7-11 Café Mondiaal 'De smaak van armoede'

Persbericht

Café Mondiaal, 62^ste aflevering

Donderdag 7 november, aanvang 19.30 uur.

Café Pelt, Pancratiusplein 48, 6411 JZ Heerlen-centrum

Gespreksthema: “De smaak van armoede, de smaak van samen delen”.

De smaak van armoede is vaak bitter, zuur, scherp en heet. Armoede veroorzaakt veel verdriet en pijn én het is onrecht. Eenmaal in armoede dan is ontsnappen schier onmogelijk. Sterker nog, onze wet- en regelgeving draagt er aan bij dat mensen in een armoedeval terechtkomen en/of nog dieper en vaster komen te zitten in de armoede waar ze al in zaten. Armoede is volgens ATD Vierde Wereld Zuid-Limburg niet alleen een individueel probleem maar ook een collectief probleem. Daarbij kan iedereen in armoede terecht komen.

Armoede beperkt zich niet tot (te) weinig geld om van rond te komen. Het is meestal (langdurig) moeten roeien met te kleine riemen. En als de maatschappij met de rug naar je toe staat of je op afstand plaatst, dan wordt de druk alleen maar nóg groter. Armoede leidt dan ook vaak tot onvermogen tot duurzaam inkopen en ongezondheid. En daarmee is armoede dus beslist niet alleen een zaak van en voor arme mensen.

Om armoede de wereld uit te helpen zijn veel mensen nodig. Mensen die geloven dat geld niet het enige waardemiddel is in deze wereld, dat je met geld niet alles op kunt lossen. Mensen die geloven in de waarden die we bijvoorbeeld vinden in de Rechten van de Mens; waarden die we in onszelf terug vinden als we ernaar streven om een oprecht mens te zijn.

‘Armoede’ staat centraal in deze Café Mondiaal. Marion Braad van ATD Vierde Wereld Zuid-Limburg zal een korte inleiding houden. Daarbij zal zij de vraag stellen: ‘Hoe kunnen we een inclusieve samenleving realiseren?’ Daarover wordt dan van gedachten gewisseld.

******************************************************************************************************

Achtergrondinformatie:

·         Deze aflevering van Café Mondiaal wordt georganiseerd door HeerlenMondiaal in samenwerking met de ATD Vierde Wereld Zuid-Limburg. Marion Braad verzorgt de (korte) inleiding. Zoals gewoonlijk zal Harrie Winteraeken de discussie leiden.

·         Café Mondiaal beoogt verdieping te geven aan inhoudelijke thema’s, die betrekking hebben op mondiale vraagstukken: ontwikkelingsproblematiek, verdeling armoede en rijkdom, vredesvraagstukken, klimaat- en milieuproblemen, enz. De bijeenkomsten bestaan behalve uit een korte inleiding, vooral uit gesprek en discussie. Er wordt over het algemeen geen gebruik gemaakt van ‘ingevlogen deskundigen’, maar alle aanwezigen krijgen desgewenst de gelegenheid om hun zegje te doen. De bijeenkomsten zijn zelf niet specifiek gericht op resultaat, maar men kan wel inspiratie en motivatie opdoen om met een bepaald thema aan de slag te gaan.

·         Café Mondiaal is meestal de eerste donderdag van de maand in café Pelt, Pancratiusplein 48, Heerlen-centrum.

Vredeswandeling Walk of Peace 22-9 in Heerlen was indrukwekkend.

Vredeswandeling: indrukwekkend.

Op Vredeszondag 22 september organiseerde het Vredesplatform Heerlen in samenwerking met het Missionair Overleg Parkstad weer een Vredeswandeling. Deze wandeling stond in het teken van ‘Heerlen 75 jaar bevrijd’ De officiële Bevrijdingsdag voor Heerlen is 17 september 1944.

De wandeling verliep van het Bernardinuscollege via enkele stops naar het Stationsplein, waar een beetje verborgen een synagoge ligt. Daar was ook van alles te vertellen over de Royal, waar mensen zich verborgen hielden, terwijl de Duitsers er bijeenkomsten hadden. En waar in het pas bevrijde Heerlen de Amerikaanse soldaten even met amusement werden afgeleid van de rouwe werkelijkheid.

Dat vertellen deed Martin van der Weerden, docent geschiedenis aan het Bernardinus, en ook mede-initiatiefnemer van de Stolpersteine in Heerlen. Hij deed dat met grote betrokkenheid maar ook door de geschiedenis naar het heden te halen. Twee haltes licht ik nader toe.

 

Foto: Estelle Seijben.

Midden op de begraafplaats aan de Akerstraat staat een vrij groot Belgisch monument ter ere van de Belgische soldaten die tijdens de Eerste Wereldoorlog naar Nederland waren uitgeweken, maar hier gestorven zijn. Martin herinnerde eraan dat Nederland tijdens WO1 ongeveer één miljoen vluchtelingen uit België had opgevangen. Één miljoen op een bevolking van ongeveer acht miljoen inwoners. Dat was niet eenvoudig, er zullen best veel fricties zijn geweest, maar het ging! Deze oorlogsvluchtelingen waren welkom. En dan nu: we zijn zo veel malen minder gastvrij geworden. We doen er alles aan om zelfs eenduizendste te voorkomen.

Hierna werden bij de gedenksteen voor de Nederlandse gevallenen en bij het monument voor de naar concentratiekampen gedeporteerde Joden bij de Vredeskapel bloemen gelegd.

Foto uit: http://www.heerlenvertelt.nl

Een andere stop was ons marktplein de Bongerd bij het Glaspaleis van Schunck. Martin van der Weerden vertelde dat op een dag in 1942 het plein ram vol stond met aanhangers van de Nationaalsocialistische Beweging NSB en de Nationaalsocialistische Arbeiderspartij NSDAP. Zover je kon kijken zag je er mensen staan. Onder andere NSB-leider Anton Mussert, Rijkscommissaris Dr. Seyss-Inquart en politieleider Rauter spraken de enthousiaste menigte toe. Veel mensen kwamen uit deze omgeving.

Bij de provinciale statenverkiezingen op 17 april 1935 was de NSB behoorlijk succesvol in onze streken. Was het percentage stemmen voor heel Limburg 11,7, in Heerlen en Kerkrade was het ± 13 % (bron: verkiezingsuitslagen.nl) en in sommige buurten zelfs fors meer. De boosheid was toen ook duidelijk aanwezig bij de bevolking. Maar trek eens de parallel met het heden: partijen zoals de Partij voor de Vrijheid en recent Forum voor Democratie scoren in onze streek ook buitengewoon hoog. De ontevredenheid lijkt met de opeenvolgende generaties niet te zijn afgenomen. De geschiedenis herhaalt zich op dit vlak?

Martin van der Weerden had nog veel meer interessante verhalen. Te veel voor dit stukje. Maar over enkele jaren gaat Martin met pensioen. En een van zijn plannen is het schrijven van een geschiedenisboek over deze donkere jaren van Heerlen. Om naar uit te zien. Tot dan verwijs ik naar de website van Rijckheyt, centrum voor regionale geschiedenis Brunssum, Gulpen-Wittem, Heerlen, Nuth, Simpelveld en Voerendaal.

Harrie Winteraeken

22-10 Tegenlicht Meet Up Heerlen 'Mijn bullshitbaan'.

Persbericht – aankondiging

Vijftiende VPRO Tegenlicht Meet Up in Heerlen:

‘Mijn bullshitbaan’.

Dinsdag 22 oktober 2019, vanaf 19.30 uur.

Café Pelt, Pancratiusplein 48, 6411 JZ Heerlen

Meer dan twintig procent van de werkende mensen in het Westen heeft het idee dat wat ze doen helemaal geen zin heeft. Toch werken ze zich een ongeluk en verdienen samen miljarden. Waarom stoppen we niet gewoon met die bullshitbanen?

Het is nog erger: er zijn zelfs mensen die zeker weten dat hun werk niets bijdraagt. Soms gaan hun werkzaamheden in tegen al hun principes. Het is werk dat, als het niet zou worden gedaan, door niemand wordt gemist. De wereld zou er zelfs beter van worden, als het gewoon zou blijven liggen.

Is het fenomeen van de bullshitbanen ook in onze omgeving herkenbaar? Wat zijn de persoonlijke ervaringen? Of is die twintig procent wat overdreven en is het werken in (grote) organisaties wel altijd best zinvol omdat het bijdraagt aan het ‘product’ of ‘resultaat’ van het grotere geheel?

En hoe zit het buiten ons werk? Is dat ook ‘bullshit’ of zijn er voldoende mogelijkheden voor een zinvol bestaan?

Na het vertonen van de VPRO Tegenlichtdocumentaire ‘Mijn bullshitbaan’ zal Jan Gooren een korte inleiding houden over zijn persoonlijke ervaringen: “Het is niet zo dat ik een bullshitbaan had, in ieder geval was dat niet de reden waarom ik het roer in mijn carrière omgegooid heb. Vanuit mijn huidige professie (personal coach) heb ik wel regelmatig te maken met mensen in ’n bullshitbaan. Met name mensen die daarin vastlopen”. Vervolgens gaan we over dit thema met elkaar in gesprek, waarbij ook Ernst Daemen prominent aan zal deelnemen.

Nadere informatie:

·         Zoals gewoonlijk opent Erik Duijsings de bijeenkomst, is Harrie Winteraeken de gespreksleider en Frits Pelt de gastheer.

·         Nadere informatie inleider: Jan Gooren is personal coach en heeft een eigen bedrijf Jan Gooren Coaching in Heerlen. Hij begeleid onder andere mensen met een bullshitbaan en vooral mensen die daarin vastlopen.

·         Rondom de documentaires van het VPRO-programma Tegenlicht worden her en der in den lande Meet Ups georganiseerd. Dit zijn bijeenkomsten waar over een uitzending van Tegenlicht wordt nagepraat. Tegenlicht Meet Ups zijn in beginsel vormvrij. Het enige vereiste is dat er een onderwerp aan de orde komt uit een documentaire van VPRO Tegenlicht.

·         In café Pelt vinden regelmatig publieksactiviteiten plaats zoals de Quiznight, de talkshow Noa de Mes, het Humanistisch Café en het Café Mondiaal. De Tegenlicht Meet Ups sluiten hier ‘naadloos’ op aan.

·         De Tegenlicht Meet Ups in café Pelt worden georganiseerd door een klein groepje mensen dat momenteel bestaat uit Erik Duijsings, Frits Pelt en Harrie Winteraeken. In beginsel vinden de Meet Ups (buiten de vakantieperiodes) één keer per maand plaats op een dinsdagavond. Voor meer informatie kunt u terecht bij Harrie Winteraeken.

·         Aanvullende informatie over de VPRO Tegenlicht aflevering ‘Mijn Bullshitbaan’ van zondag 24 maart 2019:

Het fenomeen ‘bullshitbaan’ werd op de kaart gezet door de Amerikaanse antropoloog David Graeber. Het beeld dat hij schetst, verklaart een hoop hedendaagse fenomenen, waar economen, sociologen en politicologen zich eerder geen raad mee wisten. De almaar uitdijende bureaucratie in bedrijven, bijvoorbeeld, waar niets of niemand effectiever of productiever van wordt. Volgens Graeber is de managerscultuur van vandaag een nieuw feodaal systeem, waarbinnen topmanagers hun koninkrijkjes opbouwen onder de vlag van efficiëntie. De bouwstenen zijn nutteloze afdelingen waar mensen de weg kwijtraken.

Maar er zijn (ex-)werknemers bij wie het kwartje valt. Bij de overheid, in het bedrijfsleven en bij multinationals doorbreken zij het bullshit-taboe. Hun werk, zeggen ze, slaat nergens op. Ze schetsen een ontluisterend beeld van een kantoortuin waarin de belangrijkste taak van de werknemer is dat hij of zij meespeelt in de bullshitpoppenkast. Hoe lang geloven we nog in betaald werk als het hoogst haalbare?

Met o.a.: David Graeber (antropoloog en auteur van ‘Bullshitjobs’), Katinka van Cranenburgh (consultant ‘ethical business’), Emmie (voormalig communicatiemedewerker), Mehdi (voormalig content manager), Mark (product manager), Jeroen van der Most (voormalig marktonderzoeker, nu AI-kunstenaar) en Eilis Lawlor (politicoloog en economisch socioloog).