donderdag 21 april 2011

Intensieve veehouderij met biogas is gewoon de verkeerde kant uit boeren

Niks ‘hele keten in één hand', gewoon de verkeerde kant uit boeren.

Vandaag werd in het L1 programma Koplopers een agrarisch ondernemer geïnterviewd. Hij had weliswaar al in 8 stallen samen 50.000 varkens maar hij wilde fors verbreden. Hij wilde zelf de varkens gaan kweken met een zeugenbedrijf. Dan had hij aan 30.000 varkens voldoende (exclusief die zeugen en biggen). Daarvoor wil hij in een ‘landbouw ontwikkelingsgebied’ een nieuwe twee etages hoge stal bouwen, die overigens veel beter is (in)gericht op het welzijn van zijn varkens dan die oude stallen. Zou heeft hij de hele keten in de varkenshouderij in eigen hand. Daarnaast vond hij dat hij vleeskuikens (die worden niet zo oud dat ze zich kip mogen noemen) moest gaan houden. Alles bij elkaar één miljoen. Bij dat aantal loont het zich ook om een eigen kippenslachterij erbij te nemen.
Het geheel sjiet ook genoeg stront om een eigen verwerkingsinstallatie erbij te bouwen die goed verwerkbare mestkorrels en met vergisting biogas produceert. Dat is allemaal heel erg duurzaam en groene energie, was het betoog van de boer.

De interviewster ging mee in dit verhaal van ‘innovatie’. Ze vergat maar één vraag: “Wat eten al die beesten?” Er is namelijk als je de voedsel en energiebalans bekijkt, helemaal geen sprake van een ‘keten in eigen hand’ en helemaal geen kringloop. Ik denk dat al die beesten en beestjes amper voer krijgen (en dat geldt voor een groot deel van de intensieve veehouderij) uit de eigen omgeving dat met eigen mest is geteeld. Niet alleen gaat er in die varkens en kippen veel meer voedsel en energie in, dan dat ze aan vlees produceren.
Het meeste veevoer komt van andere werelddelen. Daar ligt een forse voetafdruk van onze intensieve veehouderij. De schaalvergroting van onze intensieve veehouderij kost energie en voedsel die elders beter gebruikt kunnen worden. En het kost ruimte die de druk op de schaarse grond vergroot. Het landbouwareaal voor de export neemt toe ten kosten van eigen voedselproductie. Het is zeer vergelijkbaar met suikerriet in Brazilië voor alcohol in plaats van benzine of palmolie uit Indonesië onder andere als bijmenging bij onze benzine: het tropisch regenwoud wordt gekapt voor plantages. Dat biogas is geen duurzame energie.
En onze provincie wil dat allemaal stimuleren onder het motto ‘innovatie’ en ‘duurzaamheid’. Wie even doordenkt ziet dat we hiermee gewoon de verkeerde kant uit boeren.

Geen opmerkingen: