Geachte heer Winteraeken,
Om te beginnen: het klopt dat wij al op 2 oktober in essentie in ieder geval een deel van het verhaal Graus gepubliceerd hebben. In essentie, nadrukkelijk, op basis van wat wij toen hard konden maken. Dus: niet op basis van wat we toen wisten, want we wisten (en weten) veel meer. Het probleem bij dit soort zaken is echter dat 'wat iedereen weet' niet hetzelfde is als wat wij kunnen publiceren. We hebben niet voor niets een huisadvocaat die zich bij dit soort zaken altijd als advocaat van de duivel opstelt, en ons exact laat weten wat we ons wel en wat we ons niet kunnen permitteren. Het verhaal op 2 oktober was voor ons de opmaat. Ruim vóór de verkiezingen, dus. Omdat wij inderdaad vonden dat we de journalistieke plicht hadden in actie te komen op grond van signalen dat een volksvertegenwoordiger in spe wel anderen maar niet zichzelf de maat nam.
Of we toen niet durfden door te bijten? Dat was geen kwestie van durven, hetwas een kwestie van kúnnen... Hoewel wij destijds al exact dezelfde energie en tijd en menskracht gestoken hebben in het verder uitrafelen van de handelen wandel van de heer Graus, kwamen wij toen niet veel verder. Wel in roddels, maar niet in getuigenverklaringen en stukken die al die roddels tot feit zouden kunnen verheffen. En nogmaals: dat luistert nauw. Wij zijn niet bang voor klachten bij de rechter of bij de Raad voor de Journalistiek, maar dan moeten we wel weten dat we journalistiek op een verantwoorde wijze tewerk zijn gegaan.
Waarom dan nu, ná de verkiezingen, nu de heer Graus inmiddels op het pluche zit, wél deze verhalen. Omdat opmerkelijk genoeg -hoewel, opmerkelijk... We komen het wel vaker tegen - nu wél allerlei mensen bereid zijn verklaringen af te leggen en stukken tot onze beschikking te stellen waarmee we in ieder geval en deel van alle beschuldigingen en verwijten tegen de heer Graus kunnen onderbouwen. Dat we daarmee niet meer kunnen voorkomen dat hij volksvertegenwoordiger wordt, is een feit. Dat we daarmee de mensen die op hem gestemd hebben, en wellicht de mensen die hem in de gelederen van hun partij hebben opgenomen, in ieder geval nog eens aan het denken zetten, is ons inziens echter ook niet verkeerd. De positie van Geert Wilders in dit hele verhaal is een van de zaken waarmee we nog steeds druk doende zijn. Alleen worden alle pogingen tot verheldering van zijn opstelling op dit moment even in de kiem gesmoord door de absolute radiostilte die Wilders en zijn partijgenoten in acht nemen in de zaak Graus. We blijven ons best doen...
Met vriendelijke groeten
Guus Urlings
Ombudsman redactie Media Groep Limburg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten