zaterdag 15 maart 2014

Heerlens college van B&W stopt enkele ‘lijken in de kast’.



Over het algemeen is dit de tijd van ‘oogsten’ van het huidige College van Burgemeester en Wethouders. Ze kijken zelf terug op een succesvolle regeerperiode en blazen dan de loftrompet. Misschien omdat ze er ons niet zelf aan herinneren, is het wellicht nuttig om op weg naar de verkiezingen nog eens even na te denken over de minder succesvolle acties van deze B&W. Ik noem het overzichtelijke getal van 4 ‘lijken in de kast’ die er na de verkiezingen waarschijnlijk wel weer uit komen. Uit het onderstaande blijkt in ieder geval dat onze ‘krachtige’ wethouders met miljoenen overheidsgeld schuiven en besluiten nemen waar ze de consequenties niet van overzien. 

1.      De gezamenlijke bestuurders van Licom lieten het WSW-bedrijf failliet gaan. Ze kregen, vonden ze, onvoldoende vat op de bedrijfsvoering. Maar wie vormden de raad van commissarissen van deze overheids-NV? Vooral wethouders! Het gooien van de handdoek is daarom op de eerste plaats het geven van een brevet van onvermogen aan zichzelf. De verantwoordelijke bestuurders slaagden er niet in Licom in de gewenste richting te stuwen.
Daar kleven nog twee vette missers aan vast. Opvolger Werkvoorzieningsschap Oostelijk Zuid-Limburg ontsloeg 34 cao-medewerkers zonder zich te bekommeren om hun rechten en rechtspositie. Met een forse schadeclaim van minstens 4 miljoen tot gevolg. Naar de verkiezingsleus van de SP toe: ik vind dit werkgeverschap niet 100 % sociaal.
En het moedwillige faillissement van Licom heeft nogal wat benadeelden tot gevolg die hun schulden niet meer terugbetaald zien. Omdat de deelnemende gemeenten zo onverhoeds de stekker uit Licom hebben getrokken, hebben de curatoren een forse schadeclaim van minstens € 11,5 miljoen bij de deelnemende gemeenten neergelegd.

2.      Er ging ook van alles mis bij de verkoop van twee Intratuinvestigingen van Licom op de Woonboulevard Heerlen en nabij het Rodastadion. Ze zouden voor een veel te lage prijs zijn verkocht. Echter, B&W van Heerlen willen dat een onderzoeksrapport van Deloitte hierover geheim blijft en willen ook niet dat er op een andere wijze objectief en onafhankelijk onderzoek wordt gedaan. Want stel je voor dat de vuile was buiten komt te hangen en dat B&W moeten toegeven dat ze fouten hebben gemaakt.
3.      Eind vorig jaar en nog voordat het laatste beton was gestort, werd bekend dat bij de aanleg van de overkapping bij NS-station Heerlen voor het Maankwartier een kostenoverschrijding te verwachten van € 8,5 miljoen is, en dat op een aanneemsom van € 7,5 miljoen! In december werd duidelijk dat B&W van Heerlen geen nader onderzoek willen doen, althans niet openbaar, naar de oorzaken van de grote kostenoverschrijding bij het aanleggen van deze plaat. En dus ook niet wie hier eindverantwoordelijkheid voor draagt.
4.      Onder het motto ‘saved by the bell’ heeft het College van B&W een deal kunnen afgeblazen waarbij ze samen met de Provincie Limburg al min of meer hadden toegezegd voor zo’n € 30 miljoen winkelcentrum het Loon te kopen om het vervolgens te slopen. Ze hadden geluk dat de tegenpartij (die de schade van de verzakkingen al aan het herstellen is) een ultimatum stelde voor bevestiging van het akkoord op dit onderhandelingsresultaat, wat ze nu konden laten verlopen. De amateurplanologen van onze stad wilden deze kapitaalvernietiging laten plaatsvinden om de andere projecten De Plu en Maankwartier te beschermen. Aan deze projecten hecht de gemeente een groter belang waarbij de kans ook groot is dat er met forse overheidssubsidie wordt gebouwd voor de leegstand (daar of elders in de stad).

Geen opmerkingen: