De Grieken
zijn de laatste jaren zwaar gemangeld. Jarenlang veel meer uitgaven dan
inkomsten waardoor de staatsschuld tot enorme hoogte is gestegen. Voor een deel
ligt de schuld daarvan bij de achtereenvolgende regeringen (die natuurlijk wel
democratisch gekozen zijn). Deels ligt dit aan de Grieken zelf, onder andere
vanwege ongebreideld profiteren en een slechte belastingmoraal. De landen van
de Eurozone hebben de staatsschuld inmiddels opgekocht, maar daarmee is die
slechts verplaatst. De zware bezuinigingen zijn nodig om de leningen op termijn
toch terug te kunnen betalen. Maar ze veroorzaakten ook een crisis heel veel
slachtoffers. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Grieken voor een
radicaal andere koers hebben gekozen.
Een aantal van
de hierna genoemde maatregelen is de laatste jaren al in gang gezet, maar
waarschijnlijk nog onvoldoende. Deze nieuwe regering moet beslissingen nemen
die meer in het voordeel zijn van de arme kant van de Griekse samenleving. Zo is
het ten eerste nodig dat de vriendjespolitiek en baantjescultuur in bestuur en
ambtenarij verder afgebouwd worden. Daartegenover moet de overheid efficiënter
en doeltreffender worden.
Ten tweede moet
de belastinginning verder worden verbeterd. Het is aan de socialisten
toevertrouwd dat dit een progressief belastingstelsel wordt. Net als in de
meeste landen van Europa moet kapitaal (fors) worden belast, ook toegepast op
in het buitenland gestald geld. Zwart geld moet worden opgespoord, vooral bij
de rijke Grieken.
De
schuldeisers van de Eurozone kunnen de rente op de leningen aan Griekenland verlagen.
Op dit moment is de rente van de Europese Centrale Bank 0.05 %. Als Griekenland
minder rente moet betalen, kan het meer aflossen.
De ECB gaat
de komende tijd € 1.140 miljard in de Europese economie pompen vooral door staatsleningen
op te kopen. In feite zetten ze de geldpers aan. Het zou goed zijn dat de ECB Griekse
schulden koopt bij de diverse Europese landen, waaronder Duitsland en
Nederland. Daarmee helpt de ECB de landen van de Eurozone rechtstreeks hun
eigen staatsschuld te verminderen. En omdat het ‘gratis geld’ is, doet het de ECB geen pijn en kunnen ze ook
coulanter naar Griekenland zijn.
Een
belangrijke optie is dat de Grieken een tweede munteenheid krijgen naast
de Euro: een nieuwe Drachme voor de binnenlandse economie van producten en diensten.
Griekenland zal daarbij meer zelfvoorzienend moeten worden, zeker wat
basisvoorzieningen betreft. Onder eigen verantwoordelijkheid kunnen ze hun land
zelf weer opbouwen. Euro’s zijn en blijven nodig voor de meest noodzakelijke
importen. En die producten zullen in Griekenland fors duurder worden. Want die nieuwe
Drachme is ten opzichte van de Euro minder waard. Misschien is nog een
aanvullend hulpprogramma nodig voor voedsel en medicijnen. De wel noodzakelijke
Euro’s kunnen worden verdiend door export van Griekse producten (die goedkoper
worden) en het toerisme. Een deel kan dan worden gebruikt voor de aflossing van
de immense schuldenberg.
Hulp aan
Griekenland lijkt niet alleen voor de Grieken geboden, het is ook eigenbelang.
Een totale Grexit zal in de rest van Europa grote gevolgen hebben. En uit
geopolitieke overwegingen is het beter
dat Euro-Europa de Grieken helpt dan dat Vladimir Poetin’s Rusland dat doet en
daarmee Griekenland aan de leiband krijgt.
Ps.: dit
artikel is ‘voor de helft’ gepubliceerd op de opiniepagina in de regionale
dagbladen Limburgs Dagblad en Dagblad de Limburger op 19 februari 2015 onder de
titel: “Help toch die arme Grieken”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten