Wilders cs krijgen te veel hun zin in vluchtelingendebat.

 
Het compromis van VVD en PvdA over de bed-, bad- en broodregeling voor uitgeprocedeerde asielzoekers (die daarmee het stempel ‘illegaal’ krijgen), krijgt terecht erg veel kritiek. Het is een typisch ‘Haagse stolp-idee’ dat met de praktijk weinig rekening houdt. Het komt in de politiek te vaak voor dat men te veel generaliseerd en zaken te simpel voorstelt.

Wellicht dat economische vluchtelingen die weer terug willen en kunnen gaan, hiermee gestimuleerd worden. Van belang is dat ze met opgeheven hoofd terug kunnen. Want omdat hun familie vaak geïnvesteerd heeft in hun reis, verwachten zij veel van hen, waaronder dat zij bij terugkomst de familie in hun levensonderhoud voorzien. Het mag zeker onder goede ontwikkelingshulp worden geschaard dat mensen die terug moeten, ook een beroep of een aantal vaardigheden krijgt geleerd die daar nuttig zijn. Plus een (klein) startkapitaal of gereedschap om een bedrijfje op te zetten.

Maar vluchtelingen uit oorlogsgebieden en dat zijn er ook erg veel, kunnen niet terug. De ‘regeling’ van VVD en PvdA is daarvoor volstrekt ontoereikend. Een korte periode in een ‘uitzendcentrum nieuwe stijl’ biedt geen nieuw perspectief. De kritiek op het voornemen om deze mensen daarna gewoon op straat te zetten, is terecht. VVD en PvdA worden daarmee even terecht beschuldigd van inhumane politiek. Nederland is uit oogpunt van mensenrechten verplicht om deze mensen een redelijk bestaansminimum te bieden. Logisch dat veel gemeenten, die de humanitaire taak hebben om hun inwoners iets beters te bieden dan op straat zwerven, protesteren tegen de onmenselijke ideeën van ons kabinet.

Rondom de Middellandse Zee is het drama nog veel groter dan in Nederland. Dit jaar verdronken al meer dan 1.500 vluchtelingen.  Dit zijn mensen! Mensen die uit lijfsbehoud gedwongen werden  om deze route te nemen. Zij legden hun lot in de handen van meedogenloze transporteurs, waarschijnlijk geregisseerd door Islamitische Staat.

In onze regionale dagbladen DDL & LD bracht Paul van der Steen dit zaterdag 25 april in zijn column ‘Aan de kant’ uitstekend onder woorden: “100 jaar geleden, tijdens de Eerste Wereldoorlog, ving Nederland één miljoen Belgische vluchtelingen op. Nederland had toen geen bijna 17 miljoen inwoners, maar slechts zes miljoen. Na een eeuw van gestage economische groei, heel veel meer welvaart, slaan politici en inwoners van de Europese Unie (ruim 500 miljoen inwoners) op tilt bij het vooruitzicht van een miljoen bootvluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten”.

De EU heeft dan wel besloten om rond de Middellandse Zee via Frontex drie keer meer mensen en middelen in te zetten, maar die hebben als hoofdtaak om de Europese grenzen gesloten te houden. Zij mogen pas in tweede instantie optreden als redders van drenkelingen.

Hoe de grote stroom aan vluchtelingen te verminderen, is geen gemakkelijke opgave. Maar een humanere oplossing is het beter opvangen van vluchtelingen in de directe regio van hun herkomst. Nederland en Europa kunnen de landen daar veel beter helpen dan ze nu doen. Dat betekent niet alleen meer noodhulp, maar ook structurele of langdurige ondersteuning. De ontwikkelingssamenwerking intensiveren. Zodat de mensen daar meer bestaanszekerheid krijgen.

Daarnaast is ook de houding van Duitsland positiever dan de Nederlandse. Duitsland kijkt vooruit en verwelkomt meer mensen. Zij weten dat deze nieuwkomers vanwege het dalende bevolkingsaantal ook van groot belang gaan worden voor het in stand houden van hun economie.

Nog even terug naar de Nederlandse politiek. We hebben makkelijk praten over de situatie van vluchtelingen vanuit onze in vergelijking probleemloze maatschappij. Vooral Wilders en consorten zetten een grote mond op. Daarbij wakkeren zij met hun xenofobe standpunten de angst aan van burgers door de gevaren te benadrukken en de slachtoffers van diezelfde gevaren over een kam te scheren met de daders.

Het is een verkeerde keuze van VVD en PvdA om mee te gaan in dit angstdenken. Wilders c.s. krijgen daarmee veel te veel hun zin. Het zou onze regeringspartijen sieren om ten minste een humane politiek voor te staan en zich niet te verlagen tot medeplichtigheid aan onmenselijkheid. Politieke partijen moeten die confrontatie durven aan te gaan. En dat geldt ook voor het hardvochtige beleid aan de buitengrenzen van Europa. Net dat onderscheid moet ook de verdediging zijn tegen de PVV. Te gelegener tijd krijgt de kiezer de keuze. Kiezers die er voorstander van zijn om medemensen te veroordelen tot leven in de goot moeten vooral PVV kiezen. Wat mij betreft zijn deze kiezers de politieke paria’s van onze samenleving. Maar geef kiezers die fatsoenlijk, menswaardig beleid ten aanzien van vluchtelingen voorstaan, geen reden om PVV te stemmen, omdat andere partijen in de praktijk tot hetzelfde nijgen.