woensdag 28 maart 2007

Introductie Vanaf de zijlijn

Voor u licht de eerste uitgave op van Berichten van Harrie Winteraeken Vanaf de zijlijn. Het is mijn nieuwe e-mail nieuwsbrief. Het had ook EI kunnen heten, want wie mij een beetje kent, weet dat ik graag schrijf en dat ik regelmatig “mijn ei kwijt moet”.

Ik wil zo nu en dan mijn mening, commentaar en/of advies geven. Dat doe ik vanaf nu Vanaf de zijlijn. Een beetje als politicus buiten dienst of met de vut. Dat is op zich wel makkelijk praten, niet zelf op het speelveld actief zijn. Maar de coach staat ook niet op het veld en een coach is toch ook een respectabele functie? Misschien een beetje te pretentieus, maar ik wil met mijn stukjes een beetje “samenlevingscoach” zijn. En eigenlijk hoop ik dat mijn stukjes meestal ook aardig en interessant om te lezen zijn.

U bent mijn lezerspubliek. Omdat u voorkomt in mijn e-mail adressenbestand. U wordt nu door mij uitgenodigd om een vanzelfsprekend gratis abonnement op Vanaf de zijlijn te nemen. Maar als u er geen behoefte aan heeft, geef dan alsjeblief een seintje naar hwinteraeken@hotmail.com. Dan stuur ik het gewoon niet meer naar u toe. Echter, als u denkt dat er meer mensen belangstelling hebben, stuur Vanaf de zijlijn gerust door. Overigens zijn veel van mijn schrijfsels ook te vinden op mijn weblog www.hwinteraeken.blogspot.com.

Wethouder Karel Scholtissen overtreedt de gemeentewet

Op vrijdag 16 maart berichtten beide regionale dagbladen dat wethouder Karel Scholtissen van Heerlen sinds oktober 2005 een belangrijk deel van zijn tijd bij zijn nieuwe partner doorbrengt in het Belgisch Limburgse Sint Truiden. Bij de verkiezingen in maart 2006 zou hij daardoor onwettig op de kieslijst hebben gestaan omdat hij in Heerlen nog ingeschreven stond op het adres van zijn voormalige echtgenote. Ook een raadslid, wat hij eind vorige periode was, dient in de gemeente te wonen. In 1994 is een raadslid uit de gemeenteraad van Heerlen gezet omdat hij in Nuth woonde (maar daar waren we toen allemaal blij om).

Karel Scholtissen heeft ook de gemeentewet overtreden omdat een wethouder binnen de gemeentegrenzen dient te wonen. Nu kan men daarvoor tijdelijk dispensatie vragen, maar dat heeft Scholtissen niet gedaan. Karel Scholtissen erkent dat hij in strijd heeft gehandeld met de gemeentewet. Hij is in 2006 een klein half jaar ziek geweest en heeft hij toen niet als wethouder gefunctioneerd. Voor die periode maakt het eigenlijk niet uit waar hij verbleef. Maar de rest van de tijd? Ook al is Karel Scholtissen een goed functionerend wethouder, dat geeft hem geen extra recht om tot voor kort zo te handelen.

Het is niet eenvoudig om een oordeel te geven over de waarschijnlijke overtredingen van de wethouder. Karel Scholtissen heeft als wethouder een voorbeeldfunctie. Zijn de door hem aangeboden excuses en het sinds begin vorige week betrekken van een appartement in Heerlen voldoende? Of moet hij worden gestraft en wie doet dat?

Het college van burgemeester en wethouders lijkt niet de eerst aangewezen partij om te oordelen over een lid. B&W hebben inmiddels wel gereageerd via het beantwoorden van raadsvragen van Rein Hummel en een publicatie in de regionale dagbladen. Zij constateren dat Karel Scholtissen overtredingen heeft begaan en betreuren zijn handelen ten zeerste. Maar B&W vinden dat daar geen consequenties aan hoeven te worden verbonden. Ze vinden dat Karel Scholtissen te goeder trouw heeft gehandeld. (Al mag er mijns inziens vanuit worden gegaan dat Karel Scholtissen op dit punt de gemeentewet kent.)

Dat Karel Scholtissen in gebreke is gebleven bij zijn kandidaatstelling voor de gemeenteraad, wordt door B&W bevestigd. Volgens B&W wordt dit echter opgeheven bij het onderzoek naar de geloofsbrieven bij zijn hernieuwde (tijdelijke) toetreden tot de gemeenteraad in maart vorig jaar. Maar heeft toen dan ook tenminste onvolledige of zelfs foute informatie voorgelegen? De kans is aanwezig dat de gemeenteraad op dit punt is misleid.

De gemeenteraad, die op 3 april vergadert, kan natuurlijk wel een oordeel geven. Karel Scholtissen heeft als wethouder het mandaat van de raad. De raad zou het vertrouwen in hem kunnen opzeggen. Is dat een proportionele straf? En is dat een politiek oordeel, dat wellicht ook niet vrij is van partijpolitieke belangen? Wellicht gebruikt de een of andere partij de gelegenheid om politiek af te rekenen? En nemen andere partijen bijvoorbeeld uit coalitieoverwegingen de wethouder (te veel) in bescherming? Het oordeel van de raad kan dus worden vertroebeld door zaken die er objectief niet rechtstreeks wat mee te maken hebben.

Wellicht is het wijs om deze kwestie voor te leggen aan een onafhankelijke rechter. De burgemeester zou namens de gemeenteraad aangifte kunnen doen. Deze rechter zou kunnen vaststellen of Karel Scholtissen daadwerkelijk strijdig met de wet gehandeld heeft. De rechter kan daarbij ook vanuit zijn onafhankelijke positie aangeven of en hoe strafbaar dat is. De gemeenteraad kan dan dat objectieve oordeel mede bepalend laten zijn voor zijn verdere handelen of het nalaten daarvan.

Geen proces tegen Geert Wilders?

In de krant van maandag 20 maart werd bekend gemaakt dat het Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie (LBR) geen aangifte doet tegen Geert Wilders. De reden is naar mijn mening banaal en eigenlijk niet tolerabel.

Het LBR heeft uitlatingen van Geert Wilders over onder andere de tsunami van islamisering uitvoerig onderzocht en is tot de conclusie gekomen dat deze strafbaar zijn. Die conclusie verbaast mij niet. Wilders schoffeert hele bevolkingsgroepen en wil op basis van geloof onderscheid maken. Deze ongelijke behandeling is strijdig met de Grondwet. Hij discrimineert. Daarmee overschrijdt hij ook de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Zijn ideeën over de Islam zijn te karakteriseren als fascistisch en extreem rechts. En zijn ontkennen van zijn eigen positie hoort daar ook bij. Wilders zaait tweedracht in de samenleving en dat vind ik gevaarlijk. Ik heb daar half januari al een opiniestuk over geschreven (zie www.hwinteraeken.blogspot.com). Daarin staat ook mijn voorspelling dat Wilders ook wel zal vinden dat “hij wordt gedemoniseerd”. Vrijdag 23 maart maakt hij dat bekend via de regionale kranten.

Het LBR geeft als reden voor het niet doen van aangifte dat het aan de vooravond staat van een fusieproces met andere anti-discriminatiebureaus. Het LBR wil niet de indruk wekken dat het Wilders daarbij publicitair inzet. Die reden vind ik onzin. Om te beginnen zullen die andere anti-discriminatiebureaus waarschijnlijk gelijkdenkend zijn. En verder is een fusie niet inhoudelijk, maar organisatorisch. Daar ligt Nederland niet echt wakker van. Daar staat tegenover dat het een goede burgerplicht is, zeker van een organisatie die dit in zijn statutaire doelstellingen heeft staan, om aangifte te doen van mogelijk strafbare feiten. Het LBR is naar mijn mening nalatig aan zijn eigen doelstellingen. En als ze bang zijn voor negatief uitgelegde publiciteit, dan hoef je dat hogere doel nog niet achterwege te laten..

Maar eigenlijk zouden behalve juristen en rechters zich ook anderen eens op Wilders moeten concentreren. En dan doel ik op mensen die daadwerkelijk invloed op hem kunnen hebben. Zouden die ‘m niet eens moeten adviseren naar een psychiater te stappen? Want ik vraag me af of Geert Wilders wel letterlijk goed bij zijn hoofd is. Wat is eigenlijk zijn achterliggend doel? Is het midden in de belangstelling staan wellicht een van zijn grootste drijfveren? Omdat hij die belangstelling alleen krijgt door te radicaliseren en met het innemen van extreme standpunten, bedient hij zich daar ook veelvuldig van. Realiseert hij zich daar de reikwijdte wel van? Is hij ziekelijk sensatiezoekend? Is zijn electorale succes hem naar het hoofd gestegen? En slaat hij daarin door? Wordt het niet eens tijd om zijn geest te onderzoeken? Ter bescherming van hemzelf en de samenleving?

Want Geert Wilders is heel erg dubbelop bezig. Want dat anderen kritiek op hem hebben die voortkomt uit bezorgdheid over de samenleving, dat gaat er bij Geert Wilders niet in. Hij is helemaal niet ontvankelijk voor kritiek op zijn standpunten, terwijl hij wel bakken kritiek uitstort. Hij vraagt zich blijkbaar geen moment af waarom talrijke mensen met diverse achtergronden zo fel en afkeurend op zijn uitspraken reageren. Hij schuift nu al de schuld van eventuele ongelukken af. Alsof hij een buitenstaander is bij de door hem zelf aangestichte politieke rellen. Hij heeft zelf het politieke debat mee vorm gegeven en de sfeer mee bepaald. Dan de eigen verantwoordelijkheid zo ontkennen, is eigenlijk onvoorstelbaar. Het lijkt wel of hij zichzelf ontoerekeningsvatbaar vindt

Riet de Wit loopt weg voor haar verantwoordelijkheid

SP boegbeeld en wethouder Riet de Wit is op 7 maart jl. gekozen als lid van Provinciale Staten. Ze stond onder aan de lijst maar is door 3067 kiezers met voorkeurstemmen gekozen. Zij weigert echter haar zetel. Het CDA in Heerlen vindt dat Riet de Wit hiermee de belangen van Heerlen schaadt of zelfs verkwanselt. Over haar inzet voor Heerlen en Parkstad twijfelt echter niemand. Riet de Wit zegt zelf dat je haar zelfs ’s nachts kan wakker maken om Heerlen te dienen. Maar niet in Provinciale Staten dus.

Het CDA zit echter naar mijn mening fout. Je mag van Riet de Wit als lid van Provinciale Staten niet verwachten dat ze primair de belangen van Heerlen zal behartigen. Ze zou daar primair de belangen van haar kiezers moeten vertegenwoordigen en dat vooral volgens de visie van de SP.

Het kan ook geen kwaad dat Riet de Wit in een reactie op de brief van het CDA zijn criticasters van het CDA goed de mantel uitveegt over hoe het CDA de coalitieonderhandelingen in het provinciehuis leidt. Het CDA stelt zich bij de totstandkoming zeer regentesk op, is alles bepalend en manoeuvreert zijn toekomstige coalitiepartners in een machteloze onderhandelingspositie. In het verleden werden alle partijen uitgenodigd om deel te nemen aan de gesprekken over een nieuw coalitieakkoord.

Maar Riet de Wit voert met die dreun terug wel een afleidingsmanoeuvre uit. Ze wil de aandacht van haarzelf afleiden. Daarom hier toch nog wat commentaar op haar keuze.

Riet de Wit heeft zich gekandideerd voor Provinciale Staten. Dat is haar goed recht. En ze zal daar ook wel edele motieven voor hebben gehad, al denk ik dat die vooral van electorale aard waren. Maar ze kandideerde niet met de bedoeling om lid te worden van PS. Dat is toch wel een uitholling van het passief kiesrecht.

Ze kon er wel vanuit gaan dat ze voldoende stemmen zou halen. Iemand die persoonlijk meer dan 8000 stemmen alleen in Heerlen krijgt, die mag verwachten dat er in heel Limburg wel meer dan 2000 worden gehaald. Naar mijn mening handelde Riet de Wit onheus. Als ze al ontkent dat ze verwachtte dat haar kandidatuur zo succesvol zou zijn, dan heeft ze in ieder geval wel de schijn tegen.

Nu dumpt ze de voorkeurstemmen van haar 3067 kiezers, die in haar persoonlijk het vertrouwen stelden, bij Peter Visser. Dat zal best wel een aardige man zijn, en wellicht ook nog een begaafd politicus. Maar daar hebben de kiezers van Riet de Wit niet om gevraagd. Zij wilden dat Riet de Wit met haar SP – status haar best voor hen gaat doen in het provinciehuis. Dat ze wellicht achter de schermen meer invloed zal uitoefenen op de SP-fractie in Provinciale Staten dan de betreffende Peter in de fractie (de SP is nog een vrij oligarchisch aangestuurde partij en zij behoort eenduidig tot de partijtop), is hoogstens een oneigenlijk argument.

Ze rekt de bedoelingen van de kandidatuur op. Ze doet alsof dat bij lijstduwers algemeen aanvaard is, maar een weigering van een democratisch verworven ambt is hoogst uitzonderlijk. Ze handelt naar mijn mening niet zuiver. En dat mag je een politica als Riet de Wit aanrekenen. Te meer omdat ze zich beroept op zo integer mogelijk politiek bedrijven. Daarmee is dit mijns inziens de tweede grote uitglijder van Riet de Wit in een klein jaar tijd. (Arcus toestaan in Terworm, tegen haar uitdrukkelijke verkiezingsbelofte in, was haar eerste).

Het is goed dat GroenLinks tegen deze dubbelmandaten is en er ook nog naar handelt. Dubbelmandaten brengen mensen soms in een te moeilijke positie. Maar recht blijven in de leer betekent dat je soms de electorale belangen moet achterstellen. Wellicht een van de redenen waarom GroenLinks niet groter wordt? Het zij dan maar zo.

Ook burgemeester Toine Gresel loopt weg


Volgens de krant van woensdag 21 maart heeft burgemeester Toine Gresel de vergadering van een raadscommissie voortijdig verlaten. De reden was dat wat eerder raadslid Rein Hummel de vergadering verliet. Rein Hummel had vragen gesteld en voor de commissie was door het college van burgemeester en wethouders een notitie gemaakt waarin op deze vragen werd gereageerd.

Had de burgemeester de vergadering wel mogen verlaten? De notitie werd weliswaar op verzoek van Rein Hummel behandeld en het was zeker netjes geweest als hij wel bij de behandeling aanwezig was gebleven. Maar zo is Rein Hummel nu eenmaal. En hij hoeft alleen maar verantwoording af te leggen aan zijn kiezers.

Echter voor de buitenstaander lijkt het erop alsof de burgemeester alleen voor Rein Hummel is gebleven. Dat dus de overige commissieleden onvoldoende belangrijk waren om aanwezig te blijven. Dat lijkt op verschil van benadering van commissieleden. Die schijn zou de burgemeester toch echt moeten vermijden.

woensdag 21 maart 2007

Kiezers bedankt

Dag allemaal,

De SP bedankte haar kiezers op de verkiezingsdag 7 maart via de plakborden. De PvdA deed dat met een kleine advertentie in de regionale dagbladen op zaterdag 17 maart jl. Veel GroenLinks kandidaten deden het al per e-mail. En ik, ik doe het nu. Ik weet het: laat. Maar misschien vindt u ook “beter laat dan nooit”.

Dus bij dezen: beste 445 kiezers van mij: hartelijk bedankt voor uw stem. Een aantal van u heb ik persoonlijk ook al bedankt. En indirect ook bedankt 15.645 kiezers die wel GroenLinks stemden maar (meestal heel begrijpelijk) niet op mij.

Ik ben dus geen lid van Provinciale Staten geworden. De kans daarop was ook niet zo groot. Maar uw stem op mij mag u niet als verloren beschouwen. Hij is tenslotte bij GroenLinks goed terechtgekomen. We mogen niet ontevreden zijn met deze uitslag. Het is weliswaar procentueel een beetje minder als vier jaar geleden bij de verkiezingen van PS. Maar het is procentueel weer wat meer in vergelijking met de verkiezingen voor de Tweede Kamer in november 2006. Bij GroenLinks is er toch sprake van enige stabiliteit, zij het wel op een te laag niveau! Als u goede tips heeft of ook aan GroenLinks en zijn relatie met de kiezer wil werken, dan nodig ik u hier graag toe uit.

445 kiezers stelden hun vertrouwen in mij persoonlijk. Dat vertrouwen wil ik niet beschamen. Ik heb gisteren in samenspraak met Margriet van Tulder, Kees Schröer en Hanan Maazouzi toegezegd dat ik me de komende periode ook zal inzetten voor de fractie. Er zijn best wel wat onderwerpen en thema’s waar ik wel wat vanaf weet. En kennis is best nuttig in de politiek.

Dus ik beloof dat ik me tenminste voor 1/20 zetel en misschien wel meer zal inzetten voor de statenfractie van GroenLinks in Limburg. Daar heeft u als kiezer toch wel recht op, hè? En ik zal me voorlopig ook nog wel voor enkele andere maatschappelijke zaken inzetten.

Mocht u me willen volgen en nog wel eens iets van me willen horen? Mijn producten staan meestal op www.hwinteraeken.blogspot.com. Maar als u wil, dan houd ik u ook rechtstreeks op de hoogte van wat ik vind dat daar voldoende voor in aanmerking komt. Geef dan a.u.b. een berichtje retour aan hwinteraeken@hotmail.com

Mocht u heel toevallig misschien niet een van mijn 445 kiezers zijn of zelfs geen GroenLinks hebben gestemd? Dan kan ik u wellicht een volgende keer wel overtuigen?

En stuurt u dit berichtje ook a.u.b. door aan de mensen waarvan u denkt dat die er ook voor in aanmerking zouden komen? Dus nogmaals bedankt.

Met vriendelijke groet,

Harrie Winteraeken