Wat vind ik zelf van de Associatieovereenkomst met de Oekraïne?

En wat vind ik zelf van de Associatieovereenkomst met de Oekraïne?

Ik heb in een eerdere bijdrage op 1 maart 2016 op deze blog  betoogd dat het een moeilijk onderwerp is met veel argumenten voor en tegen. En daarbij was ik verre van volledig. Wat me opvalt is dat tegenstanders vaak de problemen benadrukken die ‘wij’ mede in de Oekraïne zullen veroorzaken, maar die hun oorsprong deels ook hebben in zaken die we hier ook nog niet volledig voor elkaar hebben. Zo zag ik een enorme  kippenboerderij met slechtere levensomstandigheden (plofkippen) dan hier, of meer giftige landbouw (Monsanto). Zomaar voorbeelden die met talrijke andere problemen kunnen worden aangevuld. Ik noem nog de veel slechtere verdeling van de rijkdom en welvaart dan in Nederland en de nog veel te veel aanwezige corruptie. Plus de verdeeldheid binnen Oekraïne van het westelijk deel en het oosten dat veel meer op Rusland is georiënteerd. 

Voor de grote problemen in Oekraïne wil ik zeker niet de ogen voor sluiten, maar hier zijn mijn drie argumenten die voor mij doorslaggevend zijn om vóór het referendum te gaan stemmen:

·         Een grote meerderheid van de Oekraïense bevolking is voor. Voor is een stem voor solidariteit. Onder andere met de mensen die via de protesten op het Maidanplein hebben gestreden voor deze overeenkomst en tegen een slecht regime. Ze zijn er in de Oekraïne nog lang niet, maar ‘tegen’ betekent dat je deze mensen laat vallen als een baksteen.

·         Er is erg veel nog niet op orde in de Oekraïne, maar ik ben ervan overtuigd dat ‘we’ met deze associatieovereenkomst een positievere invloed kunnen uitoefenen op wat er in Oekraïne nog allemaal moet verbeteren. Als we het verdrag afwijzen, zeggen we eigenlijk dat ze maar in hun eigen sop gaar koken.

·         Dit is een overeenkomst met een onafhankelijk land, namelijk de Oekraïne. En dus niet Rusland. Toen de ondertekening van de associatieovereenkomst door de Oekraïne zelf speelde, heeft Rusland het land gedestabiliseerd en zelfs aangevallen. Nu, een paar jaar later is het verdrag op zich realiteit, ondanks de bemoeienis van Rusland, maar dat Rusland nu wel als realiteit heeft geaccepteerd. Alleen Nederland heeft (toevallig) nog een referendum. Dat zal voor Vladimir Poetin geen expliciete reden meer zijn om zijn oorlog in Oost-Oekraïne te hervatten.

En dan  moet me nog van het hart dat ik niet zo graag bij de rechts-populistische tegenstanders wil horen, waaronder de initiatiefnemers van dit referendum. De wereld en vooral de omgangsvormen die zij over het algemeen propageren zijn de mijne niet.

Daarom ook vind ik het onbegrijpelijk dat de SP zo hardvochtig tegen is. Het is natuurlijk wel onderdeel van de rol die ze in de Nederlandse politiek willen spelen. Maar ik vind het een zwaktebod dat ze deze samenwerkingsovereenkomst afwijzen om vervolgens wel samenwerking aan te bieden.