Terugblik Stiltekring voor Vrede: ‘Give Peace a Chance!’
Op vrijdag 3-11 besteedde Dagblad De Limburger met het grote artikel op bladzijde 2 en 3 aandacht aan de Vredesbeweging van weleer. Leo de Groot, sinds begin tachtiger jaren lid van het Vredesplatform Heerlen, werd uitvoerig hiervoor geïnterviewd. Er werd onder andere teruggekeken naar de grote Vredesdemonstraties in Amsterdam (1981) en Den Haag (1983). Deze demonstraties tegen de plaatsing van kruisraketten, Pershing 2 en SS20-rakketten in Europa, zijn nog altijd de grootste in de Nederlandse geschiedenis.
Nu is de Vredesbeweging sterk gekrompen, zeker wat maatschappelijke belangstelling en ondersteuning vanuit de bevolking betreft.
Het Vredesplatform Heerlen organiseerde op zaterdag 4-11 een Stiltekring voor Vrede (kruising Promenade en Honigmannstraat, 14.00-14.30 uur). De Stiltekring wil alle mensen die onder oorlog of gewapend conflict lijden of anderszins onderdrukt worden, een boodschap van hoop en kracht sturen. We denken onder andere aan Oekraïne, Syrië, Afghanistan en Iran, Jemen en de Hoorn van Afrika.
Vanzelfsprekend staan we in het bijzonder stil bij de oorlog tussen Israël en de Gazastrook. Wij kiezen partij voor de Vrede. Onze gedachten gaan uit naar de vele duizenden burgerslachtoffers en hun treurende nabestaanden. En naar de lijdende burgerbevolking van Gaza. Wij roepen voor de korte termijn op tot een staakt-het-vuren of tenminste langdurige gevechtspauzes waarin water en noodhulp de bevolking kan bereiken, elektriciteit en medische hulp voor de ziekenhuizen en dat de gegijzelden worden vrijgelaten.
Voor het zoeken naar Vrede moeten de akkoorden van Oslo het uitgangspunt zijn en een uiteindelijk onafhankelijke Palestijnse staat die in Vrede leeft met haar buurland Israël.
Het werd met 14 deelnemers een bescheiden Stiltekring. En toch waren de deelnemers blij dat ze er gestaan hebben. Wegens de harde wind werd het wel een vrij ovale kring omdat we onder de overkapping van Berden-Schunck gingen staan. Maar we trokken toch de aandacht van enkele honderden mensen. Enkelen bleven er ook wat langer bij stilstaan en een enkeling nam ook een foldertje met een Vredesgedicht mee. We hopen dat de voorbijgangers toch even over Vrede nadachten.
Na afloop heeft Henk Dado een van de beroemdste Vredesliederen gezongen: Imagine van John Lennon.
En Anita Seo Dornbach droeg het zelfgeschreven en zeer toepasselijke gedicht De Vredesvlam voor:
Kijk niet weg,
zet een teken met
gedachten, woorden en daden
tegen oorlog en geweld,
tegen honger en sprakeloosheid.
Kijk niet weg,
verhef je stem als
andere stemmen verstommen,
schuilplaats zoekend in de
bommenkraters van de angst.
Kijk niet weg,
breid je armen uit naar
kleine verscheurde zielen, die met een glimlach op gebarsten lippen
nog steeds aan het goede geloven.
Kijk niet weg,
ontmoet de vlam, laat ze
in jou groeien totdat ze straalt
door het donker van onze tijd
voor vrede en verbondenheid.
Zelfs als je een aantal afmeldingen en sympathiebetuigingen meetelt, blijft het een klein groepje. Er wordt momenteel over de oorlog van Israël en de Gazastrook best veel gedemonstreerd in Nederland, maar een ‘onpartijdig’ vragen voor Vrede is blijkbaar niet populair. Dat vind ik erg jammer. Maar ondanks de harde wind hebben we toch het waakvlammetje van de Vredesbeweging brandend gehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten