Over inflatie en het verkleinen van de kloof tussen arm en rijk.
De prijzen van heel veel producten
stijgen sterk. Iedereen heeft er mee te maken, maar mensen die weinig te
besteden hebben, worden het zwaarst getroffen. Het verhogen van de prijzen
gebeurt om allerlei begrijpelijke redenen, maar de prijs wordt door de
producenten en de (detail)handel bepaald. Als consument heb je maar weinig
invloed op de prijsbepaling. Wel kan je als consument kiezen of je een product
wel of niet koopt, maar veel producten zijn wel nodig voor het dagelijks
levensonderhoud. Omdat het gemiddelde welvaartsniveau in Nederland nog best
hoog is, blijft ondanks de inflatie de omzet heel redelijk. Zo lopen de
producenten en de handel geen bedrijfsrisico en hebben zij geen reden om
prijzen echt te drukken. Ze kunnen er dan toch voor kiezen om de marges hoog te
houden en dus behoorlijk winstgevend te zijn. Er zijn talrijke voorbeelden van
bedrijven die binnen dit systeem grote winsten boeken.
Wat betreft de energieprijzen probeert de overheid de burgers met een prijsplafond tegemoet te komen, maar deze maatregel is onvoldoende doeltreffend voor het verminderen van de inkomensongelijkheid. Daarbij komt dat de mensen die wonen in oude, tochtige (huur)huizen, het ’t meest moeilijk hebben.
Voor een deel wordt de inflatie gecompenseerd door hogere lonen en uitkeringen, maar het is verrekt moeilijk om de laagste inkomens hier het meest van te laten profiteren. Dit gebeurt deels door een hoger percentage voor de lagere inkomensgroepen en/of een bedrag per maand in geld, waar de lagere inkomens minder belasting over betalen dan de hogere.
Kloof tussen arm en rijk verminderen via de aandeelhouders.
Wat wel zal helpen om de kloof tussen arm en rijk te verminderen is het substantieel verhogen van de lagere loonschalen en de uitkeringen, het verlagen van de belastingtarieven voor lagere klassen van de inkomstenbelasting en natuurlijk het meer belasting heffen van de hogere en topinkomens. Maar grote aanpassingen in dit systeem zijn niet te verwachten omdat de hogere inkomens zich nog behoorlijk politiek beschermd weten.
Een van de grootste overhevelingen van geld uit de samenleving van ons allen, naar de meer vermogende mensen, is het verdelen van de winst van de ondernemingen onder de aandeelhouders. Neem bijvoorbeeld SHELL dat afgelopen jaar een netto recordwinst van € 38.5 miljard heeft geboekt. Dat geld hebben ze slim weten te verdienen aan ons allemaal, via gas en olieproducten. Zo’n bedrag maakt alle verkooppraatjes over meer duurzaamheid en investeren in groene energie gelijk ongeloofwaardig. SHELL is dan wel een erg grote winstpakker, heel veel bedrijven zijn momenteel erg winstgevend.
Aandeelhouders profiteren van de winstuitkering en ook nog van hogere koersen van de aandelen, maar dan moeten andere vermogenden wel bereid zijn die te kopen. Overigens profiteren van dit systeem wel weer veel meer mensen via de beleggingen van de pensioenfondsen.
Maar kort gezegd: aandeelhouders worden slapend rijk. En bedrijven zorgen via hun extra bonussen krijgende besturen en directies goed voor hun aandeelhouders, onder ander door zo winstgevend mogelijk te zijn.
Om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen zal er van alles aan deze mechanismen moeten worden versleuteld. De belangrijkste methoden om ten minste ten dele deze geldstromen weer om te buigen naar de samenleving en naar de minderverdienenden, is het afromen van de winsten via hogere lonen voor werknemers, meer winstbelasting en het verhogen van de dividendbelasting op aandelen. Al loop je het risico dat ons kapitalistische systeem daar weer op reageert met kapitaalvlucht en hogere prijzen. Want wie geld heeft, heeft ook de macht om zich tegen ‘aanvallen’ op zijn positie te beschermen. Zoals bijvoorbeeld een Edith Schippers naar voren te schuiven die bij DSM bewezen heeft hoe ze de belangen van het bedrijf en de aandeelhouders moet verdedigen tegen zijn werknemers door fors te korten op de bedrijfsbijdragen op het pensioenfonds. Edith zal ook wel weten hoe ze de B.V. Nederland wel weet te verdedigen tegen die socialisten. Daarbij gesteund door veel mensen die VVD, CDA, D66 kiezen omdat hun financiële belangen daar beter belegd zijn en waarvoor solidariteit met de lagere inkomens niet op de eerste plaats komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten