Ook dit jaar klommen in Heerlen op 10
december veel mensen samen met Amnesty International in de pen. Ze schreven
naar mensen die zijn gemarteld om wat ze geloven, die gediscrimineerd worden om
wie ze zijn, die gedwongen werden te trouwen of vastgezet werden, omdat ze voor
hun mening uitkwamen. En ze schreven naar de onderdrukkers om hun te laten
weten dat wat ze doen bekend is, dat deze vaak bewonderingswaardige mensen met
een voorbeeldrol niet vergeten zijn en om voor hun goede zaak te pleiten. En
dat schrijven is best succesvol!
Zo schreef de Ethiopische journalist
Eskinder Nega, voor wie we eerder schreven: ‘In 2018 werd ik vrijgelaten. Niet
omdat de regering van gedachten veranderde, maar omdat mensen de vrijlating
eisten van gevangen activisten, journalisten en bloggers.’
Dit jaar werd geschreven voor tien
vrouwelijke activisten. Want wereldwijd staan mensenrechtenverdedigers onder
druk en vrouwelijke activisten hebben het vaak extra zwaar. Vrouwen krijgen nog
vaker dan mannen te maken met (seksuele) intimidatie, lastercampagnes en
verkrachting.
Er werd onder anderen geschreven voor de
Iraanse mensenrechtenverdediger Atena Daemi, die een gevangenisstraf van 7 jaar
uitzit omdat ze actievoerde tegen de doodstraf. Voor de Oekraïense
LHBTI-activist Vitalina Koval, die te maken krijgt met geweld en bedreigingen.
En voor de nabestaanden van de Braziliaanse politica Mariëlle Franco, die op 14
maart 2018 werd vermoord. Ook Me Nam uit Vietnam stond op de lijst: 10 jaar cel
voor haar blogs. Zij is onverwacht al vrijgekomen.
Ook in Heerlen vond Write for Rights
(voorheen ‘schrijfmarathon’ genoemd) op 10 december in het SCHUNCK* Glaspaleis plaats
van 12:00 tot (bijna) 17:30 uur en in De Twee Gezusters van ± 19:00 tot ± 21:00
uur. Er werd voor 9 personen in gevangenschap geschreven. Daarvoor waren voorbeeldbrieven
beschikbaar.
Om even na 17:30 uur startten wat meer dan
twintig mensen de traditionele fakkeloptocht vanaf De Bongerd nabij de ingang
van SCHUNCK* – Glaspaleis. De fakkeloptocht voerde door het winkelcentrum van
Heerlen en geschiedde in (bijna) stilte, slechts begeleid door het geluid van
een trom. De tocht eindige om ± 18:00 uur bij "De Twee Gezusters"
(Luciushof) aan de Putgraaf.
Aansluitend aan de fakkeloptocht werden
koffie, thee en broodjes geserveerd en werd Write for Rights voortgezet.
In de onderstaande tabel zijn de resultaten
weergegeven:
|
Amnesty 637 Parkstad in SCHUNCK*
Glaspaleis te Heerlen 10 december 2018
|
|||
|
|
Geschreven brieven
|
Getypte brieven
|
Kaarten
|
|
Aterna Daemi (Iran)
|
24
|
11
|
10
|
|
Marielle Franco (Brazilië)
|
24
|
10
|
11
|
|
Nonhle Mbuthuma (Zuid-Afrika)
|
24
|
7
|
11
|
|
Geraldine Chacón (Venezuela)
|
23
|
6
|
10
|
|
Nawal Beaissa (Marokko)
|
20
|
10
|
13
|
|
Pavritri Manjhi (India)
|
23
|
6
|
10
|
|
Gulzar Duishenova (Kirgizië)
|
24
|
9
|
11
|
|
Vitalina Koval (Oekraïne)
|
24
|
6
|
8
|
|
Totalen
|
186
|
65
|
84
|
In totaal zijn er dus na die middag en avond
335 brieven en kaarten gestuurd. De meeste brieven zijn met de hand geschreven,
hier blijkt meer dan uit een getypte brief dat er tijd en moeite in is
gestoken. Naar verwachting maakt dit meer indruk. De brieven zijn gestuurd naar
de verantwoordelijke autoriteiten en de kaarten naar de vrouwen zelf om hun een
hart onder de riem te steken. Kees van Veen, de drijvende kracht van Amnesty
International Parkstad Limburg mag heel tevreden zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten