Leaserijders plug-in hybride auto's financieel hard aanpakken

Leaserijders plug-in hybride auto's mogen financieel hard worden aangepakt.

Staatssecretaris Eric Wiebes van de VVD zal de subsidiekraan voor plug-in hybride auto’s eind dit jaar dicht draaien. (Berichten 10 augustus.) Het siert hem dat hij deze maatregel neemt, terwijl hij daarmee toch een deel van zijn eigen achterban treft. Want de maatregel is vooral gericht tegen lease-rijders en zzp-ers. Het betreft vooral luxe auto’s als de Mitsubishi Outlander PHEV, de  Volvo V60 Plug-in hybrid, de Volkswagen Golf en Audi A3 Sportback e-tron.

In de media werd dit plan vooral vanuit het gezichtspunt van de overheid bekeken. Wiebes: “We hebben er 6 miljard in gestopt maar er nul klimaateffect voor teruggekregen”. De  autofabrikanten hebben namelijk een Europees CO₂- doel. De hiervoor vereiste productie van schone auto’s ging naar Nederland omdat die hier met belastingvoordeel goedkoper waren. De gewone auto’s gingen naar andere landen. Het netto effect is dus zeer gering. Voor onze overheid dus een dure les dat je in Europa wellicht meer gezamenlijk moet optrekken. En dat we via Europa, misschien niet zo snel en maximaal als we zouden willen, wel resultaten boeken.

Op zich is er niets mis met het regelen van dergelijke milieumaatregelen via vergroening van het belastingstelsel en ook niet dat Nederland daarmee voorop loopt. Maar dan moet het wel werken. En daar zat ‘m een veel groter bezwaar. Veel van deze autorijders gebruikten het elektriciteitsdeel niet of veel te weinig: ‘de oplaadkabel lag ongebruikt in de kofferbak’. Voor velen was het gewoon een ‘pik-binnen-belastingvoordeel’, waarvoor ze niets terug deden. De maatschappelijke en ook morele verantwoordelijkheid van ‘voor wat hoort wat’ vulden ze niet in. En dus heb ik ook geen medelijden met deze ‘vrije en blije rijders’.

Het was van de grote meerderheid leaserijders blijkbaar te veel verwacht dat ze een deel van het belastingvoordeel aan het milieu ten goede lieten komen. Deels zal dat voortkomen uit gemakzucht en ongeïnteresseerdheid. Maar wat ook niet helpt is dat veel leaserijders van hun baas ook de benzine gratis krijgen. En dat ze hun auto dus niet inpluggen in een stopcontact waarvoor je voor de stroom moet betalen. Dus wat mij betreft hebben de ‘auto’s van de zaak’ voor privégebruik best een fatsoenlijke belasting (bijtelling). Want het is niets anders dan een gift of verkapt inkomen. En verdienen alleen echte elektrische auto’s een steun in de rug.

Boerkiniverbod vergroot tweedracht.

Boerkiniverbod vergroot tweedracht.

De Franse socialistische premier Manuel Valls steunt burgemeesters die een verbod op boerkini's hebben uitgevaardigd. In een interview met de krant La Provence zegt hij dat de bedekkende zwemkleding "indruist tegen de waarden van de republiek".

Volgens de premier is de boerkini "de belichaming van een politiek project". "Dat project is bedoeld om vrouwen tot slaaf te maken", zegt Valls. "Het is een provocatie van de waarden die wij in Frankrijk hanteren. De republiek moet zich hier tegen beschermen." (Bericht NOS.nl 17-8-16).

Ik vind de mening van premier Valls erg eenzijdig, discutabel maar vooral ondoordacht vanwege de consequenties hiervan.

Vrouwen mogen zich vanuit een aantal stromingen van de islam in het openbaar niet deels ontbloten. Wil een vrouw bij haar ‘groep’ blijven horen, dan is dat een beperking van gedrag en vrijheid die moet worden geaccepteerd. Het is vaak moeilijk voor deze vrouwen om meer westers te emanciperen of zelfs te seculariseren. Vanuit hun religieuze omgeving wordt er druk op ze uitgeoefend om aan de voorschriften te blijven voldoen.  Zich meer vrijheid permitteren wordt in de strenge islam niet geaccepteerd. Ze moet dan uit haar omgeving stappen.

Veel moslima’s zien de boerkini als een (nieuwe) mogelijkheid om wel naar het strand te kunnen gaan en zijn daar blij mee. Dat vrouwen in boerkini het strand op gaan of worden gestuurd om zo anderen te intimideren (het politieke project van islamisering van de samenleving), zal toch maar zeer beperkt voorkomen en gaat me als hoofdargument voor een boerkiniverbod te ver.

Premier Valls stelt ook nog: "Stranden moeten, zoals alle openbare ruimtes, gevrijwaard blijven van religieuze statements." Ik ben voor een scheiding van kerk en staat en ik heb er begrip voor dat deze ‘scheiding’ in overheidsgebouwen, scholen, ziekenhuizen wordt toegepast. Maar het uitsluiten uit de openbare ruimte van uitingen van welke levensovertuiging dan ook, gaat veel te ver. Wil Manuel Valls graag op het strand een minimaal én maximaal percentage bloot zien? Hoe we ons moeten gedragen met de vrijheid van meningsuiting en de daarbij horende beperkingen, is in onze rechtstaten best goed geregeld.

Politiek gezien is het standpunt van premier Valls een steun in de rug voor extreem rechts in Frankrijk. De socialisten hebben het electoraal moeilijk en het Front National van Marine Le Pen heeft de wind in de rug. Maar ik vind het dom als je eigen uitgangspunten overboord gooit om daarmee de kiezer positief te beïnvloeden. De kans dat een dergelijke tactiek wordt doorzien, is levensgroot en dan word je ook nog als ongeloofwaardig en onbetrouwbaar afgeschilderd. Van de regen in de drup, dus.

De Franse republiek staat voor ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’. Deze essentiële waarden zijn nu in het geding. Premier Valls wil nu dat de overheid de vrijheid en gelijke behandeling beperkt. Vanwege kledingstukken worden kernwaarden ingeruild tegen fascisme. Mevrouw Le Pen kan zich geen grotere politieke vrienden wensen.

Maar het kan ook worden betiteld als een overwinning voor de extremistische islam. In plaats van saamhorigheid (broederschap) binnen de bevolking te vergroten, wordt tweedracht gezaaid. Gematigde moslims mogen terecht vinden dat ze door hun samenleving worden beknot in hun vrijheid. Extreem rechts én de aan terrorisme verbonden extremistische islam hebben allebei baat bij een boerkiniverbod. En daarom moeten de gematigde Fransen waaronder de Franse gematigde moslims zoveel mogelijk als bondgenoten optreden.


Naschrift:

Op 26 augustus heeft de Conseil d’Etat, de Franse Raad van State een voorlopige streep gezet door het boerkiniverbod in het plaatsje  Villeneuve-Loubet aan de Côte d‘Azur.  De rechters noemen het verbod “een ernstige en duidelijk illegale schending van fundamentele vrijheden, de vrijheid van religie en individuele vrijheden”.  Het ging om een proefproces dat was aangespannen door de Franse Liga voor de Mensenrechten. In meer dan dertig andere Franse gemeenten zijn vergelijkbare verboden ingesteld. Er zijn burgemeesters die inmiddels hun boerkiniverbod al hebben ingetrokken, andere wachten af of zijn van plan meer ‘weerstand’ te bieden.

Volgens de advocaten van de mensenrechtenbeweging handelt het verbod in strijd met de burgerlijke vrijheden en voedt het de angst in het land. Een ‘lagere’ rechter oordeelde eerder dat het verbod in het kader van de noodtoestand en de recente aanslagen wettelijk is toegestaan. De verwachting is dat lagere rechtbanken eenzelfde oordeel gaan vellen over boerkiniverboden in andere Franse gemeenten. "Rechters moeten naar deze uitspraak luisteren, want de Raad van State is het hoogste rechtsorgaan in Frankrijk". Het betreft een voorlopige uitspraak. Dat stelt de raad in de gelegenheid om nu de tijd te nemen voor een grondiger motivering.  

Gelukkig vond Conseil d’Etat de argumenten van terroristische dreiging en provocatie ondergeschikt. Het gaat ‘slechts’ om op een bepaalde manier geklede vrouwen, waar op zich geen dreiging vanuit gaat. De individuele vrijheden wegen zwaarder.

1-9 Café Mondiaal thema Vrede verbindt.

Persbericht 

Café Mondiaal, 32^ste aflevering.

Donderdag 1 september 2016, aanvang 19.30 uur.

Café Frits Pelt, Pancratiusplein 48, Heerlen – centrum.

Thema: ‘Vrede verbindt’

Er is verdeeldheid in onze samenleving. Er zijn veel conflicten en oorlogen in de wereld. Het thema van de Vredesweek 2016 (17 – 25 september) is ‘Vrede verbindt’. Hoe moeten we ‘vrede’ in deze tijd uitleggen en inhoud geven? ‘Vrede verbindt’ lijkt een dooddoener, maar kunnen we deze vrede daadwerkelijk in de praktijk brengen?

Streven naar vrede lijkt onbegonnen werk. Maar we zullen kijken naar Syrië waar men probeert scholen op te zetten waar kinderen ongeacht hun achtergrond samen les krijgen; lessen in vrede die een alternatief bieden voor lessen in haat en geweld. Zo wordt geleerd dat verbinding vrede brengt.

Dat is ook voor onze eigen samenleving van belang. Ook hier wordt het steeds moeilijker om open te staan voor elkaars standpunten en verschillen te respecteren.

We zien ook veel grote verschillen en verdeeldheid in onze samenleving. Er zijn meer dan 200.000 miljonairs in Nederland en in Heerlen leeft 17 % van de bevolking in armoede en kunnen voedsel-, kleding en meubelbank lang niet in alle behoeften voorzien. Ligt in grote verschillen ook een reden voor onvrede? Hebben bijvoorbeeld mensen die zelf weinig hebben, een argument om minder solidair te zijn ten opzichte van vluchtelingen die ‘gemakkelijk’ uitkering, huisvesting en een baan aangeboden krijgen?  En er is politieke verdeeldheid die zich niet alleen uit in het debat, maar ook in intolerantie, haat en racisme.

Het vredeswerk wil deze ‘thema’s’ niet ‘kapen’, maar er wel vanuit uitgangspunten van vredesdenken haar steentje aan bijdragen. We gaan zoeken naar ‘bespreekbare oplossingen’ voor het beheersen en beslechten van conflicten (in het klein en in het groot), naar ‘gemeenschappelijk denken’ en relativeren. 

Zo wil vrede niet zeggen dat er nooit ruzie is, maar wel dat je dat je verschillen van mening netjes oplost. En analoog aan een slogan uit de jaren ’80: ‘geweld eindigt waar liefde, vrede en samenwerking beginnen’.

 

******************************************************************************************************

Achtergrondinformatie:

·         Deze aflevering van Café Mondiaal wordt georganiseerd door het Vredesplatform Heerlen. Na een korte inleiding is Harrie Winteraeken zoals altijd de gespreksleider.

·         In vergelijking met enkele decennia geleden is de actieve vredesbeweging klein van omvang. Maar dat is geen reden om de vredesbeweging en vooral ook het belang van vredeswerk weg te cijferen. ‘Vrede’ mag niet voorbehouden worden aan wat idealisten, het raakt ons allemaal. Sterker nog, een actieve vredesbeweging is minstens zo nodig als in de jaren 80 van de vorige eeuw. Landelijk is PAX (voortgekomen uit het Interkerkelijk Vredesberaad IKV en Pax Christi) nog steeds zeer actief met het zoeken naar vredesoplossingen in conflictgebieden en bewustwording hier. Het Vredesplatform Heerlen functioneert als ‘Ambassade van Vrede’ van Pax.  

·         Café Mondiaal beoogt verdieping te geven aan inhoudelijke thema’s, die betrekking hebben op mondiale problemen: ontwikkelingsproblematiek, verdeling armoede en rijkdom, vredesvraagstukken, klimaat- en milieuproblemen, enz. De bijeenkomsten bestaan behalve uit een korte inleiding, vooral uit gesprek en discussie. Er wordt over het algemeen geen gebruik gemaakt van ‘ingevlogen deskundigen’, maar alle aanwezigen krijgen desgewenst de gelegenheid om hun zegje te doen. De bijeenkomsten zijn zelf niet specifiek gericht op resultaat, maar men kan wel inspiratie en motivatie opdoen om met een bepaald thema aan de slag te gaan.

·         Café Mondiaal is meestal de eerste donderdag van de maand in café Frits Pelt.