donderdag 30 april 2009
Foutloos schrijven is geen noodzaak
Vooral bestemd voor wie vindt dat we teveel moeite doen om foutloos te schrijven:
Green Deal: creatief antwoord GroenLinks op ecologische en economische crisis.
Green Deal: creatief antwoord van GroenLinks op ecologische en economische crisis.
Vanzelfsprekend heeft een creatieve politieke partij als GroenLinks een antwoord op onze ecologische en economische crisis. Het heet Green Deal. Green Deal geeft richting aan mogelijke (deel)oplossingen. Omdat deze crises alles van doen hebben met grootschalige problemen als energie en klimaatverandering, is de speerpunt gericht op duurzame energie: ‘Maak werk van zon en wind’.
Met Green Deal richt GroenLinks ook op het Europees Parlement en de aanstaande Europese verkiezingen. GroenLinks wil dat de Europese Unie samen met het bedrijfsleven in heel Europa 500 miljard euro investeert. Dat levert ook in totaal 5 miljoen groene banen op. Want bijvoorbeeld één windmolen levert al zeven banen op. En ook het massaal zonnepanelen op daken plaatsen levert duizenden nieuwe banen op.
U kunt de Green Deal op twee manieren steunen: onderteken de (Europese) petitie van de samenwerkende groene partijen in Europa voor Green Deal op www.groenlinks.nl/energie en stem GroenLinks natuurlijk!
Overigens is er ook nog een computerspel gemaakt waarbij je ‘foute energie’ moet uitschakelen. En dat spel vind je ook op de website van GroenLinks.
Vanzelfsprekend heeft een creatieve politieke partij als GroenLinks een antwoord op onze ecologische en economische crisis. Het heet Green Deal. Green Deal geeft richting aan mogelijke (deel)oplossingen. Omdat deze crises alles van doen hebben met grootschalige problemen als energie en klimaatverandering, is de speerpunt gericht op duurzame energie: ‘Maak werk van zon en wind’.
Met Green Deal richt GroenLinks ook op het Europees Parlement en de aanstaande Europese verkiezingen. GroenLinks wil dat de Europese Unie samen met het bedrijfsleven in heel Europa 500 miljard euro investeert. Dat levert ook in totaal 5 miljoen groene banen op. Want bijvoorbeeld één windmolen levert al zeven banen op. En ook het massaal zonnepanelen op daken plaatsen levert duizenden nieuwe banen op.
U kunt de Green Deal op twee manieren steunen: onderteken de (Europese) petitie van de samenwerkende groene partijen in Europa voor Green Deal op www.groenlinks.nl/energie en stem GroenLinks natuurlijk!
Overigens is er ook nog een computerspel gemaakt waarbij je ‘foute energie’ moet uitschakelen. En dat spel vind je ook op de website van GroenLinks.
€ 60 boete voor twee wielen in het gras?
Ik wil niet beweren dat ik de braafheid zelve ben in het verkeer, maar ik wil me wel zo goed mogelijk aan de verkeersregels houden. Ik vind dat ik een beetje voorbeeldfunctie heb als lid van het bestuursplatform van het Regionaal Orgaan Verkeersveiligheid Limburg. Zelfs bij 30 km wegen (zoals in mijn eigen woonstraat) probeer ik me aan de snelheidsbeperking te houden. Daarbij neem ik voor lief dat ik dan ook regelmatig word ingehaald.
Maar nu heeft een oplettende diender me dan toch (ook) te pakken. Op de P&R parkeerplaats tegenover Van de Valk in Stein had ik mijn autootje met twee wielen op het gras naast de weg gezet. Misschien in totaal 30 cm van de straatkant. De parkeervakken waren alle bezet en de auto geheel op de straat zetten, laat wat weinig manoeuvreerruimte over. Ongeveer 15 auto’s hadden hetzelfde gedaan en ook een bon gekregen. Daar sta je dan met je goeie mobiliteitsgedrag.
Mijn overtreding is dat ik het voertuig heb ‘laten staan in park, plantsoen, openbare beplantingen of groenstroken’ (op het gele bonnetje stond alleen groenstrook). En dat is goed voor een beschikking van het Centraal Justitieel Incasso Bureau met een sanctie van € 60.
Toch wil ik wel eens weten welke verkeersregel ik heb overtreden. Daarvoor heb ik het boekje Verkeersborden en Verkeersregels in Nederland van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en de regionale en provinciale organen verkeersveiligheid eens nader bestudeerd.
In artikel 10 lid 1 staat “Andere bestuurders … gebruiken de rijbaan. Zij mogen voor het parkeren van hun voertuig tevens andere weggedeelten gebruiken behalve het trottoir, het voetpad, het fiets/bromfietspad of het ruiterpad”. De berm wordt niet expliciet uitgesloten, terwijl deze toch bij de weg hoort. (Fietsen mogen ook in de berm worden geparkeerd.)
Bij artikel 23, dat gaat over ‘stil staan’, ook niets over ‘twee wielen in het gras’ of wat daarop lijkt. Artikel 24 gaat over parkeren. Het belangrijkste is lid 4: “Indien een parkeergelegenheid, aangeduid met een van de verkeersborden E4 tot en met E13, is voorzien van parkeervakken, mag slechts in die vakken worden geparkeerd. De P&R is een parkeerplaats met parkeervakken, maar een bord Parkeergelegenheid aan de ingang ontbreekt! Ik wil me best aan de verkeersregels en verkeersborden houden, maar dan moeten ze er wel van toepassing zijn, c.q. staan.
En voor de volledigheid. De parkeerplaats is ook niet aangeduid als Erf, waar je ook alleen mag parkeren op plaatsen die zijn voorzien van een P-tegel of P-bord (artikel 46).
Maar het ergste komt nog. De toegangsweg naar de P&R heeft aanliggende fietspaden met het bord G12 Fiets/bromfietspad. Deze weg is buiten de bebouwde kom en heeft dus een maximumsnelheid van 80 km per uur. Op dit fiets/bromfietspad stonden ook minstens 5 auto’s geparkeerd. En die hadden geen bon achter de ruitenwisser. Dat gaf mij de stellige indruk dat die overijverige diender zijn kwantum bonnen haalde voor een marginale verkeersovertreding (en misschien wel geen), terwijl de forse overtreding van het parkeren op het fietspad, waardoor fietsers op de rijbaan van een 80 km weg worden gedwongen, niet werd bekeurd. Omdat het in onze maatschappij in toenemende mate voorkomt dat mensen die een dienstbaar beroep uitoefenen onheus worden bejegend, onthoud ik mij nu van een kwalificatie voor deze diender en zijn superieur die deze discutabele prioritering blijkbaar goed vindt.
Ik ben het dus niet eens met deze beschikking. Daarom heb ik een beroepsschrift met bovenstaande strekking en enkele foto’s sturen naar de officier van justitie van dienst. En die moet wel hele goeie argumenten hebben, wil ik dit niet ook voorleggen aan de kantonrechter. Die houdt toch zitting in het pand naast dat waarin ik werk. Voor de voorzichtigheid ga ik daar maar te voet naar toe.
Maar nu heeft een oplettende diender me dan toch (ook) te pakken. Op de P&R parkeerplaats tegenover Van de Valk in Stein had ik mijn autootje met twee wielen op het gras naast de weg gezet. Misschien in totaal 30 cm van de straatkant. De parkeervakken waren alle bezet en de auto geheel op de straat zetten, laat wat weinig manoeuvreerruimte over. Ongeveer 15 auto’s hadden hetzelfde gedaan en ook een bon gekregen. Daar sta je dan met je goeie mobiliteitsgedrag.
Mijn overtreding is dat ik het voertuig heb ‘laten staan in park, plantsoen, openbare beplantingen of groenstroken’ (op het gele bonnetje stond alleen groenstrook). En dat is goed voor een beschikking van het Centraal Justitieel Incasso Bureau met een sanctie van € 60.
Toch wil ik wel eens weten welke verkeersregel ik heb overtreden. Daarvoor heb ik het boekje Verkeersborden en Verkeersregels in Nederland van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en de regionale en provinciale organen verkeersveiligheid eens nader bestudeerd.
In artikel 10 lid 1 staat “Andere bestuurders … gebruiken de rijbaan. Zij mogen voor het parkeren van hun voertuig tevens andere weggedeelten gebruiken behalve het trottoir, het voetpad, het fiets/bromfietspad of het ruiterpad”. De berm wordt niet expliciet uitgesloten, terwijl deze toch bij de weg hoort. (Fietsen mogen ook in de berm worden geparkeerd.)
Bij artikel 23, dat gaat over ‘stil staan’, ook niets over ‘twee wielen in het gras’ of wat daarop lijkt. Artikel 24 gaat over parkeren. Het belangrijkste is lid 4: “Indien een parkeergelegenheid, aangeduid met een van de verkeersborden E4 tot en met E13, is voorzien van parkeervakken, mag slechts in die vakken worden geparkeerd. De P&R is een parkeerplaats met parkeervakken, maar een bord Parkeergelegenheid aan de ingang ontbreekt! Ik wil me best aan de verkeersregels en verkeersborden houden, maar dan moeten ze er wel van toepassing zijn, c.q. staan.
En voor de volledigheid. De parkeerplaats is ook niet aangeduid als Erf, waar je ook alleen mag parkeren op plaatsen die zijn voorzien van een P-tegel of P-bord (artikel 46).
Maar het ergste komt nog. De toegangsweg naar de P&R heeft aanliggende fietspaden met het bord G12 Fiets/bromfietspad. Deze weg is buiten de bebouwde kom en heeft dus een maximumsnelheid van 80 km per uur. Op dit fiets/bromfietspad stonden ook minstens 5 auto’s geparkeerd. En die hadden geen bon achter de ruitenwisser. Dat gaf mij de stellige indruk dat die overijverige diender zijn kwantum bonnen haalde voor een marginale verkeersovertreding (en misschien wel geen), terwijl de forse overtreding van het parkeren op het fietspad, waardoor fietsers op de rijbaan van een 80 km weg worden gedwongen, niet werd bekeurd. Omdat het in onze maatschappij in toenemende mate voorkomt dat mensen die een dienstbaar beroep uitoefenen onheus worden bejegend, onthoud ik mij nu van een kwalificatie voor deze diender en zijn superieur die deze discutabele prioritering blijkbaar goed vindt.
Ik ben het dus niet eens met deze beschikking. Daarom heb ik een beroepsschrift met bovenstaande strekking en enkele foto’s sturen naar de officier van justitie van dienst. En die moet wel hele goeie argumenten hebben, wil ik dit niet ook voorleggen aan de kantonrechter. Die houdt toch zitting in het pand naast dat waarin ik werk. Voor de voorzichtigheid ga ik daar maar te voet naar toe.
maandag 13 april 2009
Fusie PsL: gemeenten dienen voor en tegen objectiever af te wegen.
Op vrijdag 10 april stond een oproep in de regionale krant om te reageren op de nieuwe discussie over het fuseren van de gemeenten van Parkstad Limburg. Hieronder staat mijn reactie:
Gemeenten dienen voor en tegen objectiever af te wegen.
Het gesteggel over het fuseren van de (stedelijke) gemeenten in de Oude Mijnstreek was eigenlijk weer gestart kort na de vorige gemeentelijke herindeling in 1981. Halverwege de 90er jaren van de vorige eeuw was deze discussie (onder leiding van oud burgemeester Zef Pleumeekers) ook zeer actueel. Ik heb in 1996 als raadslid voor GroenLinks in Heerlen een grijsboek gemaakt (om de samenhang te benadrukken op kettingpapier afgedrukt). Het was een grijsboek omdat het uitdrukking gaf aan een discussie die niet zwart – wit was, maar een resultaat van allerlei argumenten voor en tegen.
Die samenhang ofwel de integrale benadering mis ik keer op keer in de discussie over samenwerking of fuseren van de Parkstad Limburg gemeenten en tenminste de stedelijke gemeenten Brunssum, Heerlen, Kerkrade en Landgraaf. Meestal wordt gemeentelijke herindeling of fuseren in beeld gebracht als hét (enige) alternatief voor als het hier of daar misgaat. Het belangrijkste voorbeeld hierbij is de slechte samenwerking op het gebied van de ruimtelijke ordening en in het bijzonder de ontwikkeling rondom het Parkstad Limburg stadion. Als dit terrein zou zijn benaderd vanuit pure ruimtelijke ordening en mobiliteit, dan was men al gauw klaar (zie hiervoor de retail- of detailhandelsnota van Parkstad Limburg uit 2002). Maar gemeentelijke (Kerkraadse) belangen en de verwachtingen die zijn gewekt bij de projectontwikkelaar liggen hier al jaren dwars.
Echter, dit is echter slechts één (ondergeschikt) facet in het grote geheel van functioneren van de gemeenten afzonderlijk, in hun samenwerking en mogelijk in het streven naar één grote (stedelijke) gemeente. De overige onderbouwing is vaak vrij gemakkelijk. Als voorbeeld hiervan durf ik gerust te stellen dat de buitenring niet hoeft te worden aangelegd als Brunssum zich niet meer hoeft te profileren en te ontwikkelen als zelfstandige gemeente, maar een wijk van Heerlen wordt.
Schaalvergroting zal voor sommige aspecten zeker voordelen bieden (en door anderen zoals de provincie en Maastricht zelfs als bedreigend worden ervaren), maar op andere terreinen niets extra’s bieden. Om de discussie echt breed te kunnen voeren moet er naar mijn mening een algemeen overzicht worden gemaakt van alle aspecten (van buurtgericht werken tot Euregionale samenwerking en de relatie met Den Haag en Brussel) die relevant zijn. Daarbij dient per onderdeel afgewogen te worden welke organisatievorm en schaalgrootte daar het beste bij past en hoeveel deze afwijkt van de huidige organisatievorm. Zo ontstaat er een matrix waaruit in redelijk objectieve mate kan worden bepaald welke schaalgrootte het meest optimaal is.
Deze aanpak zal de discussie meer diepgang bieden. Daarbij is het essentieel dat de discussie vooral van binnenuit wordt gevoerd (natuurlijk wel in volle openheid). Deskundigen van buiten hebben naar mijn mening een te beperkt beeld omdat ze het vooral bekijken vanuit hun eigen perspectief, belangen en contacten met de gemeenten.
ps.: Dit stuk is gepubliceerd op donderdag 16 april in Dagblad De Limburger en het Limburgs Dagblad als opiniebijdrage Parkstad.
Gemeenten dienen voor en tegen objectiever af te wegen.
Het gesteggel over het fuseren van de (stedelijke) gemeenten in de Oude Mijnstreek was eigenlijk weer gestart kort na de vorige gemeentelijke herindeling in 1981. Halverwege de 90er jaren van de vorige eeuw was deze discussie (onder leiding van oud burgemeester Zef Pleumeekers) ook zeer actueel. Ik heb in 1996 als raadslid voor GroenLinks in Heerlen een grijsboek gemaakt (om de samenhang te benadrukken op kettingpapier afgedrukt). Het was een grijsboek omdat het uitdrukking gaf aan een discussie die niet zwart – wit was, maar een resultaat van allerlei argumenten voor en tegen.
Die samenhang ofwel de integrale benadering mis ik keer op keer in de discussie over samenwerking of fuseren van de Parkstad Limburg gemeenten en tenminste de stedelijke gemeenten Brunssum, Heerlen, Kerkrade en Landgraaf. Meestal wordt gemeentelijke herindeling of fuseren in beeld gebracht als hét (enige) alternatief voor als het hier of daar misgaat. Het belangrijkste voorbeeld hierbij is de slechte samenwerking op het gebied van de ruimtelijke ordening en in het bijzonder de ontwikkeling rondom het Parkstad Limburg stadion. Als dit terrein zou zijn benaderd vanuit pure ruimtelijke ordening en mobiliteit, dan was men al gauw klaar (zie hiervoor de retail- of detailhandelsnota van Parkstad Limburg uit 2002). Maar gemeentelijke (Kerkraadse) belangen en de verwachtingen die zijn gewekt bij de projectontwikkelaar liggen hier al jaren dwars.
Echter, dit is echter slechts één (ondergeschikt) facet in het grote geheel van functioneren van de gemeenten afzonderlijk, in hun samenwerking en mogelijk in het streven naar één grote (stedelijke) gemeente. De overige onderbouwing is vaak vrij gemakkelijk. Als voorbeeld hiervan durf ik gerust te stellen dat de buitenring niet hoeft te worden aangelegd als Brunssum zich niet meer hoeft te profileren en te ontwikkelen als zelfstandige gemeente, maar een wijk van Heerlen wordt.
Schaalvergroting zal voor sommige aspecten zeker voordelen bieden (en door anderen zoals de provincie en Maastricht zelfs als bedreigend worden ervaren), maar op andere terreinen niets extra’s bieden. Om de discussie echt breed te kunnen voeren moet er naar mijn mening een algemeen overzicht worden gemaakt van alle aspecten (van buurtgericht werken tot Euregionale samenwerking en de relatie met Den Haag en Brussel) die relevant zijn. Daarbij dient per onderdeel afgewogen te worden welke organisatievorm en schaalgrootte daar het beste bij past en hoeveel deze afwijkt van de huidige organisatievorm. Zo ontstaat er een matrix waaruit in redelijk objectieve mate kan worden bepaald welke schaalgrootte het meest optimaal is.
Deze aanpak zal de discussie meer diepgang bieden. Daarbij is het essentieel dat de discussie vooral van binnenuit wordt gevoerd (natuurlijk wel in volle openheid). Deskundigen van buiten hebben naar mijn mening een te beperkt beeld omdat ze het vooral bekijken vanuit hun eigen perspectief, belangen en contacten met de gemeenten.
ps.: Dit stuk is gepubliceerd op donderdag 16 april in Dagblad De Limburger en het Limburgs Dagblad als opiniebijdrage Parkstad.
Fortuna SC: het gemis van ‘loopplankbegeleiding’
Wat was het spannend hè? Een hele week fusieclub Sporting Limburg. Maar nu zijn dan toch de plannen voor de opheffing van Fortuna SC gestaakt. En Roda mag Roda blijven. Belangrijke vragen zijn nu of Roda toch degradeert en Fortuna het einde van het jaar haalt. Dat eerste is (gelukkig) vooral een sportieve aangelegenheid. Voetballen dus! Fortuna zal nu echt moeten stoppen met het stapelen van schuld op schuld en het alleen uitvoeren van nepsaneringen. Of zoals ieder bedrijf of burger: zijn schulden in bedwang houden en niet meer geld uitgeven dan dat er binnenkomt. Misschien wordt het dan toch nog wat als regionale semiprofclub.
Bijna was een ongelofelijk staaltje machtspolitiek en opportunisme geslaagd. Die stuurgroep had naar mijn mening teveel macht gekregen. Zelfs nadat de meest krachtige argumenten, het geld van de sponsors en de beoogde sportieve prestaties, waren ontkracht, bleef men onverdroten doorgaan. Het kan niet anders worden begrepen dan dat de stuurgroep de verwachtingen die de Provincie Limburg had gewekt met meer dan beide handen heeft omarmd, ook al was vanaf het begin duidelijk dat staatssteun niet kan.
Maar het staat ook voor mij als een paal boven water dat gedeputeerde staten en in het bijzonder gouverneur Léon Frissen duidelijke verwachtingen hebben gewekt. Het blijft bijzonder opmerkelijk en afkeurenswaardig dat deze bestuurders zo gemakkelijk miljoenen beschikbaar willen stellen zonder enige beleidsonderbouwing aan persoonlijke voorkeuren. Als ze hun zin hadden gekregen, dan hoeven Provinciale Staten geen beleid of begroting meer vast te stellen, want dan doen ze toch gewoon wat ze willen. Maar dan kan ook iedereen met een simpele verwijzing naar deze politieke willekeur geld claimen voor ieder willekeurig doel.
Maar het blijkt dat er in onze democratie en in de coalitiepolitiek toch nog wat veerkracht en zelfbeperkend vermogen zit. Een pluim voor Provinciale Staten en in het bijzonder het CDA. Maar dit was ook wat al te gortig.
En waar is het nu op gestrand? Er was onvoldoende geld beschikbaar voor onder andere de ‘loopplankbegeleiding’. Bij loopplanken denk ik toch al aan wankele planken over water. Bijna was de loopplank voor Fortuna een duikplank geworden voor een ongewisse sprong in het diepe. En ik weet niet of voetballers ook goede zwemmers zijn.
Bijna was een ongelofelijk staaltje machtspolitiek en opportunisme geslaagd. Die stuurgroep had naar mijn mening teveel macht gekregen. Zelfs nadat de meest krachtige argumenten, het geld van de sponsors en de beoogde sportieve prestaties, waren ontkracht, bleef men onverdroten doorgaan. Het kan niet anders worden begrepen dan dat de stuurgroep de verwachtingen die de Provincie Limburg had gewekt met meer dan beide handen heeft omarmd, ook al was vanaf het begin duidelijk dat staatssteun niet kan.
Maar het staat ook voor mij als een paal boven water dat gedeputeerde staten en in het bijzonder gouverneur Léon Frissen duidelijke verwachtingen hebben gewekt. Het blijft bijzonder opmerkelijk en afkeurenswaardig dat deze bestuurders zo gemakkelijk miljoenen beschikbaar willen stellen zonder enige beleidsonderbouwing aan persoonlijke voorkeuren. Als ze hun zin hadden gekregen, dan hoeven Provinciale Staten geen beleid of begroting meer vast te stellen, want dan doen ze toch gewoon wat ze willen. Maar dan kan ook iedereen met een simpele verwijzing naar deze politieke willekeur geld claimen voor ieder willekeurig doel.
Maar het blijkt dat er in onze democratie en in de coalitiepolitiek toch nog wat veerkracht en zelfbeperkend vermogen zit. Een pluim voor Provinciale Staten en in het bijzonder het CDA. Maar dit was ook wat al te gortig.
En waar is het nu op gestrand? Er was onvoldoende geld beschikbaar voor onder andere de ‘loopplankbegeleiding’. Bij loopplanken denk ik toch al aan wankele planken over water. Bijna was de loopplank voor Fortuna een duikplank geworden voor een ongewisse sprong in het diepe. En ik weet niet of voetballers ook goede zwemmers zijn.
Tarieven voor gas en elektriciteit gaan omlaag?
Er worden voor de zomer forse tariefverlagingen aangekondigd voor gas en elektriciteit. Dat kan nu omdat de energieprijzen het laatste half jaar fors zijn gedaald. De tarieven ijlen daar een halfjaar bij achter. Toch maar even die lange koude dure winter meegenomen, waarin de tarieven fors hoger waren dan de olie- en daarvan afgeleide gas- en elektriciteitsprijzen.
Dat zal voor de toch al forse winsten van de energiebedrijven nog een behoorlijke oppepper zijn. Dit is ook weer aardig voor het dividend voor de aandeelhouders, de provincies en de gemeenten. Schrale troost hierbij is dat met dit rondpompen ons te veel betaalde geld tenminste nog voor onze regionale maatschappij behouden blijft.
Maar onze slimme bestuurders vinden dat het met de verkoop van Essent aan RWE in de toekomst beter is dat dit soort bonussen ten goede moet komen aan de nieuwe aandeelhouders?
Harrie Winteraeken.
Dat zal voor de toch al forse winsten van de energiebedrijven nog een behoorlijke oppepper zijn. Dit is ook weer aardig voor het dividend voor de aandeelhouders, de provincies en de gemeenten. Schrale troost hierbij is dat met dit rondpompen ons te veel betaalde geld tenminste nog voor onze regionale maatschappij behouden blijft.
Maar onze slimme bestuurders vinden dat het met de verkoop van Essent aan RWE in de toekomst beter is dat dit soort bonussen ten goede moet komen aan de nieuwe aandeelhouders?
Harrie Winteraeken.
Abonneren op:
Posts (Atom)