeur op een zijspoor te zetten. Maar of de problemen bij Roda nu voor een belangrijk deel zijn opgelost?

Marcel van den Bunder had van zijn raad van commissarissen een zware opdracht. Hij moest bij Roda de financiën op orde brengen en zo snel mogelijk voor ‘zwarte cijfers’ zorgen. Het streven naar een gezonde financiële basis mag van den Bunder zeker niet kwalijk worden genomen. Dat is zeker bij een betaald voetbalorganisatie een moeilijke opdracht. Waarschijnlijk ontmoette hij ook veel weerstand omdat hij heilige huisjes moest slopen.

Het niet keer op keer tekort komen is natuurlijk een ommezwaai. BVO’s hebben vaak de neiging om meer uit te geven dan er aan inkomsten zijn. Bezuinigen betekent wellicht niet alleen minder prestaties op het veld, maar het tast ook de bestaanszekerheid van de medewerkers aan.

Een goede financiële situatie is wel essentieel. Teveel schulden betekent, conform de eisen van de KNVB, onherroepelijk het einde van de club. Maatschappelijk gezien mag een professionele voetbalclub voldoende draagvlak en bestaansrecht hebben, het is in het verleden al te vaak voorgekomen dat alleen de gemeente ervoor kon zorgen dat deze commerciële en professionele organisaties konden overleven. Denk aan de vele leningen onder gunstige voorwaarden die niet allemaal zijn terugbetaald en de kromme constructies van het eigendom van het voetbalstadion. En dan hebben we het nog niet over de bovenmatige politie-inzet om de openbare orde te bewaren.

De raad van commissarissen en hun manager hebben in ieder geval wel hun maatschappelijke verantwoordelijkheid genomen. Heeft de RvC echter met het ontslag van van den Bunder slappe knieën gekregen, of tracht deze daarmee zijn eigen straatje schoon te vegen?

Nu het komende seizoen de tering naar de nering gezet moet worden, mag de doelstelling van een financieel gezonde club niet worden verwaarloosd, hoe moeilijk dit ook zal worden. Nu zal ook blijken of de club voldoende (financieel) draagvlak heeft bij sponsors en supporters. Of dat het een bodemloze put is, waar via de gemeente iedere burger geld aan kwijt is.

Het is echter vooral sportief misgegaan. Nu moet één club rechtstreeks degraderen. Roda heeft aan het eind van de competitie de minste punten gehaald. Ze zijn gedegradeerd omdat de aanvallers te veel kansen hebben gemist. Het zal ook wel aan geluk ontbroken hebben, er zijn dekkingsfouten gemaakt en de tegenstanders hebben niet meegewerkt. Maar als je toch een zondebok zoekt, dan zijn het de spelers die een onnodige rode kaart kregen, waaronder Kristián Nemeth wegens duwen van de scheidsrechter en daarvoor vijf wedstrijden geschorst werd. Die spelers hebben Roda zeker benadeeld.