Wordt
het referendum een worsteling met uzelf?
Referendum over
het Associatieverdrag met Oekraïne roept veel vragen op die moeilijk te
beantwoorden zijn.
Op 6 april wordt het referendum gehouden over de
Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne. Een verrassend
onderwerp voor een referendum. Momenteel worden we langzaamaan opgewarmd voor dit
referendum. Het aantal argumenten en meningen is groot en loopt ver uiteen.
Maar wat wordt ons standpunt? Voor of tegen?
Het initiatief voor dit referendum werd genomen door
het comité ‘Geenpeil’. Geenpeil komt voort uit het Burgercomité-EU, weblog
Geenstijl en het Forum voor Democratie van eurocriticus Thierry Baudet. Dit
zijn niet direct organisaties waar iedereen zich sterk mee verbonden voelt.
Maar ze waren blijkbaar wel in staat om voor dit referendum afgelopen najaar in
vrij korte tijd 450.000 handtekeningen te verzamelen (voor een referendum zijn
er 300.000 nodig). Dus worden we als kiezer gevraagd. En alleen al om deze
reden verdient het vraagstuk van het referendum zeker onze belangstelling.
Je kunt dit referendum van verschillende zijden
‘aanvliegen’: Wat vinden we van de inzet van het instrument referendum? Een
goede democratische oefening of een nutteloze actie? Nemen we de moeite om te
gaan stemmen en is je eigen keuze in ieder geval voor jezelf belangrijk? Of
gokken we erop dat de opkomst toch niet boven de 30 % komt om het referendum
geldig te krijgen? En kan je het risico nemen om te ‘verliezen’ mede door niet
te stemmen?
Wat zijn de achterliggende bedoelingen van Geenpeil?
Alleen nobele en neutrale democratische drijfveren? Of willen ze de EU een hak
zetten? Bieden ze hiermee vooral voor Eurosceptici en de anti-Europese beweging
een podium? En als je in het ‘andere kamp’ zit, moet je dan automatisch ‘voor’
stemmen?
Het is een raadplegend referendum over een
overeenkomst die al door alle landen is geratificeerd. Mocht ‘nee’ de uitkomst
zijn, wordt dan die goedkeuring weer ingetrokken? Doorbreekt huidig
EU-voorzitter Nederland daarmee de vereiste unanimiteit waardoor het hele
verdrag van tafel gaat? Of kunnen kabinet en parlement het verdrag tegen de wil
van het volk laten voortbestaan? De hoon van Geenstijl, maar ook van meer
democratisch ingestelde mensen zal ongekend groot zijn.
En dan de Associatieovereenkomst zelf? Wat houdt het
verdrag in? Wat is de bedoeling? Een gewoon handelsverdrag waarvan alle
partners economische beter worden, of is het meer? Wat voor voorwaarden zijn er
aan verbonden? Gaat het uit van kapitalistische vrijhandel of van duurzaam
maatschappelijk verantwoord ondernemen? Moeten Mensenrechten worden
gerespecteerd?
Dat brengt ons op de Oekraïne zelf. Is het daar een en
al corruptie wat de klok slaat? Of is de Oekraïne zichzelf langzaam aan het
verbeteren en vraagt dat proces om ondersteuning? We mogen niet uit het oog
verliezen dat de weigering van de vorige, pro-Russische regering van president Viktor
Janoekovitsj om het associatieverdrag te ondertekenen, mede leidde tot grote
demonstraties op het Maidanplein (Plein van de Onafhankelijkheid) in Kiev. Deze
opstand leidde in februari 2014 tot de val van Janoekovitsj. Bij de
verkiezingen in mei 2014 kwam er een meer prowesterse regering onder leiding
van Petro Porosjenko. Laten we nu door tegen dit referendum te stemmen het
Oekraïense volk in de kou staan?
Biedt dat verdrag de Oekraïne ook toekomstperspectief
op het lidmaatschap van de Europese Unie? President Porosjenko heeft
daarover al hoge verwachtingen uitgesproken. Maar onze Mark Rutte houdt de boot
af. Is Oekraïne als het wel aan de voorwaarden van het lidmaatschap van de EU
voldoet, ook welkom? En wordt het na Griekenland het volgende zorgenkindje van
Europa?
Dan zijn er nog wat
geopolitieke argumenten, zoals hoe verhoudt de Associatieovereenkomst zich tot
buurland Rusland, een grotere handelspartner van de EU én onderhevig aan
handelsboycots? Houdt het verdrag Rusland verder buiten de deur of is het net een
extra reden voor Vladimir Poetin om de (militaire) druk op de Oekraïne op te
voeren? In dit verband weten we dat Poetin zijn handen niet van de Oekraïne kan
afhouden met de verovering van de Krim en de oorlog in het oosten van het land.
Het referendum is een ingewikkelde en veelzijdige
kwestie. Kunnen we als kiezer hierover een gefundeerd oordeel vellen? En als we
gaan stemmen, welke argumenten gaan dan de doorslag geven? De doorwrochte
analyse of de onderbuikgevoelens? Al met al voldoende
stof voor een discussie of worsteling met uzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten