Amanda Kluveld leidt de aandacht van de hoofdzaken af.
In haar column van 12 juli bekritiseert Amanda Kluveld de woordkeuze van Frans Timmermans in zijn kritiek op NSC-Kamerlid Diederik Boomsma tijdens het debat in de Tweede Kamer over de recent aangenomen asielwetten. Timmermans (GroenLinks-PvdA) mocht van Kluveld deze woorden niet gebruiken omdat Timmermans in een andere rol in 2022 daar ook van wordt beticht. Zij gaat ervanuit dat Timmermans tijdens dat debat over de asielwetten de aandacht wilde afleiden van wat voor Timmermans echt pijnlijk is (een subsidieaffaire uit de tijd dat hij nog Eurocommissaris was). Gezien de periode die zit tussen het bekend worden van deze ‘affaire’ begin dit jaar en het debat begin juli, een nogal onwaarschijnlijke aanname.
Echter, de aandacht afleiden van wat echt de hoofdzaak is, dat doet Amanda Kluveld hiermee ook: de behandeling en stemming over de zeer gebrekkige en naar mijn mening ook asociale asielwetten, en in het bijzonder het geklungel met enkele amendementen van de Tweede Kamer zelf. En hoe de voormalige coalitiegenoten zich laten gijzelen door Geert Wilders, in hun drang de kiezer te willen bewijzen dat ze ook zonder de PVV in de regering het ‘strengste asielbeleid ooit’ kunnen realiseren.
In haar column van 17 juli geeft Amanda Kluveld weer een rare wending aan een probleem dat zij terecht benoemd als groot risico voor de democratie. Zij bekritiseert de burgemeester van Utrecht, Sharon Dijksma, dat ze de grimmige wanorde na een debat over een motie over Gaza heeft beëindigd met blijkbaar goed gekozen woorden. Zij heeft schreeuwende en opdringerige activisten ervan weten te overtuigen dat ze beter de raadszaal en gemeentehuis konden verlaten. En deze activisten waren blijkbaar ondanks hun grote boosheid ook nog voldoende voor rede vatbaar. Je zou denken: ‘een pluim voor deze vreedzame conflictoplossing’. Dat lukt in de praktijk veel te weinig. En dan mag de Mobiele Eenheid de veldslag leveren.
Maar nee, Amanda Kluveld legt de nadruk op enkele negatieve aspecten van wat zij noemt ‘de bestuurlijke reflex om te de-escaleren tot elke prijs’. Zij meent dat de de-escalatie tegen de rechtsorde ingaat, omdat de activisten zich voor de rechter moeten verantwoorden voor hun daden. Voor haar gemoedsrust: de activist die de beveiliger heeft geslagen, kan wellicht alsnog worden opgespoord, als hier beelden van beschikbaar zijn.
Kluveld wijst erop dat de activisten de (lokale) democratie in gevaar hebben gebracht, maar dat is in dit geval slechts beperkt aan de orde. De besluitvorming over de motie heeft gewoon plaatsgevonden en na de schorsing met deze incidenten ging de raadsvergadering gewoon verder.
De oplossing die Amanda Kluveld oppert voor het waarborgen van een ongestoorde vergadering is het beschermen van de raadszaal tegen indringers. Mooi bedacht maar de democratische discussie en besluitvorming horen ook toegankelijk en transparant te zijn. En het is schier onmogelijk om vooraf bij het belangstellende publiek een onderscheid maken tussen de goedwillende toehoorder en de mogelijke activist.
De democratische besluitvorming komt tegenwoordig echter wel zeker in gevaar door activisme en dreiging met geweld. Amanda Kluveld gebruikt alleen het verkeerde voorbeeld. Wellicht doet ze dat omdat ze een grotere aversie heeft tegen linkse politici dan dat ze heeft tegen extreemrechtse agitatie? De (lokale) democratische besluitvorming is in een aantal gevallen wel degelijk negatief beïnvloed. Denk daarbij aan de demonstraties tegen de komst van asielzoekerscentra. Hierbij is in het (recente) verleden regelmatig fors geweld gebruikt. Raadsleden worden persoonlijk geïntimideerd. Een dieptepunt is dat begin juli de gemeente Coevorden ervan afziet om veertien minderjarige meisjes met verblijfsstatus te huisvesten in 5 rijtjeshuizen in de buurt Tuindorp. Na geweldsexplosies kan de gemeente ‘de veiligheid van deze meisjes op dit moment niet waarborgen’. Het is triest dat de negatieve sentimenten tegen asielzoekers en deze gewelddadige protesten mee worden aangewakkerd door extreemrechtse politici zoals Geert Wilders en Thierry Baudet. Zie bijvoorbeeld ook hoe Wilders op 6 juli jl. de tegenstanders toespreekt bij een AZC-protest in Zwolle.
Wat mij betreft mag Amanda Kluveld best kritisch zijn op linkse politici, maar het lijkt erop dat ze de aandacht wil afleiden van de werkelijke hoofdoorzaken, namelijk de slechte asielwetten en de door (extreem) rechts veroorzaakte ondermijning van de democratie.
