In 2000 hebben de wereld regeringsleiders afgesproken dat de belangrijkste problemen waar enorm veel mensen mee te maken hebben in 2015 de wereld uit zijn of tenminste een stuk minder vaak voorkomen. Inmiddels hebben alle landen zich verbonden aan deze millenniumdoelen. Afgesproken is dat in 2015:
· extreme armoede en honger zijn uitgebannen,
· alle jongens en meisjes naar school gaan,
· mannen en vrouwen dezelfde rechten hebben,
· kindersterfte sterk afgenomen is,
· er minder vrouwen door zwangerschap sterven,
· de verspreiding van ziektes als aids en malaria is gestopt,
· meer mensen in een duurzaam milieu leven (met veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen beschikbaar) en
· er meer eerlijke handel, schuldenverlichting en hulp is.
Secretaris van het Overleggroep Mondiale Vorming Heerlen en gemeenteraadslid voor de SP Wim van Kempen heeft het initiatief genomen dat de gemeente Heerlen ook de millenniumdoelen onderschrijft. Hij diende daartoe een motie in tijdens de gemeenteraadsvergadering van 28 juni jl. Deze motie is door het college van burgemeester en wethouders overgenomen. Daarmee sluit Heerlen zich aan bij een oproep van de Vereniging Nederlandse gemeenten. De VNG heeft hiervoor ook een brochure Millenniumgemeente gemaakt.
De millenniumdoelen bieden Heerlen een kader waarbinnen een serie initiatieven rond (zonne)energie, milieu en duurzaamheid, de strijd tegen armoede en ongelijkheid en internationale samenwerking bij elkaar komen. De gemeente Heerlen kan zo zelf meewerken aan het behalen van de millenniumdoelen, maar ook burgerinitiatieven hierin ondersteunen.
De gemeenteraad heeft de wens uitgesproken om zich te willen inzetten voor het behalen van de millenniumdoelen, hier en in ontwikkelingslanden, met eigen middelen en in samenwerking met de burgers in de stad. De raad heeft B&W gevraagd om met concrete voorstellen te komen. Deze voorstellen worden begin dit najaar verwacht.
Meer algemene informatie is beschikbaar op www.millenniumgemeente.nl.
Op zaterdag 7 juli (7-7-7) is op het voormalige eiland Schokland nog eens aandacht voor de millenniumdoelen gevraagd. Daar heeft minister Bert Koenders van Ontwikkelingssamenwerking toegezegd om geld vrij te maken voor projecten die millenniumdoelen ondersteunen. Wellicht kan de gemeente hier ook een beroep op doen.
Verder is in het gesprek tussen vertegenwoordigers van de OMVH en wethouder Peter van Zutpen op 5 juli gebleken dat niet hij maar wethouder Smeets van Ruimtelijke Ordening en Milieu dit in portefeuille heeft. We zullen ‘m eens aan zijn jasje trekken. Want de OMVH heeft de millenniumdoelen als een van zijn speerpunten voor zijn activiteiten.
Harrie Winteraeken
zaterdag 22 september 2007
Fietsersbond vraagt vrijliggende fietspaden in Voerendaal
PERSBERICHT
Fietsersbond wil vrijliggende fietspaden in Voerendaal
Binnenkort behandelt de gemeenteraad van Voerendaal het zogenaamde Meerjareninvesteringsprogramma. Daarin wordt voorgesteld dat een aantal verbindingswegen met de hoogste prioriteit worden opgeknapt. Volgens dit plan zijn veel wegen dringend aan renovatie of zelfs aan gehele reconstructie toe.
De veiligheid en het comfort van veel verbindende wegen in het buitengebied laten voor fietsers te wensen over. In een brief aan de gemeenteraad van Voerendaal vraagt de Fietsersbond afdeling Parkstad Limburg speciaal de aandacht voor wegen waar een maximumsnelheid voor gemotoriseerd verkeer van 80 km/uur geldt en waar de weg bestaat uit twee keer 1 rijbaan zonder scheiding van snel- en langzaam verkeer. Deze wegen zijn over het algemeen behoorlijk smal en soms ook erg bochtig.
Op dit type wegen kunnen gevaarlijke situaties ontstaan waarbij hard rijdende auto’s en fietsers in het gedrang komen. De Fietsersbond is niet bekend met de daadwerkelijke ongevallencijfers, maar ze is van mening dat de risico’s voor fietsers en andere langzame verkeersdeelnemers groot zijn. Daarbij refereert de bond aan een ernstig ongeluk op 5 augustus jl. in Reimerstok (Gulpen-Wittem) waarbij drie jongeren werden aangereden.
De gemeente Voerendaal heeft onlangs voor een deel van de bedoelde verbindende wegen een maximumsnelheid van 60 km/uur ingesteld. Dit acht de Fietsersbond voor de korte termijn een verbetering waarvoor binnenkort alle verbindende wegen in aanmerking komen? Wel zal deze 60 km/uur naar de mening van de Fietsersbond gepaard moeten gaan met andere snelheidsbeperkende maatregelen omdat het snelverkeer anders in de verleiding komt om toch te hard te rijden.
Echter, 60 km/uur is nog te hard voor wegen zonder scheiding van langzaam- en snelverkeer, vooral omdat de verschillen in snelheid te groot zijn om veilig te zijn. Regelmatig worden hiervoor fietsstroken gebruikt, maar deze zijn volgens de Fietsersbond alleen acceptabel als ze minstens 1,5 meter breed zijn, duidelijk rood asfalt hebben en goed onderhouden worden.
Naast de bovengenoemde maatregelen voor de korte termijn verzoekt de Fietsersbond afdeling Parkstad Limburg de gemeenteraad om in het renovatie- en reconstructieprogramma maatregelen op te nemen die een structurele verbetering betekenen van de veiligheid en het comfort van de fietsers. De betreffende verbindende wegen zouden volgens de Fietsersbond bij de noodzakelijke reconstructie alle een vrijliggend fietspad moeten krijgen.
De Fietsersbond neemt aan dat de raad over het algemeen zal instemmen met de doelstelling dat de burgers (en wij denken daarbij vooral aan de met de fiets naar school gaande jeugd), maar ook de (oudere) toeristisch – recreatieve fietser in het Zuid-Limburgse landschap veilig en comfortabel kunnen fietsen. De Fietsersbond verzoekt de gemeenteraad dan ook om het Meerjareninvesteringsprogramma zodanig te wijzigen (amenderen) dat deze doelstelling ook in de komende jaren voortvarend voor alle verbindende wegen in het buitengebied wordt gerealiseerd.
Nb: De bron van de informatie waarop de Fietsersbond deze brief heeft gebaseerd is een bericht in de regionale kranten van woensdag 5 september 2007.
Dit bericht is gepubliceerd in weekblad De Trompetter van 19 september en gedeeltelijk als nieuwsbericht in de regionale kranten DDL & LD.
Harrie Winteraeken
(voorzitter afdeling Parkstad Limburg)
Fietsersbond wil vrijliggende fietspaden in Voerendaal
Binnenkort behandelt de gemeenteraad van Voerendaal het zogenaamde Meerjareninvesteringsprogramma. Daarin wordt voorgesteld dat een aantal verbindingswegen met de hoogste prioriteit worden opgeknapt. Volgens dit plan zijn veel wegen dringend aan renovatie of zelfs aan gehele reconstructie toe.
De veiligheid en het comfort van veel verbindende wegen in het buitengebied laten voor fietsers te wensen over. In een brief aan de gemeenteraad van Voerendaal vraagt de Fietsersbond afdeling Parkstad Limburg speciaal de aandacht voor wegen waar een maximumsnelheid voor gemotoriseerd verkeer van 80 km/uur geldt en waar de weg bestaat uit twee keer 1 rijbaan zonder scheiding van snel- en langzaam verkeer. Deze wegen zijn over het algemeen behoorlijk smal en soms ook erg bochtig.
Op dit type wegen kunnen gevaarlijke situaties ontstaan waarbij hard rijdende auto’s en fietsers in het gedrang komen. De Fietsersbond is niet bekend met de daadwerkelijke ongevallencijfers, maar ze is van mening dat de risico’s voor fietsers en andere langzame verkeersdeelnemers groot zijn. Daarbij refereert de bond aan een ernstig ongeluk op 5 augustus jl. in Reimerstok (Gulpen-Wittem) waarbij drie jongeren werden aangereden.
De gemeente Voerendaal heeft onlangs voor een deel van de bedoelde verbindende wegen een maximumsnelheid van 60 km/uur ingesteld. Dit acht de Fietsersbond voor de korte termijn een verbetering waarvoor binnenkort alle verbindende wegen in aanmerking komen? Wel zal deze 60 km/uur naar de mening van de Fietsersbond gepaard moeten gaan met andere snelheidsbeperkende maatregelen omdat het snelverkeer anders in de verleiding komt om toch te hard te rijden.
Echter, 60 km/uur is nog te hard voor wegen zonder scheiding van langzaam- en snelverkeer, vooral omdat de verschillen in snelheid te groot zijn om veilig te zijn. Regelmatig worden hiervoor fietsstroken gebruikt, maar deze zijn volgens de Fietsersbond alleen acceptabel als ze minstens 1,5 meter breed zijn, duidelijk rood asfalt hebben en goed onderhouden worden.
Naast de bovengenoemde maatregelen voor de korte termijn verzoekt de Fietsersbond afdeling Parkstad Limburg de gemeenteraad om in het renovatie- en reconstructieprogramma maatregelen op te nemen die een structurele verbetering betekenen van de veiligheid en het comfort van de fietsers. De betreffende verbindende wegen zouden volgens de Fietsersbond bij de noodzakelijke reconstructie alle een vrijliggend fietspad moeten krijgen.
De Fietsersbond neemt aan dat de raad over het algemeen zal instemmen met de doelstelling dat de burgers (en wij denken daarbij vooral aan de met de fiets naar school gaande jeugd), maar ook de (oudere) toeristisch – recreatieve fietser in het Zuid-Limburgse landschap veilig en comfortabel kunnen fietsen. De Fietsersbond verzoekt de gemeenteraad dan ook om het Meerjareninvesteringsprogramma zodanig te wijzigen (amenderen) dat deze doelstelling ook in de komende jaren voortvarend voor alle verbindende wegen in het buitengebied wordt gerealiseerd.
Nb: De bron van de informatie waarop de Fietsersbond deze brief heeft gebaseerd is een bericht in de regionale kranten van woensdag 5 september 2007.
Dit bericht is gepubliceerd in weekblad De Trompetter van 19 september en gedeeltelijk als nieuwsbericht in de regionale kranten DDL & LD.
Harrie Winteraeken
(voorzitter afdeling Parkstad Limburg)
zondag 9 september 2007
Actie Stop Missie Uruzgan
Velen vinden dat de Nederlandse missie in Uruzgan niet moet worden verlengd. (Ik wacht met het innemen van een standpunt tot de discussiebijeenkomst op 20 september, zie hieronder). Voorstanders van terugtrekking hebben zich verenigd in het Comité Troepen Terug uit Afghanistan. Het comité is een initiatief van Coalitie Stop de Oorlog, GroenLinks, Platform tegen de Nieuwe Oorlog en de Socialistische Partij. Het comité heeft een actiekrant uitgegeven in een oplage van 250.000 exemplaren en zal worden verspreid over o.a. scholen, universiteiten, buurtcentra en gebedshuizen.
De initiatiefnemers zoeken steun onder andere door de verklaring Geen Verlenging Missie Uruzgan te tekenen op hun websites. Tevens roept men op om in Den Haag te protesteren tijdens het Kamerdebat over de missie, dat naar verwachting eind september zal plaatsvinden.
Meer informatie: www.stopoorlog.nl
Ontvang je graag de nieuwsbrief? Mail je gegevens op: info@stopoorlog.nl
De initiatiefnemers zoeken steun onder andere door de verklaring Geen Verlenging Missie Uruzgan te tekenen op hun websites. Tevens roept men op om in Den Haag te protesteren tijdens het Kamerdebat over de missie, dat naar verwachting eind september zal plaatsvinden.
Meer informatie: www.stopoorlog.nl
Ontvang je graag de nieuwsbrief? Mail je gegevens op: info@stopoorlog.nl
zaterdag 8 september 2007
Informatiebijeenkomst Zin en onzin vredesmissies
Uitnodiging donderdag 20 september 2007:
Zin en onzin van Vredesmissies
Informatie- en discussieavond met:
Dhr. S. M. Bonyad, consul van Afghanistan
Dhr. S. Messerschmidt, Buitenlandse Zaken
Dhr. P. van den Berg, Cordaid
Vechten voor vrede?
Het thema van de aanstaande Vredesweek is “Vechten voor Vrede?”. Dat klinkt controversieel, maar het is ook realiteit. Het Nederlandse leger wordt de laatste jaren regelmatig ingezet voor vredesmissies. Denk maar bijvoorbeeld aan Cambodja, Libanon, voormalig Joegoslavië, Irak en nu zeer actueel Afghanistan. Nederland pretendeert daarbij vrede te stichten in combinatie met het aangaan van positieve contacten met de bevolking en ook aan (broodnodige) samenlevingsopbouw te doen.
Nederlandse Vredesmissies
Over vredesmissies bestaat veel discussie. Het voeren van oorlog is altijd afschuwelijk. Er vallen slachtoffers onder de burgers aldaar en de Nederlandse militairen. De samenleving wordt ontwricht o.a. door de materiele schade. Maar de meningen verschillen ook of we de doelen bereiken die aan het ingrijpen gesteld zijn. Draagt het bij aan duurzame vrede? Heeft het zin wat we doen?
Bij het inzetten van het Nederlandse leger zijn in de loop van de tijd de grenzen verlegd. Deels in positieve zin, want hoeveel erger zou de situatie zijn zonder ingrijpen? En er zijn ook grote verschillen te constateren: Nederland als bondgenoot van de Verenigde Staten van Amerika naar Irak, vredesmissies vanuit de Navo en/of op basis van resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De ene keer ligt de nadruk op militair ingrijpen en de andere keer probeert men meer de vrede te bewaren en daarbij projecten van de grond te krijgen waar de bevolking echt mee wordt geholpen.
Uruzgan
De meningen over de vredesmissie van het Nederlandse leger in de provincie Uruzgan in Afghanistan zijn heel erg tegenstrijdig. En binnenkort wordt ook door het kabinet en de tweede kamer beslist of de Nederlandse militairen ook na de zomer van 2008 in Uruzgan blijven.
Voor het Vredesplatform Heerlen is het thema “Vechten voor Vrede?” in combinatie met de vecht- en opbouwmissie in Uruzgan een goede aanleiding om een informatie- en discussiebijeenkomst te organiseren. Dit doen we in samenwerking met het Solidariteitscomité Afghanistan – Nederland (SCAN).
Discussie met deskundigen uit het veld
We hebben mensen uitgenodigd die recent in Afghanistan zijn geweest en dus met veel kennis over de situatie in Uruzgan kunnen vertellen en dus ook uw mening kunnen sterken:
· Dhr. S. M. Bonyad, consul van Afghanistan in Nederland
· Dhr. S. Messerschmidt, politiek adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken
· Dhr. Paul van den Berg, Politiek adviseur bij Cordaid Emergency Aid and Reconstruction Center
Met uw inbreng belooft het een avond te worden die echt de moeite waard is.
U wordt daarom van harte uitgenodigd aanwezig te zijn en mee te doen.
20 september 2007, Grote zaal Luciushof, Putgraaf 3, Heerlen - centrum
tijd: 20.00 – 22.00 uur (zaal open en koffie/thee vanaf 19.30 uur)
Namens het Vredesplatform Heerlen en SCAN
Harrie Winteraeken
(voorzitter)
Zin en onzin van Vredesmissies
Informatie- en discussieavond met:
Dhr. S. M. Bonyad, consul van Afghanistan
Dhr. S. Messerschmidt, Buitenlandse Zaken
Dhr. P. van den Berg, Cordaid
Vechten voor vrede?
Het thema van de aanstaande Vredesweek is “Vechten voor Vrede?”. Dat klinkt controversieel, maar het is ook realiteit. Het Nederlandse leger wordt de laatste jaren regelmatig ingezet voor vredesmissies. Denk maar bijvoorbeeld aan Cambodja, Libanon, voormalig Joegoslavië, Irak en nu zeer actueel Afghanistan. Nederland pretendeert daarbij vrede te stichten in combinatie met het aangaan van positieve contacten met de bevolking en ook aan (broodnodige) samenlevingsopbouw te doen.
Nederlandse Vredesmissies
Over vredesmissies bestaat veel discussie. Het voeren van oorlog is altijd afschuwelijk. Er vallen slachtoffers onder de burgers aldaar en de Nederlandse militairen. De samenleving wordt ontwricht o.a. door de materiele schade. Maar de meningen verschillen ook of we de doelen bereiken die aan het ingrijpen gesteld zijn. Draagt het bij aan duurzame vrede? Heeft het zin wat we doen?
Bij het inzetten van het Nederlandse leger zijn in de loop van de tijd de grenzen verlegd. Deels in positieve zin, want hoeveel erger zou de situatie zijn zonder ingrijpen? En er zijn ook grote verschillen te constateren: Nederland als bondgenoot van de Verenigde Staten van Amerika naar Irak, vredesmissies vanuit de Navo en/of op basis van resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De ene keer ligt de nadruk op militair ingrijpen en de andere keer probeert men meer de vrede te bewaren en daarbij projecten van de grond te krijgen waar de bevolking echt mee wordt geholpen.
Uruzgan
De meningen over de vredesmissie van het Nederlandse leger in de provincie Uruzgan in Afghanistan zijn heel erg tegenstrijdig. En binnenkort wordt ook door het kabinet en de tweede kamer beslist of de Nederlandse militairen ook na de zomer van 2008 in Uruzgan blijven.
Voor het Vredesplatform Heerlen is het thema “Vechten voor Vrede?” in combinatie met de vecht- en opbouwmissie in Uruzgan een goede aanleiding om een informatie- en discussiebijeenkomst te organiseren. Dit doen we in samenwerking met het Solidariteitscomité Afghanistan – Nederland (SCAN).
Discussie met deskundigen uit het veld
We hebben mensen uitgenodigd die recent in Afghanistan zijn geweest en dus met veel kennis over de situatie in Uruzgan kunnen vertellen en dus ook uw mening kunnen sterken:
· Dhr. S. M. Bonyad, consul van Afghanistan in Nederland
· Dhr. S. Messerschmidt, politiek adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken
· Dhr. Paul van den Berg, Politiek adviseur bij Cordaid Emergency Aid and Reconstruction Center
Met uw inbreng belooft het een avond te worden die echt de moeite waard is.
U wordt daarom van harte uitgenodigd aanwezig te zijn en mee te doen.
20 september 2007, Grote zaal Luciushof, Putgraaf 3, Heerlen - centrum
tijd: 20.00 – 22.00 uur (zaal open en koffie/thee vanaf 19.30 uur)
Namens het Vredesplatform Heerlen en SCAN
Harrie Winteraeken
(voorzitter)
zaterdag 1 september 2007
Commissie zal MER buitenring afkeuren?
Onafhankelijke commissie zal MER buitenring afkeuren?
Blijkbaar is er een eerste concept van de Milieueffectrapportage (MER) voor de buitenring. De kranten berichten afgelopen zaterdag 25 augustus daar uitvoerig over, zonder dat overigens de inhoud ter sprake komt. Die is nog geheim. De kritiek van de gemeenten van Parkstad Limburg is niet mals. Dit was te verwachten, en volgens mij wordt het alleen nog maar heftiger.
Jos van den Camp begint zijn artikel met: “Dát de 26 km lange weg er moet komen, daarvan zijn provincie Limburg en Parkstad Limburg al jaren overtuigd”. Bestuurlijk klopt dat waarschijnlijk. Maar de buitenring is tot nu toe vooral een bestuurlijke wens van gedeputeerde staten van Limburg en de colleges van burgemeester en wethouders van de Parkstad – gemeenten. Provinciale staten en de gemeenteraden hobbelden daar in meerderheid braaf achteraan. De meeste documenten zijn naar het doel toegeschreven. Op de kaart zijn lijnen of zoekgebieden getekend zonder veel onderbouwing. Dus ook zonder goede afweging van argumenten en belangen.
G.S. wilden blijkbaar die traditie met de MER voortzetten. Maar nu moet dat dus beter. Een milieueffectrapportage moet volledig zijn en een goede afweging van argumenten bevatten. In de MER moet niet alleen worden aangegeven waar de buitenring het beste kan worden aangelegd, of deze wel 4-baans moet worden en hoe natuurgebieden het beste kunnen worden beschermd. Ook moet zo objectief mogelijk worden aangetoond dat de weg echt nuttig en noodzakelijk is. En dat laatste wordt heel erg moeilijk. Zo zullen bijvoorbeeld belangrijke reisdoelen zoals Gajapark, Snowworld, Mondo Verde, Pinkpop niet veel beter bereikbaar worden met de buitenring. Deze zijn alle meer rechtstreeks te benaderen via de binnenring.
Ook andere verkeersproblemen in Parkstad Limburg worden waarschijnlijk onvoldoende opgelost door de buitenring. Maar wellicht het belangrijkste: de komende jaren zal de bevolking van Parkstad Limburg fors vergrijzen en afnemen. De Parkstad – monitor toonde onlangs aan dat dit veel meer het geval zal zijn dan waar een aantal jaren geleden vanuit is gegaan. Het kan niet anders dan dat dit zal leiden tot minder (ochtend)spitsdrukte en gewoon minder verkeer. Daarbij zal er ook een betere ruimtelijke ordening nodig zijn. Reisdoelen die veel vrachtverkeer of autoverkeer aantrekken, mogen niet aan de verkeerskundige “achterkant” van Parkstad Limburg (bijvoorbeeld Brunssum – oost) worden aangelegd, maar in de buurt van de A76 en de Keulse- en Antwerpse weg.
Nu nut en noodzaak aangetoond moeten worden, krabben ook nogal wat Parkstad – bestuurders zich eens goed achter de oren. De financiële afspraken zijn namelijk hartstikke broos. Sommige trajecten zullen waarschijnlijk fors duurder worden nu alle problemen beter in beeld komen. Maar nu wordt ook duidelijk waarom het rijk niet wil meebetalen. Zo groot zijn de verkeersproblemen helemaal niet. En de gekozen constructie is verkeerdom, eh, verkeerd om. Het is niet gebruikelijk dat lagere overheden zoals gemeenten en Parkstad Limburg de provincie subsidiëren. Daarbij komt dat volgens de eerdere afspraken Heerlen een onevenredig groot aandeel in de kosten voor zijn rekening moet nemen. (Bijna € 20 miljoen meer dan men zou verwachten volgens het aantal km weg door de gemeente.) Met het nieuwe college van B&W sinds vorig jaar mag men verwachten dat hier nog eens kritisch naar wordt gekeken.
Een belangrijke waarborg voor inhoudelijke zorgvuldigheid is dat de MER moet worden goedgekeurd door de onafhankelijke Commissie voor de Milieueffectrapportage (in Utrecht). Een MER die nog te veel vragen onbeantwoord laat, zal de Commissie MER terugsturen of afkeuren. De gemeenten lijken zich dat nu te realiseren. De tijd is voorbij dat met “ronkende stukken” besluiten kunnen worden genomen. Op basis van actuele inzichten moet er een evenwichtige afweging komen.
Als je het mij vraagt, lukt het gewoon niet om de buitenring zoals de bestuurders die bedachten, goed te onderbouwen. Dus kan men concluderen dat die buitenring er ook niet komt. Dan blijkt ook dat men een aantal verkeersknelpunten beter daar kan aanpakken waar ze daadwerkelijk aanwezig zijn. En met een beter openbaar vervoer en goede langzaam verkeersvoorzieningen kan het gemotoriseerde verkeer nog meer verminderen dan de vergrijzing en de afname van de bevolking al zullen bewerkstelligen.
Ten Esschen, 26 augustus 2007
Harrie Winteraeken
In enigszins ingekorte vorm is deze opiniebijdrage op 30 augustus 2007 gepubliceerd in Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad, editie Heerlen / Parkstad Limburg
Blijkbaar is er een eerste concept van de Milieueffectrapportage (MER) voor de buitenring. De kranten berichten afgelopen zaterdag 25 augustus daar uitvoerig over, zonder dat overigens de inhoud ter sprake komt. Die is nog geheim. De kritiek van de gemeenten van Parkstad Limburg is niet mals. Dit was te verwachten, en volgens mij wordt het alleen nog maar heftiger.
Jos van den Camp begint zijn artikel met: “Dát de 26 km lange weg er moet komen, daarvan zijn provincie Limburg en Parkstad Limburg al jaren overtuigd”. Bestuurlijk klopt dat waarschijnlijk. Maar de buitenring is tot nu toe vooral een bestuurlijke wens van gedeputeerde staten van Limburg en de colleges van burgemeester en wethouders van de Parkstad – gemeenten. Provinciale staten en de gemeenteraden hobbelden daar in meerderheid braaf achteraan. De meeste documenten zijn naar het doel toegeschreven. Op de kaart zijn lijnen of zoekgebieden getekend zonder veel onderbouwing. Dus ook zonder goede afweging van argumenten en belangen.
G.S. wilden blijkbaar die traditie met de MER voortzetten. Maar nu moet dat dus beter. Een milieueffectrapportage moet volledig zijn en een goede afweging van argumenten bevatten. In de MER moet niet alleen worden aangegeven waar de buitenring het beste kan worden aangelegd, of deze wel 4-baans moet worden en hoe natuurgebieden het beste kunnen worden beschermd. Ook moet zo objectief mogelijk worden aangetoond dat de weg echt nuttig en noodzakelijk is. En dat laatste wordt heel erg moeilijk. Zo zullen bijvoorbeeld belangrijke reisdoelen zoals Gajapark, Snowworld, Mondo Verde, Pinkpop niet veel beter bereikbaar worden met de buitenring. Deze zijn alle meer rechtstreeks te benaderen via de binnenring.
Ook andere verkeersproblemen in Parkstad Limburg worden waarschijnlijk onvoldoende opgelost door de buitenring. Maar wellicht het belangrijkste: de komende jaren zal de bevolking van Parkstad Limburg fors vergrijzen en afnemen. De Parkstad – monitor toonde onlangs aan dat dit veel meer het geval zal zijn dan waar een aantal jaren geleden vanuit is gegaan. Het kan niet anders dan dat dit zal leiden tot minder (ochtend)spitsdrukte en gewoon minder verkeer. Daarbij zal er ook een betere ruimtelijke ordening nodig zijn. Reisdoelen die veel vrachtverkeer of autoverkeer aantrekken, mogen niet aan de verkeerskundige “achterkant” van Parkstad Limburg (bijvoorbeeld Brunssum – oost) worden aangelegd, maar in de buurt van de A76 en de Keulse- en Antwerpse weg.
Nu nut en noodzaak aangetoond moeten worden, krabben ook nogal wat Parkstad – bestuurders zich eens goed achter de oren. De financiële afspraken zijn namelijk hartstikke broos. Sommige trajecten zullen waarschijnlijk fors duurder worden nu alle problemen beter in beeld komen. Maar nu wordt ook duidelijk waarom het rijk niet wil meebetalen. Zo groot zijn de verkeersproblemen helemaal niet. En de gekozen constructie is verkeerdom, eh, verkeerd om. Het is niet gebruikelijk dat lagere overheden zoals gemeenten en Parkstad Limburg de provincie subsidiëren. Daarbij komt dat volgens de eerdere afspraken Heerlen een onevenredig groot aandeel in de kosten voor zijn rekening moet nemen. (Bijna € 20 miljoen meer dan men zou verwachten volgens het aantal km weg door de gemeente.) Met het nieuwe college van B&W sinds vorig jaar mag men verwachten dat hier nog eens kritisch naar wordt gekeken.
Een belangrijke waarborg voor inhoudelijke zorgvuldigheid is dat de MER moet worden goedgekeurd door de onafhankelijke Commissie voor de Milieueffectrapportage (in Utrecht). Een MER die nog te veel vragen onbeantwoord laat, zal de Commissie MER terugsturen of afkeuren. De gemeenten lijken zich dat nu te realiseren. De tijd is voorbij dat met “ronkende stukken” besluiten kunnen worden genomen. Op basis van actuele inzichten moet er een evenwichtige afweging komen.
Als je het mij vraagt, lukt het gewoon niet om de buitenring zoals de bestuurders die bedachten, goed te onderbouwen. Dus kan men concluderen dat die buitenring er ook niet komt. Dan blijkt ook dat men een aantal verkeersknelpunten beter daar kan aanpakken waar ze daadwerkelijk aanwezig zijn. En met een beter openbaar vervoer en goede langzaam verkeersvoorzieningen kan het gemotoriseerde verkeer nog meer verminderen dan de vergrijzing en de afname van de bevolking al zullen bewerkstelligen.
Ten Esschen, 26 augustus 2007
Harrie Winteraeken
In enigszins ingekorte vorm is deze opiniebijdrage op 30 augustus 2007 gepubliceerd in Dagblad De Limburger en Limburgs Dagblad, editie Heerlen / Parkstad Limburg
Abonneren op:
Posts (Atom)