Grenzeloze verzorgingsstaat: een politiek pamflet vermomd als wetenschap.

 

Grenzeloze verzorgingsstaat: een politiek pamflet vermomd als wetenschap

Door Kees Schröer

Dagblad De Limburger presenteerde donderdag 4 maart jl. de column van Sjors van Beek onder de denigrerende titel “Dure hobby, die immigratie”. Daarin vat hij zonder enige kritische kanttekening het rapport Grenzeloze Verzorgingsstaat samen dat handelt over het aandeel van immigranten, zowel vluchtelingen als arbeidsimmigranten als hun kinderen, in de inkomsten en uitgaven van de overheid en de sociale zekerheid. De onderzoekers beweren dat de kosten van uitkeringen aan immigranten hun bijdragen aan belastingen en premies in zo’n grote mate overtreffen dat onze verzorgingsstaat bezwijkt en een immigratiestop noodzakelijk is.

De onderzoekers waren in de gelukkige omstandigheid gegevens van het CBS ter beschikking te krijgen en een ruimhartige financiële bijdrage van Forum voor Democratie te ontvangen. Dat laatste is begrijpelijk want hun vooringenomenheid stond garant voor hun conclusie. Dat wil uiteraard niet zeggen dat hun rekenwerk fouten bevat. Dat weten we niet. De gegevens zijn niet openbaar en dus niet direct beschikbaar voor controle. Maar ik ga er vooralsnog van uit dat hun berekeningen kloppen.

Dat doet niet af aan de ernstige tekortkomingen bij de wijze waarop zij hun conclusie hebben onderbouwd. Ze negeren een aantal andere gegevens die iedere serieuze wetenschapper in een dergelijke analyse zeker moet betrekken en die tot een andere conclusie kunnen leiden. De onderzoekers hebben die gegevens met opzet achterwege gelaten omdat hun primaire boodschap geen wetenschappelijke maar een politieke is, namelijk dat de immigratie moet stoppen.

Door de bijdrage van immigranten aan ons nationale huishouden enkel en alleen te baseren op belasting- en premieafdrachten en ontvangsten daaruit, onderschatten de onderzoekers deze op voorhand. Zij laten de indirecte belastingen, zoals de BTW, buiten beschouwing evenals dat velen als werknemers bijdragen aan bedrijfsresultaten die ook tot belastingafdrachten leiden. Ook wordt niet vermeld dat immigranten zelf meer zouden kunnen afdragen. Als gevolg van onvoldoende mogelijkheden voor het inlopen van opleidings- en taalachterstanden, het niet erkennen van diploma’s en discriminatie op de arbeidsmarkt zijn velen niet in staat tot betaalde arbeid of aangewezen op laag betaalde banen met een hoog risico op werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. Daardoor betalen ze minder belasting en ontvangen zij vaker een uitkering. Ten slotte wordt ook nog onbetaalde arbeid over het hoofd gezien bij het opmaken van de balans. Kortom de berekening van deze onderzoekers is uiterst tendentieus.

Hun pleidooi voor een immigratiestop is niet alleen onvoldoende onderbouwd maar ook onhoudbaar. Als gevolg van de vergrijzing van onze bevolking is er nu al een structureel tekort aan arbeidskrachten in ons land. Vandaar de werving van arbeidsimmigranten. De onderzoekers verkiezen in lijn met Forum voor Democratie als oplossing dat Nederlandse vrouwen meer kinderen gaan baren. Te bezien valt of dat toereikend is. Effectiever is het om de belemmeringen voor immigranten om aan een betaalde baan te komen op te heffen en op een effectieve en positieve wijze immigratie te gaan reguleren. Als er bij opvang van vluchtelingen er wat geld op toegelegd moet worden is dat aanvaardbaar. Asiel verlenen doe je niet omwille van enkel een verdienmodel.

Kees Schröer is gepensioneerd wetenschapper en oud-lid van GroenLinks in Provinciale Staten van Limburg.